Artykuł jest poświęcony znaczeniu aplikacji mobilnych i innowacji technologicznych w funkcjonowaniu nowoczesnego handlu. Celem rozważań jest podkreślenie znaczenia innowacji, w tym głównie technologicznych i asortymentowych, w nowoczesnym zarządzaniu przedsiębiorstwami handlowymi. Autor charakteryzuje zasady funkcjonowania aplikacji mobilnych oraz opisuje korzyści, jakie przynoszą one klientom. Ponadto podaje i komentuje wiele przykładów ilustrujących najnowsze innowacje technologiczne, które są testowane i wdrażane przez detalistów w Polsce. W konkluzji autor dowodzi, że przyszłością handlu jest intensywny rozwój sprzedaży wielokanałowej (tzw. omnichannel). Wynika to z faktu, iż wzbogacenie oferty sklepu stacjonarnego formułą e-sklepu i wykorzystanie aplikacji mobilnych (e-commerce i m-commerce) powinno przynieść optymalne rezultaty. Źródło sukcesu tkwi bowiem we wzajemnie uzupełniających się, zintegrowanych kanałach dystrybucji.Słowo innowacja pochodzi z języka łacińskiego od wyrazu innovatio oznaczającego nowość, odnowienie, zmianę, reformę. Innowacja może być rozpatrywana jako zbiór czynności w ramach wprowadzania czegoś nowego lub jako efekt finalny tego procesu. Przedmiotem rozważań w niniejszym artykule są innowacje technologiczne w handlu, w tym aplikacje mobilne. Sektor usług, a w tym działalność handlowa, jeszcze do niedawna był uznawany za niepodatny na postęp techniczny czy innowacje. Obecnie sektor ten w coraz większym stopniu korzysta z osiągnięć postępu naukowo-technicznego [11]. Jedną z przełomowych innowacji w handlu było pojawienie się wielkoformatowych sklepów, czyli samoobsługowych supermarketów, hipermarketów i dyskontów [1]. Jako przykłady nowatorskich rozwiązań w handlu wymienia się m.in. sklepy internetowe, platformy aukcyjne, systemy automatycznej identyfikacji towarów, nowe metody zarządzania logistyką i zapasami [7]. Natomiast w sferze innowacji produktowych w handlu wyróżnić można: dowó więcej »

Polska gospodarka paszowa zależy od importu soi. Interesującą alternatywą dla soi mogą stać się rośliny strączkowe hodowane na terenie Europy, takie jak łubin, zarówno ze względu na łatwość uprawy, jak i jego wartości odżywcze. Nasiona łubinu są bogate w cenne białka. Wskaźnik aminokwasów egzogennych jest oszacowany na ok. 70%, a zawartość białka w przypadku niektórych odmian przewyższa nawet 40%. W przypadku żywienia człowieka istotna jest także mała ilość skrobi, skład lipidów, zawartość przeciwutleniaczy i błonnika pokarmowego. Nasiona łubinu wykorzystywane są w piekar-nictwie i cukiernictwie, a także jako zastępniki mleka i produktów mięsnych. Wykorzystywane są zwłaszcza do produkcji żywności dla sportowców, osób na diecie bezglutenowej, wegan i wegetarian. Zawartość interesujących składników pokarmowych sugeruje jednak możliwe wykorzystanie nasion łubinu w produkcji żywności prozdrowotnej, przeznaczonej nie tylko dla osób nietolerujących glutenu, ale także cierpiących na otyłość, cukrzycę, choroby układu krążenia a nawet nowotwory. Zainteresowanie polskiego przemysłu spożywczego łubinem jest jednak nadal małe.Rośliny strączkowe w Europie zwłaszcza soja, są traktowane przede wszystkim jako źródło białka paszowego. Jednak wartość odżywcza białka ich nasion jest coraz bardziej doceniana również przez producentów artykułów spożywczych na całym świecie. Wieloletnie programy rządowe w Polsce dążą do częściowego zastąpienia importowanej, modyfikowanej genetycznie soi rodzimymi bobowatymi, np. łubinem. Z punktu widzenia żywienia człowieka istotne są zarówno właściwości odżywcze, funkcjonalne, jak i prozdrowotne nasion łubinu, w tym zwłaszcza hamowanie rozwoju zespołu metabolicznego. Dlatego coraz częściej stają się one składnikiem europejskiej żywności. Jednak zainteresowanie polskich producentów technologiami wykorzystującymi nasiona łubinu nadal jest niewielkie. Zwiększenie upraw roślin strączkowych w Polsce jest więcej »

