Tytułowe "kwiatki" mają na celu zwrócenie uwagi Szanownych Czytelników Przeglądu Geodezyjnego na niektóre terminy, określenia, wyrazy niepoprawnie stosowane w literaturze geodezyjnej, w dydaktyce i praktyce geodezyjnej oraz w przepisach prawnych z dziedziny geodezji i kartografii. Poloniści dbają o kulturę i czystość języka polskiego. Geodeci powinni również mieć na uwadze poprawność, jednoznaczność i czytelność zapisu treści podręczników oraz dokumentów technicznych i prawnych stosowanych w dziedzinie geodezji i kartografii. W ostatniej części "KWIATKÓW" pragnę przedstawić przykłady nieprawidłowych określeń i nazw, wręcz zapisów żargonowych, powtarzających się w dokumentacji tworzonej przez praktyków geodetów oraz stosowanych w dydaktyce geodezji - zarówno przez nauczycieli jak i uczącą się młodzież. Język techniczny geodezji to nie beletrystyka, w której można tworzyć nowe wyrazy, słowa, określenia na potrzeby aktywizowania i podnoszenia temperatury akcji. Musi on być precyzyjny i opisujący konkretną czynność geodezyjną, zgodnie z wymaganiami standardów technicznych oraz poprawną wiedzą geodezyjną, bez upiększeń żargonowych. Nie powinniśmy się też poddawać i ulegać różnym kastom: budowlańcom, informatykom i prawnikom, którzy nam narzucają swoje słownictwo i rozwiązania. Myślę, że unikniemy tego, jeżeli będziemy dobrze przygotowani merytorycznie zawodowo oraz z przepisów technicznych i prawnych z dziedziny geodezji i kartografii. 1. Mankamenty dydaktyczne programów komputerowych Bardzo ważnymi narzędziami wspomagającymi dydaktykę i praktykę geodezji są programy i systemy komputerowe - obliczeniowe i graficzne. Nie powinny one jednak zawierać skrótowego i niejednoznacznego nazewnictwa. Przed zastosowaniem ich w dydaktyce powinny być zweryfikowane pod względem terminologii i prawidłowej wiedzy geodezyjnej, nie żargonowe więcej »

Gdy zapalamy lampkę nocną, nie myśląc o tym, wchodzimy do systemu, który oświetla nam chociażby wiedzę o położeniu przedmiotu, którego bez światła nie moglibyśmy zobaczyć. Oto przykład mający modelowy wręcz związek z systemem geoinfologii, którego końcowym celem jest również danie pewnego rodzaju światła. Kontynuując podobieństwa poprzez wstępną analizę struktury systemu "oświetlenia", stwierdzamy, że mamy źródło, w którym powstaje prąd, mamy infrastrukturę przesyłową i komercyjną i mamy wreszcie cel przesyłu, którym jest umożliwienie odbiorcy pozyskania potrzebnej mu wiedzy zawsze w postaci jakiejś informacji lub energii. Analizując dalej przykład systemu elektroenergetyki, lampka nocna stanowi końcowy (docelowy) element tego systemu. Tak też się ma sprawa geoinformacji w systemie geoinfologii, bowiem geoinformacja to właśnie końcówka (terminal) systemu geoinfologii, zadajmy sobie pytanie: co w geoinfologii jest odpowiednikiem elektrowni jako źródło prądu elektrycznego nazywanego energią elektryczną, co zaś jest infrastrukturą przesyłu i jego komercją? Odpowiedź jest prosta. W geoinfologii źródłem (prądu), które wytwarza i kształtuje dane służące g więcej »