W artykule przedstawiono charakterystykę procesu drukowania 3D produktów spożywczych. Scharakteryzowano podstawowe techniki wykorzystywane w drukowaniu przestrzennym, które znajdują zastosowanie w wytwarzaniu żywności. Przedstawiono przykłady materiałów spożywczych, jakie mogą być wydrukowane techniką druku trójwymiarowego oraz zaprezentowano komercyjne rozwiązania stosowane w druku żywności w 3D. Omówiono potencjał wykorzystania drukowania 3D do żywności oraz wady i zalety tej technologii.Proces drukowania na powierzchni żywności czy drukowania produktów spożywczych w układzie dwuwymiarowym (2D) był wykorzystywany już od dawna, natomiast nowym rozwiązaniem jest zastosowanie w przemyśle spożywczym i gastronomii drukowania trójwymiarowego (3D) [22]. Pierwsze koncepcje prototypów i konstrukcji drukarek 3D do żywności pojawiły się ponad 10 lat temu, niektóre z rozwiązań konstrukcyjnych były jednak mało realistyczne i nie zostały zrealizowane [23, 24]. Istotnym krokiem w rozwoju drukowania trójwymiarowego żywności było wprowadzenie w 2006 r. dwugłowicowej drukarki Fab@home Model 1, która wykorzystywała do druku głównie materiały płynne [9, 18, 26]. Badania związane z wykorzystaniem drukarek do wytwarzania produktów spożywczych kontynuowano z sukcesem. W ostatnich latach obserwowany jest rozwój rynku niskokosztowych, małych drukarek przeznaczonych do żywności [23]. Drukarki do żywności, podobnie jak standardowe drukarki, wyposażone są w pojemniki ale ich zawartość jest inna - zamiast czerwonego, niebieskiego czy żółtego tuszu zawierają tłuszcz, węglowodany i białko, czasem niewielki dodatek wody, barwników czy aromatów [11]. Drukowanie żywności wymaga precyzyjnego nałożenia cienkich warstw cząstek jedna na drugiej, co w przypadku surowców spożywczych nie jest proste [14, 15]. W druku ciasta ogromne znaczenie ma dobór ciśnienia tłoczenia produktu z dyszy drukarki. Ciasto zawierające drożdże często ulega ekspansji przy wydru więcej »

W dniach 22-23 listopada 2016 r. w Hotelu Bellotto w Warszawie odbył się dwudniowy, trzeci już Kongres Bezpieczeństwa Żywności zorganizowany przez IFS (International Featured Standards), Szkołę Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, EQAsce spółkę prawa europejskiego, Krajową Izbę Gospodarczą Przemysłu Spożywczego i Opakowań, Biuro Promocji Jakości Sp. z o.o. i Międzynarodowe Centrum Badań Ż więcej »

W artykule przedstawiono obowiązującą legislację krajową i unijną dotyczącą przeciwdziałania zmianom zachodzącym w środowisku oraz ograniczania ich niekorzystnych skutków. Zaprezentowano wpływ chłodniczych gazów fluorowanych na efekt cieplarniany. Omówiono metodę badawczą chromatografii gazowej z użyciem detektora wychwytu elektronów ECD umożliwiającą analizy śladowych ilości tych związków.Zmiany stylu życia, różnorodność i ogólna dostępność dóbr na rynku, konkurencyjne ceny i atrakcyjność oferty handlowej spowodowały istotne zmiany w zachowaniach konsumpcyjnych społeczeństwa. Ponad miarę, nieefektywnie i w coraz szybszym tempie konsumujemy nie tylko żywność, ale również kurczące się zasoby środowiskowe. Rosnące zapotrzebowanie na żywność spowodowało, iż branża spożywcza jest jedną z najprężniej rozwijających się i coraz bardziej negatywnie oddziałuje na środowisko naturalne, a szczególnie na atmosferę. Problem jest ważny, bowiem Polska jest szóstym producentem żywności w UE. Procesom tym towarzyszy dążenie do zdrowego stylu życia społeczeństwa oraz zrównoważonego rozwoju. To powinno motywować naukę i biznes do podejmowania działań w celu zapewnienia odpowiedniej jakości i bezpieczeństwa żywności oraz identyfikacji i monitorowania kluczowych aspektów środowiskowych w całym łańcuchu żywnościowym, mających wpływ na zmiany klimatu. OCHRONA POWIETRZA Stan jakości powietrza to nadal temat rzadko poruszany w społeczności polskiej. Większość uznaje, że powietrze, którym oddychamy, jest czyste i nie ponosimy z tego powodu żadnych konsekwencji zdrowotnych, ani ekonomicznych. Na rysunku przestawiono najbardziej zanieczyszczone miasta w Unii Europejskiej. Tymczasem Polska, obok Bułgarii i Rumunii, ma najgorszą jakość powietrza w Europie. Co roku z tego powodu umiera ponad 45 tys. Polaków i z tego powodu ponosimy również olbrzymie straty ekonomiczne. Ochrona powietrza przed zanieczyszczeniami to problem niezwykle ważny ze względu więcej »

Zalecenia żywieniowe odzwierciedlają najnowsze wyniki badań naukowych w zakresie żywienia człowieka. Stanowią one podstawowy instrument polityki rolnej, żywnościowej i prozdrowotnej. Zalecenia żywieniowe dla mieszkańców Europy są formułowane przez organizacje międzynarodowe zajmujące się problematyką wyżywienia ludności: Światową Organizację Zdrowia (WHO) i Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO). W Polsce zalecenia żywieniowe są opracowywane przez Instytut Żywności i Żywienia (IŻŻ). Są one upowszechniane w formie graficznej w celu łatwiejszego ich przyswajania przez konsumentów. Obecnie zalecenia żywieniowe koncentrują się nie tylko na zdrowiu człowieka, ale także na środowisku. Z badań Centrum Żywności i Żywienia włoskiego koncernu Barilla (BCFN) wynika, że żywność korzystnie wpływająca na zdrowie człowieka ma jednocześnie pozytywny wpływ na środowisko przyrodnicze.Zalecenia żywieniowe, przez które należy rozumieć wskazania dotyczące proponowanych zmian spożycia wybranych produktów żywnościowych i zawartych w nich składników odżywczych, uzasadnione potrzebą poprawy stanu odżywienia i ochrony zdrowia społeczeństwa oraz profilaktyką chorób [5], odzwierciedlają najnowsze wyniki badań naukowych w zakresie żywienia człowieka. Stanowią one podstawowy instrument polityki rolnej, polityki żywnościowej i polityki prozdrowotnej. Sformułowano je po raz pierwszy w USA w 1917 r. Od tego czasu są one formułowane i systematycznie uaktualniane w ponad 100 krajach świata. Celem zaleceń żywieniowych jest realizacja racjonalnego żywienia oraz zapobieganie przewlekłym chorobom niezakaźnym, tzw. dietozależnym, w tym chorobom układu krążenia, niektórym nowotworom, cukrzycy, osteoporozie oraz nadwadze i otyłości. ZDROWIE A GOSPODARKA Zdrowie jest zarówno wewnętrznym zasobem człowieka, który można rozwijać we wzrostowej fazie życia, jak i dobrem specyficznym, które można przywracać, gdy ulega pogorszeniu i pod więcej »