Weryfikacja operatu technicznego wielokrotnie budziła kontrowersje - czy powinna być i przez kogo wykonywana? Pojawiały się też liczne głosy, że "skoro mam uprawnienia, to za to odpowiadam". Znając lokalny rynek wykonawców geodezyjnych, zawsze byłem jednak zwolennikiem weryfikacji, chociażby pod kątem niedopatrzenia przy kompletowaniu czy omyłek pisarskich. Są również wykonawcy wychodzący z założenia, że jeśli ośrodek sprawdzi, to przejmuje odpowiedzialność za dokumentację. Inni wychodzą z założenia "byleby się udało" przejść weryfikację. Z drugiej strony, znam ośrodki, które weryfikują dokumentację z przesadną starannością. Byleby tylko udowodnić wykonawcy, że źle wykonał swoją pracę, a często są to przypadki, które nie kwalifikują operatu do odmowy przyjęcia do zasobu. Niemniej jednak, w ostatnim czasie, podczas rozmowy z twórcą operatu dotyczącego podziału nieruchomości, doszliśmy do pata, który nie został rozwiązany, a każda ze stron miała "słuszną rację". Sprawa dotyczyła opracowania projektu podziału nieruchomości po przyjęciu granic nieruchomości, pomiarze i skompletowaniu operatu. W operacie technicznym znajdowało się postanowienie właściwego organu o pozytywnym zaopiniowaniu wstępnego projektu podziału, co dawało możliwość kontynuowania prac związanych z opracowaniem projektu podziału nieruchomości. Nie byłoby nic w tym dziwnego, gdyby nie fakt, że kształt działki na mapie ze wstępnym projektem podziału - załącznik do postanowienia - różnił się od kształtu działek na mapie z projektem podziału. Fakt ten wynikł z przyjęcia granic nieruchomości podlegającej podziałowi. Z tego względu, granica projektowana we wstępnym projekcie podziału przebiegała w linii prostej pomiędzy granicami, a w projekcie podziału z dodatkowym pasem gruntu. Jak widać wyżej, istnieje istotna różnica pomiędzy kształtem wydzielanych działek, na co wydano postanowienie, a kształtem działek w projekcie podziału, jaki przedłożono do uwierzyte więcej »

Pierwszy Ogólnopolski Konkurs o tytuł "Przodującego ucznia w nauce zawodu z dziedziny geodezji i kartografii" został zorganizowany przez Zespół Szkół Geodezyjno - Drogowych w Lublinie już w dniach 23 - 25 kwietnia 1979 r. Uczestniczyło w nim 11, spośród 22 istniejących wówczas w Polsce średnich szkół geodezyjnych. Również w Lublinie, w dniach 24-26 kwietnia 1980 r. został zorganizowany przez Zarząd Oddziału SGP i Zespół Szkół Geodezyjno-Drogowych II Konkurs Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej. W konkursie tym, który zbiegł się z 50. rocznicą powstania Szkoły, uczestniczyło 13 szkół. Kolejne Konkursy Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej były organizowane: ??III Konkurs w Katowicach w dniach 10 - 11 kwietnia 1981 r. - uczestniczyło 16 szkół, ??IV Konkurs w Gdańsku w dniach 24 - 26 kwietnia 1982 r. - uczestniczyło 13 szkół, ??V Konkurs w Lublinie w dniach 18 - 20 kwietnia 1983 r. - uczestniczyło 14 szkół, ??VI Konkurs w Lublinie w dniach 9 - 11 kwietnia 1984 r. - uczestniczyło 12 szkół, ??VII Konkurs w Opolu (w ośrodku wypoczynkowym w Pokrzywnej koło Prudnika) w dniach 18 - 20 kwietnia 1985 r. - uczestniczyło 12 szkół, ??VIII Konkurs w Białymstoku (w ośrodku wypoczynkowym w Supraślu) w dniach 17 - 19 kwietnia 1986 r. - uczestniczyło 15 szkół, ??IX Konkurs we Wrocławiu w dniach 23 - 25 kwietnia 1987 r. - uczestniczyło 16 szkół, ??X Konkurs w Lublinie w dniach 14 - 16 kwietnia 1988 r. - uczestniczyło 15 szkół, ??XI Konkurs w Rzeszowie (w ośrodku szkoleniowo-wypoczynkowym w Kaczawicy koło Czudca) w dniach 12 - 15 kwietnia 1989 r. - uczestniczyło 17 szkół, ??XII Konkurs w Zielonej Górze w dniach 2 3- 25 kwietnia 1990 r. - uczestniczyło 16 szkół, ??XIII Konkurs w Poznaniu (w ośrodku PGR w Błażejewku) w dniach 11 - 12 kwietnia 1991 r. - uczestniczyło 16 szkół, ??XIV Konkurs w Warszawie w dniach 2 - 4 kwietnia 1992 r. - uczestniczyło 15 szkół; Konkurs zbiegł się z obchodami 75. rocznicy powstania Warszawskiej Szkoły Geodezyjnej, k więcej »