Polskie przetwórstwo rybne intensywnie rozwinęło się w ciągu ostatniego 25-lecia. Szczególnie szybki rozwój przypada na lata 2004-2015, kiedy realizowane były programy pomocowe UE. Obecnie nowoczesny przemysł rybny pod względem wielkości produkcji plasuje się na piątym miejscu w UE. W artykule przedstawiono ważniejsze obszary, w których prowadzono najistotniejsze wdrożenia innowacyjne zarówno procesowe, jak i produktowe. Przedstawiono problemy których rozwiązanie jest konieczne, dla dalszego rozwoju branży.Przetwórstwo rybne w Polsce ma stosunkowo krótką, niespełna 100-letnią tradycję. W połowie lat dwudziestych, kiedy roczne polskie połowy ryb bałtyckich wynosiły 800 t, powstała mała fabryka konserw w Jastarni i kilka wędzarni importowanych śledzi w centralnej Polsce. Dopiero w 1932 r., kiedy to w Gdyni została uruchomiona nowoczesna chłodnia rybna o pojemności 3 tys. t, rozpoczął się import śledzi uzupełniający sezonowe braki surowca bałtyckiego. W porcie gdyńskim stworzono bardzo nowoczesne zaplecze dla przetwórstwa i floty rybackiej, uruchomiono przemysłowe solenie śledzi, rozwijało się wędzarnictwo, a wartość produkcji sięgała ok. 1 mln USD rocznie. W rekordowym dla polskiego rybołówstwa 1963 r. złowiono 19,4 tys. t ryb, w tym ponad 15 tys. t szprotów [6] . Okres powojenny wraz z rozwojem połowów bałtyckich przyniósł ponowne ożywienie przemysłu. Odbudowano zniszczone zakłady, powstały też nowe zakłady państwowe: w tym osiem przedsiębiorstw połowowo-przetwórczych oraz cztery duże konserwiarnie, a także kilkanaście spółdzielni oraz zakłady rzemieślnicze. Przetwórstwo ryb było też prowadzone w niektórych z 17 oddziałów państwowego przedsiębiorstwa Centrala Rybna. Wielkość produkcji przetwórni lądowych szybko rosła - 15,7 tys. t w 1950 r., 125,2 tys. t w 1960 r. do 290,4 tys. t w 1970 r. W celu realizacji ówczesnej polityki żywieniowej inwestowano w statki dalekomorskie, których liczba na przełomie lat 60. i 70. XX w więcej »

Celem pracy jest ocena spożycia wybranych bioaktywnych składników, tj. błonnika pokarmowego, przeciwutleniaczy i fitoestrogenów, na podstawie analizy spożycia produktów zbożowych. Przeciętne miesięczne spożycie omawianych składników prozdrowotnych obliczono na podstawie danych GUS oraz publikacji naukowych o spożyciu następujących produktów zbożowych: pieczywa, ryżu, makaronu, kasz i płatków zbożo-wych. Analiza spożycia bioaktywnych składników z przetworów zbożowych dotyczyła lat 2002-2012. Przeciętne miesięczne spożycie przeciwutleniaczy, fitoestrogenów i błonnika pokarmowego w 2012 r. (w porównaniu z 2002 r.) uległo znacznemu obniżeniu, odpowiednio o 31, 65 i 32%. Dlatego należy prowadzić działania edukacyjne wśród konsumentów w celu uzupełnienia wiedzy na temat spożycia produktów zbożowych.Produkty zbożowe, do których należy pieczywo oraz kasze, makarony, płatki i mąka, są otrzymywane w wyniku przetworzenia ziaren różnych zbóż. Są istotnym źródłem wielu składników odżywczych, tj. sacharydów, białka, witamin, składników mineralnych, oraz nieodżywczych, takich jak błonnik pokarmowy, fitoestrogeny, fitosterole, lignany czy fityniany. Pokrywają one zapotrzebowanie organizmu dorosłego człowieka na węglowodany na poziomie powyżej 50%, a także dostarczają znacznych ilości białka roślinnego. Wiele badań wskazuje, że spożywanie produktów zbożowych w odpowiedniej ilości i jakości, zwłaszcza pełnoziarnistych, może obniżyć zachorowalność na nowotwory i choroby krążenia. Jednakże konsumpcja produktów zbożowych, w tym pieczywa i kasz, w Polsce w ostatnich latach uległa znacznemu obniżeniu, co wiąże się głównie z modą na "zdrowe odżywianie". Wyroby przemysłu zbożowo-młynarskiego stanowią ważną grupę produktów żywnościowych. Badania ankietowe przeprowadzone przez producentów zbożowych artykułów śniadaniowych w USA wykazały, że większość respondentów ankietowanych postrzegało produkty zbożowe jako źródło składników chroniących o więcej »