Maj w większości kojarzy się nam z dynamicznym rozwojem roślinności. Poszukując tematu do obecnego numeru czasopisma, postanowiłem uciec od wydarzeń i problemów dotyczących naszej branży. W tym numerze chciałem zwrócić uwagę na lekturę czasopism naukowych z zakresu fotogrametrii i teledetekcji. Do tego tematu powrócę zapewne niejednokrotnie. W Polsce mamy szereg czasopism, które obejmują szeroko rozumianą fotogrametrię i teledetekcję. W związku ze zmianami, które w nauce są wprowadzane w ostatnim dziesięcioleciu, coraz częściej czasopisma te tracą na znaczeniu na rzecz renomowanych czasopism zagranicznych. Coraz częściej też polskie czasopisma zmuszone są do publikowania i nakłaniania autorów do pisania w języku angielskim. Jest to dla niektórych pewne ograniczenie w dostępie do wiedzy, tak jak jest nim również brak otwartego dostępu do niektórych czasopism. Nauka polska musi zdaniem Ministerstwa stać się jednak bardziej umiędzynarodowiona. Polityka w tej kwestii jest chyba niezależna od władzy, bo problem niewątpliwie był i nadal jest. Flagowe czasopismo Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji - ISPRS Journal of Photogrammetry and Remote Sensing (P&RS) jest platformą komunikacji dla naukowców i profesjonalistów, pracujących w wielu dyscyplinach, które wykorzystują fotogrametrię, teledetekcję, systemy informacji przestrzennej, widzenie maszynowe i dziedziny pokrewne. Czasopismo w swoim opisie wskazuje, iż służy jako źródło odniesienia i archiwum postępów w tych dziedzinach. Jego celem jest publikowanie wysokiej jakości, recenzowanych artykułów o charakterze naukowo-badawczym oraz technologicznym i aplikacyjnym. więcej »

Metadane dla danych przestrzennych i usług danych przestrzennych W poprzednim numerze przedstawiono ogólnie pojęcie metadanych, a teraz zgodnie z obietnicą przechodzimy do istoty metadanych związanych z danymi przestrzennymi. W metadanych opisujących zbiory danych przestrzennych do najistotniejszych informacji należy zaliczyć przede wszystkim zakres przestrzenny zbioru danych, który dla ułatwienia korzystania zapisuje się w postaci prostokąta ograniczającego - rys. 1. Do pozostałych najważniejszych informacji więcej »

Zadanie 31/05/2018 Osie dwóch tras drogowych o1 i o2 należy połączyć łukiem kołowym przy spełnieniu następujących warunków. Oś drogi o1 jest określona równaniem x = 200.00, a projektowany łuk kołowy osi trasy ma przebiegać przez punkty A i B o znanych współrzędnych prostokątnych x, y, przy czym punkt B jest położony w osi drogi o2 i jest punktem końcowym łuku kołowego. Obliczyć współrzędne x, y punktu P (początek łuku), promień łuku kołowego R, kąt środkowy α (kąt zwrotu stycznych do łuku) i długość łuku kołowego L. Współrzędne punktów A i B wynoszą:Nr punktu x y A 300.00 500.00 B 700.00 700.00 Krzyżówka geodety 28 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 POZIOMO: 1) przekształcenie współrzędnych przestrzennych, 7) w złożeniach: góra, w więcej »

Ustalenie strony w postępowaniu cywilnym ma kluczowe znaczenie dla oceny żądań i zarzutów. Konieczne jest rozważanie, czy między konsorcjantami występuje współuczestnictwo konieczne po stronie powodowej, dlatego też sąd będzie badał charakter prawny konsorcjum i charakter więzi, które łączą uczestników konsorcjum. Przepisy Prawa zamówień publicznych jedynie częściowo regulują kwestię stosunków prawnych łączących zamawiającego z wykonawcą. Mianowicie art. 23 ust. 2 Prawa zamówień publicznych (Pzp) przewiduje łączną reprezentację wykonawców jedynie w odniesieniu do etapu postępowania o udzielenie zamówienia publicznego i zawarcia umowy w ramach tego postępowania oraz w obszarze środków ochrony prawnej. Także przepis art. 141 Pzp nie jest ustawowym źródłem współuczestnictwa koniecznego uczestników konsorcjum, a wyłącznie ustawowym źródłem ich solidarnej odpowiedzialności za wykonanie umowy i wniesienie zabezpieczenia należytego wykonania umowy. Innymi słowy, Pzp nie reguluje statusu konsorcjum w postępowaniu sądowym, w którym np. dochodzone roszczenia wynikają z umowy o roboty budowlane zawartej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego. więcej »

Do wykonywania samodzielnych funkcji w dziedzinie geodezji i kartografii niezbędne jest posiadanie uprawnień zawodowych. Szczególne znaczenie geodety w procesie inwestycyjnym oraz doniosłość prawna czynności z zakresu opisu nieruchomości powodują, że od geodetów uprawnionych wymaga się niezwykłej staranności w wykonywaniu swoich obowiązków. Zgodnie z art. 46 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne1 osoba wykonująca samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną, jeżeli wykonuje swoje zadania z naruszeniem przepisów prawa, nie dochowując należytej staranności lub niezgodnie z zasadami współczesnej wiedzy technicznej. Należy rozróżnić odpowiedzialność dyscyplinarną - związaną z realizacją funkcji publicznych, od odpowiedzialności porządkowej - wynikającej z cech stosunku pracy i odpowiedzialności zawodowej - związanej z wykonywaniem odpowiedniego zawodu. W związku z tym, że gwarantowanie należytego wykonywania zawodów uznanych przez ustawodawcę za zawody zaufania publicznego w szerokim tego słowa znaczeniu2 wiąże się właśnie z odpowiedzialnością zawodową, to wydaje się, że w przypadku zawodu geodety tego typu odpowiedzialność (zawodowa, a nie dyscyplinarna) winna być wskazana przez ustawodawcę3. Mimo wskazanych wątpliwości, w dalszej części artykułu autor będzie posługiwał się określeniem ustawowym. Odpowiedzialność dyscyplinarną ponosi się za czyny związane z funkcjonowaniem właściwej organizacji publicznej4. Specyfika prawa dyscyplinarnego i rozproszony charakter jego źródeł utrudniają formułowanie twierdzeń o charakterze kategorycznym5. Odpowiedzialność dyscyplinarna ma charakter ustawowy, ustawa nie tylko ją przewiduje, ale określa też w odniesieniu do poszczególnych grup osób podstawowe jej wyznaczniki - nie ma jednak charakteru powszechnego, zakres podmiotowy zostaje ograniczony tylko do pewnych kategorii osób. Generalnie są to osoby pełniące ważne funkcje w państwie czy funkcj więcej »