W ciągu ostatniej dekady na rynku napojów bezalkoholowych odnotowano znaczące zmiany. Napoje energetyczne, napoje izotoniczne, smakowe wody mineralne, opisywane jako napoje funkcjonalne zyskują coraz większą popularność. W skład takich napojów wchodzi coraz większa liczba składników, często o egzotycznym pochodzeniu. Przyczynia się to do wzrostu zainteresowania produktem, wzrostu sprzedaży i poprawy wskaźni-ków ekonomicznych zakładów branży rozlewniczej. Obecnie duża grupa napojów funkcjonalnych wprowadzana jest na rynek jako produkty o składzie bardziej naturalnym, z dodatkiem naturalnych soków oraz ze zmniejszoną zawartością środków konserwujących. Nowe, naturalne składniki napojów mogą jednak stać się nie tylko źródłem drobnoustrojów, ale także stanowić dodatkową pożywkę stymulującą wzrost mikroflory zanieczyszczającej.Termin żywność funkcjonalna został wprowadzony w Japonii już w latach 80. XX wieku w odniesieniu do żywności zawierającej składniki wykazujące pozytywny wpływ na zdrowie konsumentów [13]. Wprowadzone wówczas przez japońskie ministerstwo zdrowia określenie FOSHU (Foods for Specified Health Use) definiowało środki spożywcze, które według przewidywań będą mieć pewne korzyści dla zdrowia, a informacja o tych właściwościach znajdzie się na etykiecie informacyjnej [3]. W Europie w 1999 r. postanowieniem Komisji Europejskiej, opracowany został program badawczy FuFoSE (Functional Food Science in Europe), którego celem było wyznaczenie podstaw naukowych dla tematu żywność funkcjonalna. Pojęcie żywności funkcjonalnej wprowadzone w wyniku wielu badań oznacza produkty żywnościowe które wraz z podstawową funkcją odżywczą wywierają korzystny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu człowieka - poprawę ogólnoustrojową, warunki fizyczne lub zmniejszenie ryzyka rozwoju chorób [18]. Produkty funkcjonalne przeznaczone są do spożycia jako część codziennej diety, a ich działanie prozdrowotne wynika z obecności w nich więcej »

W artykule porównano systemy zapewnienia jakości oraz bezpieczeństwa zdrowotnego produkcji żywności w zakładach przemysłu spożywczego i zakładach gastronomicznych, wyszczególniając różnice w systemowym podejściu do aspektów bezpieczeństwa żywności i jakości. W zakładach gastronomicznych wdrożenie systemów w takim wymiarze jak w przemyśle spożywczym jest utrudnione ze wzglę-du na specyfikę pracy w gastronomii. Wdrożone są głównie GHP, GMP i HACCP. Więcej uwagi zapewnieniu i zarządzaniu jakością oraz bezpieczeństwu żywności poświęcają duże firmy gastronomiczne i cateringowe. Praktycznym aspektem pracy jest prezentacja możliwości poprawy zapewnienia jakości i bezpieczeństwa zdrowotnego żywności w gastronomii przez współpracę z zakładami przemysłu spożywczego.W produkcji gastronomicznej ważne jest bezpieczeństwo i jakość wytwarzanych potraw. Zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady [11] producenci żywności, w tym zakłady gastronomiczne, ponoszą pełną odpowiedzialność za bezpieczeństwo żywności i muszą zapewniać, że jest ono gwarantowane. Rozwiązania systemowe pomagają w wytwarzaniu żywności o dobrej, powtarzalnej jakości i bezpiecznej dla zdrowia konsumenta. Opracowanie i wdrożenie systemów zapewnienia oraz zarządzania jakością i bezpieczeństwem jest więc obecnie niezbędne. Niektóre systemy na mocy obowiązującego w Polsce prawa unijnego i krajowego są obligatoryjne, pozostałe są dobrowolne i ich wdrożenie zależy od potrzeb danego zakładu gastronomicznego. W zakładach gastronomicznych wdrożenie systemów w takim wymiarze jak w przemyśle spożywczym jest utrudnione ze względu na specyfikę pracy w gastronomii. Cechuje ją bowiem znaczna różnorodność produkcji żywności (w niektórych zakładach do 4000 receptur). Ograniczeniem jest również specyfika pracy, w tym wielozadaniowość personelu oraz warunki działalności zakładu, te same bowiem osoby wykonują różnorodne obowiązki w ciągu dnia i na różny więcej »