Ustawa z dnia 5 czerwca 2014 r. "O zmianie ustawy - Prawo geodezyjne i kartograficzne oraz ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji" wprowadziła wiele istotnych zmian w dotychczasowych regulacjach obowiązujących w dziedzinie geodezji i kartografii. Na mocy nowelizacji pgik redefiniowano "wykonawcę prac geodezyjnych lub kartograficznych", zmieniono i rozbudowano art. 46 ustawy, dodając zapisy określające procedurę przeprowadzania postępowań dyscyplinarnych. Wprowadzono nowe instytucje - rzecznika dyscyplinarnego i komisje dyscyplinarne, szczegółowo definiując ich kompetencje w zakresie przedmiotowym i podmiotowym. Określono również, kto i w związku, z jakimi zdarzeniami ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną i jakim ewentualnym karom podlega. Wydawałoby się, że procedura ponoszenia odpowiedzialności dyscyplinarnej nie powinna budzić wątpliwości. Jednak poddając szczegółowej analizie przepisy zawarte w ustawie w zakresie odpowiedzialności, nasuwają się uzasadnione wątpliwości dotyczące zagadnień, które nie zostały w Ustawie z dnia 17 maja 1989 roku - Prawo geodezyjne i kartograficzne (w dalszej części pgik) jednoznacznie określone. Przede wszystkim brak jasno sprecyzowanego zakresu praw i obowiązków osób fizycznych biorących bezpośredni udział w wykonywaniu prac geodezyjnych lub kartograficznych. Zgodnie z polskim prawem, odpowiedzialność dyscyplinarna powinna mieć charakter ustawowy. Ustawa powinna określać w odniesieniu do poszczególnych grup osób podstawowe jej wyznaczniki: zakres podmiotowy, zakres przedmiotowy, organy orzekające środki tej odpowiedzialności, w szczególności kary oraz rodzaje tych środków. Tymczasem z zapisów ustawy wynika, że podmioty, związane z wykonywaniem prac geodezyjnych lub kartograficznych, zostały zdefiniowane jako: ??wykonawca prac geodezyjnych lub kartograficznych, ??osoba legitymująca się uprawnieniami zawodowymi, ??osoba pełniąca samodzielne funkcje w dziedzinie geodezji i kartografii więcej »

1.Droga wewnętrzna a droga publiczna - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 stycznia 2018 r. , sygn. akt II SA/Gd 756/17. Drogi wewnętrzne różni od dróg publicznych ich status własnościowy. Z art. 2a oraz art. 8 ust. 2 i 3 ustawy o drogach publicznych wynika, że w odróżnieniu od dróg publicznych, właścicielem drogi wewnętrznej, oprócz podmiotu publicznoprawnego - Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, może być również osoba prywatna - fizyczna lub prawna. Oznacza to, że drogi wewnętrzne nie są kategorią wewnętrznie jednolitą i ocena możliwości korzystania z dróg wewnętrznych w celu zapewnienia dostępu do drogi publicznej musi być dokonywana in casu. Drogi wewnętrzne mogą mieć różny charakter i w związku z tym mogą się też znacznie różnić w zakresie dostępności. Mogą być drogi wewnętrzne, należące do osób fizycznych lub niepublicznych osób prawnych, które są dostępne tylko dla podmiotów wybranych przez zarządcę lub właściciela drogi wewnętrznej. Jednakże może być też tak, że drogi należące do takich podmiotów będą dostępne tak jak drogi publiczne. Charakter prawny drogi wewnętrznej, a zatem jej dostępność, może też zależeć od tego, kto jest jej zarządcą albo właścicielem. Przede wszystkim wskazać należy, że podmiot publicznoprawny (Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego) nie może w sposób całkowicie dowolny decydować o udostępnieniu drogi wewnętrznej. W szczególności za sprzeczne z prawem należałoby uznać udostępnianie przez podmiot publicznoprawn więcej »

Motto: Zagadnienia pomiarowe, w których za powierzchnię odniesienia można brać płaszczyznę, wchodzą w zakres geodezji niższej, zagadnienia zaś, w których za powierzchnię odniesienia musi być brana kula lub elipsoida obrotowa, stanowią zakres geodezji wyższej. Edward Warchałowski "Geodezja wyższa. Część matematyczna " PWN 1952.Żeby nie było wątpliwości, przywołałem definicje podane przez autorytet. Można dodać, że geodezja niższa jest też nazywana miernictwem, co może czasem prowadzić do nieporozumienia, ponieważ jest też miernictwo elektryczne, warsztatowe i może też być np. krawieckie... Kiedy zaczynałem studia, w Politechnice Warszawskiej były nawet dwie katedry: geodezji niższej I (prof. Jan Piotrowski) oraz geodezji niższej II (prof. Stefan Hausbrandt). Piszę ten tekst przed kolejnym "kongresem polskich geodetów" (a może lepiej - "kongresem mierniczych polskich"?). Nie wiem, jaki tam będzie uzyskany "dorobek". Zresztą, gdybym nawet wiedział, to jestem po udarze i lekarz radził mi unikanie p więcej »

Uwłaszczenie państwowych i innych osób prawnych Uwłaszczeniem państwowych i innych osób prawnych jest przekształcenie posiadanego prawa zarządu do nieruchomości w prawo użytkowania wieczystego gruntów i własności położonych na tych gruntach budynków i innych urządzeń oraz lokali. Uwłaszczenie państwowych i komunalnych osób prawnych nastąpiło w Polsce z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 roku, na podstawie ustawy z dnia 29 września 1990 roku o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości [14]. Fakt uwłaszczenia potwierdzany był decyzjami wojewody, jeżeli uwłaszczenie następowało w stosunku do nieruchomości państwowych lub decyzjami zarządów gmin, jeżeli uwłaszczenie następowało dla nieruchomości komunalnych. Szczególny tryb uwłaszczenia, niewymagający decyzji wojewody, zastosowany został do wyższych uczelni i jednostek badawczo-rozwojowych. Zasady uwłaszczenia wyższych uczelni określone były w art. 182 ustawy z dnia 12 września 1990 roku o szkolnictwie wyższym [13], a dla jednostek badawczo-rozwojowych w art. 64 ustawy z dnia 25 lipca 1985 roku o jednostkach badawczo-rozwojowych [9]. Transformacja mienia Skarbu Państwa Jest to proces polegający na przejmowaniu mienia prywatnego lub mienia Skarbu Państwa przez podmioty komunalne, obejmujący: nabycie, przekształcenie lub przekazanie praw majątkowych do nieruchomości innym osobom prawnym, które to prawa do 1990 roku przysługiwały Skarbowi Państwa. Główne założenia prawno-administracyjne przekształceń własnościowych to: - odstąpienie od zasady niepodzielności mienia Skarbu Państwa, - dokonanie wyraźnego określenia podmiotu, któremu przysługuje mienie, - ograniczenie możliwości administracyjnego ingerowania w obrocie nieruchomościami. DOI: 10.15199/50.2018.5.1 Dr inż. Anna Przewięźlikowska AGH Akademia Górniczo-Hutnicza Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska Katedra Geodezji Zintegrowanej i Kartografii Al. A. Mickiewicza 30, 30-059 Kraków e-mail: więcej »

Tegoroczne, dziesiąte już cykliczne seminarium "Problematyka stosowania przepisów prawa w dziedzinie geodezji i kartografii", organizowane przez Zarząd Oddziału SGP w Warszawie przy współpracy z Główną Komisją Kształcenia Zawodowego SGP, rozpoczęło się od sporej i miłej niespodzianki. 25 kwietnia, w dniu rozpoczęcia trzydniowego seminarium, do publicznej wiadomości podane zostały rezultaty konkursu na stanowisko Głównego Geodety Kraju. Wybrany na to stanowisko dr hab. inż. Waldemar Izdebski miał wziąć udział w spotkaniu w charakterze uczestnika panelu dyskusyjnego otwierającego seminarium, a także w następnym dniu zreferować temat podczas seminaryjnej sesji. Organizatorzy i uczestnicy, przybyli wcześniej do Ośrodka Konferencyjno-Szkoleniowego 4 Żywioły w Falentach k/Warszawy (tym razem tam impreza przeniosła się z tradycyjnej Ryni), dyskutowali już nad tym wyborem, a jednocześnie niepokoili się, czy Prezes-elekt będzie mógł wziąć udział w spotkaniu w tak ważnym dla niego i dla naszego środowiska dniu. Nie zawiedli się jednak, a rangi imprezie dodała obecność również innych ważnych osób, mających wpływ na kształtowanie dziedziny geodezji i kartografii. Przede wszystkim, oprócz wytypowanego kandydata na Głównego Geodetę Kraju, w seminarium wzięli udział przedstawiciele Ministra Inwestycji i Rozwoju: Artur Soboń - Sekretarz Stanu, Bartłomiej Stecki - Zastępca Dyrektora Departamentu Architektury, więcej »