Wzrost efektywności sektora rolno-spożywczego wiąże się z koniecznością szukania i wprowadzania innowacji. Polski przemysł spożywczy pomimo że znajduje się w dobrej kondycji, ma przed sobą istotne wyzwania m.in. zwiększenie efektywności produkcji. Jednym ze sposobów na poprawę efektywności produkcji jest innowacyjność. Polska od lat odnotowuje dodatnie saldo w handlu żywnością, które w 2015 r. wyniosło 7,7 mld euro. W ubiegłym roku eksport produktów rolno-spożywczych wyniósł aż 23,6 mld euro. Aby nadal podbijać zagraniczne rynki, polski sektor rolno-spożywczy musi podążać za globalnymi trendami i nowościami. I w dużej mierze się tak dzieje, o czym m.in. świadczy fakt, że wielkość nakładów na badania i rozwój w polskim przemyśle spożywczym (0,2% przychodów) jest już zbliżona do poziomów w krajach Europy Zachodniej. Udział w targach krajowych i międzynarodowych jest efektywną formą wymiany informacji i nowości, a liczba polskich firm biorących udział w zagranicznych imprezach jako wystawcy zwiększa się z roku na rok.Wybrane targi w Polsce Targi Miasto Termin BIOcontracting, Platforma Kontraktacji dla Branży Ekologicznej Nadarzyn 11-12 stycznia TSW, Targi Sadownictwa i Warzywnictwa Nadarzyn 11-12 stycznia EcoTime, VI Targi Produktów Ekologicznych, Tradycyjnych i Naturalnych Kielce 28-29 stycznia Food-To-Go, Targi Wyposażenia i Produktów dla Gastronomii Gdańsk 8-9 lutego Rybomania Poznań 17-19 lutego ExpoSweet, 9. Targi Cukiernicze i Lodziarskie Warszawa 26 lutego - -1 marca Targi Technologii Przemysłowych Sosnowiec 28 lutego - -2 marca Forum Wentylacja i Salon Klimatyzacja, międzynarodowe targi techniki wentylacyjnej, klimatyzacyjnej i chłodniczej Warszawa 7-8 marca Warsaw Pa więcej »

Wydział Nauk o Żywności SGGW 19 listopada 2016 r. obchodził swoje 55-lecie. W listopadzie 1961 r. utworzony został samodzielny Wydział Technologii Rolno-Spożywczej, który w latach 1973- -2007 nosił nazwę Wydział Technologii Żywności, a od 1 stycznia 2008 r. zmieniono ją na Wydział Nauk o Żywności. W uroczystościach 55-lecia uczestniczyły obecne i poprzednie w więcej »

W artykule podjęto próbę określenia niektórych wymagań wobec opakowań wód butelkowanych przeznaczonych dla starszych konsumentów. Przedstawiono przesłanki określenia szczególnych wymagań wobec opakowań wód butelkowanych wynikające z rozwoju rynku wód oraz procesu starzenia się społeczeństwa. Zaprezentowano także wyniki badań przeprowadzonych metodami: ankietową oraz eye tracking, dotyczące identyfikacji problemów starszych konsumentów z opakowaniami wód butelkowanych. Zakres prowadzonych badań dotyczył problemów starszych konsumentów związanych z bezpieczeństwem produktu i konsumenta oraz ochroną środowiska naturalnego, problemów z użytkowaniem opakowań wód butelkowanych oraz informacjami zamieszczonymi na opakowaniach. Analiza wyników badań pozwoliła na określenie niektórych wymagań wobec opakowań, jakie powinny być spełnione w celu poprawy satysfakcji starszych konsumentów z użytkowania wód butelkowanych. Analiza pozwoliła również wskazać dalsze kierunki badań opakowań wód butelkowanych, w wyniku których będzie możliwe szczegółowe uzupełnianie rekomendowanych wymagań.Od kilku lat w Polsce utrzymuje się trend w spożyciu wody butelkowanej. Woda butelkowana jest najchętniej kupowanym napojem bezalkoholowym, a jej spożycie rośnie średnio o 4 l/osobę/ rok [17]. Jak wynika z najnowszych badań [5], statystyczny Polak wypija rocznie 96 l wody butelkowanej, podczas gdy Francuzi i Hiszpanie ok. 120 l, Belgowie 127 l, Węgrzy 131 l, Niemcy 177 l, a Włosi niemal 190 l/osobę/rok (rysunek 1). Rynek wody mineralnej w Polsce jest zatem bardzo perspektywiczny i w kolejnych latach oczekiwany jest dalszy jego rozwój [10, 11]. STARSZY KONSUMENT na rynku wód butelkowanych Rozwojowi rynku wód butelkowanych sprzyja przede wszystkim prozdrowotny styl życia Polaków, którego odzwierciedleniem są m.in. zmiany w strukturze spożycia napojów, prowadzenie aktywnego trybu życia oraz coraz większa wiedza na ten temat. Jak wynika z badań [17] więcej »