Problematyka prawnokarnej ochrony znaków granicznych jest postponowana w naszym piśmiennictwie. Poza artykułami przyczynkarskimi Wójcika1 i Stefańskiego2, problem ten podejmowano co najwyżej w komentarzach kolejnych kodeksów karnych3, opracowaniach systemowych4 lub monografiach dotyczących przestępstw przeciwko dokumentom5. Nie była też przedmiotem poważniejszych badań empirycznych6. Usprawiedliwienia takiej sytuacji można doszukiwać się w stosunkowo małej liczbie stwierdzanych w praktyce naruszeń przepisów chroniących znaki graniczne (art. 277 obecnego k.k.), skoro np. od 1999 r. ich roczna ilość nie przekracza dwustu przypadków7. W efekcie marginesowego traktowania przez naukę tego zjawiska - czeka na rozwiązanie wiele kwestii spornych, jakie rodzi nie tylko samo brzmienie art. 277 k.k. (o czym mowa w dalszej części artykułu), ale i jego miejsce w części szczególnej kodeksu karnego. Sytuacja taka jest tym bardziej niepokojąca, gdy uwzględnić, że przepisy penalizujące tego rodzaju zachowania, o niezmiennym w zasadzie brzmieniu, należą do najstarszych przestępstw w historii ustawodawstwa karnego8. Stan taki wymaga podjęcia 1 L. Wójcik, Ochrona prawna znaków granicznych, Głos Sądownictwa 1938, nr 3, s. 192-199. 2 R. A. Stefański, Przestępstwo niszczenia znaków granicznych - art. 277 k.k., Prokuratura i Prawo 2001, nr 10, s. 43-50. 3 Zob. np. Komentarze: L. Peiper, Komentarz do Kodeksu Karnego i Prawa o Wykroczeniach, Kraków 1936, s. 399-401; J. Nisenson, M. Siewierski, Kodeks Karny i Prawo o wykroczeniach z komentarzem i orzecznictwem Sądu Najwyższego, Częstochowa 1945, wyd. V, s. 177-178; J. Wojciechowski, Kodeks Karny. Komentarz. Orzecznictwo, Warszawa 1997, s. 480-481; M. Mozgawa, Kodeks Karny. Praktyczny Komentarz, Zakamycze 2006, s. 532-533. 4 Przykładowo: L. Gardocki (red.), System Prawa Karnego, t. VIII, Warszawa 2013, s. 1066-1069. 5 Przykładowo: J. Błachut, Dokument jako przedmiot ochrony prawnokarnej, Warszawa 2011, s. więcej »

1. Wstęp Po opracowaniu publikacji [1], gdzie podstawową pozycją literatury był podręcznik prof. Zbigniewa Wiśniewskiego [2], postanowiłem skonfrontować najnowsze Jego opracowanie [3], z prozą życia geodetów ujętą w rozporządzeniu w sprawie standardów technicznych…[4]. Zauważmy, że tak nauka, jak i praktyka, ukierunkowana jest przede wszystkim na rozwiązywanie problemów związanych z punktem(ami), pojęciem pierwotnym, a w rozumieniu geometrycznym obiektem bezwymiarowym. Dla tych punktów, jednak materializujących po odpowiedniej interpretacji szczegóły terenowe I, II i III grupy dokładnościowej [4-§ 28], trudzą się naukowcy i producenci sprzętu po to, aby świadomi pobranych nauk geodeci mogli je odpowiednio pomierzyć oraz właściwie obliczyć wraz z charakterystyką dokładnościową. Charakterystyką zrozumiałą dla wszystkich pokoleń geodetów i przede wszystkim zrozumiałą w sposób intuicyjny dla zleceniodawców prac geodezyjnych oraz co jest niesłychanie ważne, dla sędziów rozstrzygających różne konfliktowe zdarzenia pomiarowe ze sporami granicznymi włącznie. Zazwyczaj o znacznym, a czasem o bardzo dużym wymiarze ekonomicznym. Należy też pamiętać o tym, iż obydwa wydania książki prof. Z. Wiśniewskiego traktują o metodach wyrównywania oraz oceny dokładności tylko wyników pomiarów klasycznych, wyraźnie kurczących się pod wpływem ofensywy technologii satelitarnych GNSS [4-§ 8-13]. 2. Oczekiwania Ośrodków Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (ODGiK) Ostateczny produkt czynności geodezyjnych to pomierzona, wymagana zleceniem liczba punktów (przewidzianych do dalszej obróbki obliczeniowej, graficznej i prawnej) o określonych współrzędnych z charakterystyką dokładnościową określoną w [4-§ 29] i rzędnych z charakterystyką dokładnościową określoną w [4-§ 36]. Dokładności te powinno się obliczać odpowiednio względem pomiarowej osnowy sytuacyjnej (POS) i pomiarowej osnowy wysokościowej (POW), uznanych za bezbłędne, za pomocą prawa prze więcej »

Artykuł miesiąca - marzec 2018 - na stronie internetowej Międzynarodowej Federacji Geodetów FIG, co miesiąc wybierany jest i publikowany artykuł o tematyce interesującej całe środowisko geodezyjne. W miesiącu marcu 2018 r. wyróżniono artykuł napisany przez Briana Couttsa z Nowej Zelandii. Artykuł nosi tytuł: "A case for Geospatial Surveyors"1. W latach osiemdziesiątych w wielu krajach zaczęto w odniesieniu do pomiarów (ang. "surveying") używać terminu "geomatyka". Termin ten najpierw zaczęto używać w Kanadzie, a potem rozprzestrzenił się on na inne anglojęzyczne kraje. Autor artykułu podaje trzy tego powody: po pierwsze termin ten (geomatyka) obejmuje szerszy zakres niż same pomiary geodezyjne, po drugie termin pomiary geodezyjne ni więcej »

FLORIAN ROMANOWSKI: Zanim zadasz mi pierwsze pytanie, chciałbym Ci podziękować, że zgodziłaś się, żeby to był wywiad nie tylko ze mną, ale również z Adamem Augustynowiczem. Obaj jesteśmy prezesami OPEGIEKA w Elblągu. Nasza firma działa jak drużyna, jest wielu wspaniałych kierowników zakładów, pracowni, liderów swoich odcinków. Nie sposób ich wszystkich wymienić, ale choć kilku z nich muszę: Sławomir Świderski - wiceprezes, współzałożyciel firmy, Sławomir Czkuj - dyrektor ds. wdrożeń czy Jakub Krawczyk - dyrektor ds. rozwoju. Dziś my dwaj z Adamem Augustynowiczem będziemy opowiadali o firmie, tak naprawdę reprezentując całą załogę OPEGIEKA. LUDMIŁA PIETRZAK: Studia skończyłeś w 1973 r. na Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie na Wydziale Geodezji i Urządzeń Rolnych. Po studiach, pracowałeś w administracji w Miejskiej Pracowni Geodezyjnej Urzędu Miasta w Elblągu. Po powołaniu do wojska już do administracji nie wróciłeś - rozpocząłeś pracę w OPGK Gdańsk jako kierownik zespołu polowego - nie ciągnęło Cię do pracy w administracji? F.R.: Miejskie Pracownie Geodezyjne, funkcjonujące do roku 1974 w miastach na prawach powiatu, były hybrydą - a więc jednostką administracji geodezyjnej wydającą decyzje administracyjne, prowadzącą ewidencję gruntów i budynków, Miejski Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (wtedy ten twór nazywał się "Składnica Geodezyjna"), ale były również jednostką wykonawczą na terenie miasta - w zakresie podziałów nieruchomości, prac realizacyjnych, inwentaryzacji uzbrojenia podziemnego, również map do celów projektowych. Mniej więcej połowa składu Miejskiej Pracowni Geodezyjnej to byli wykonawcy prac geodezyjnych. Ja byłem zatrudniony jako geodeta-wykonawca, wobec czego urzędnikiem w żadnej mierze w życiu nigdy nie byłem. L.P.: Dlaczego przeniosłeś się do pracowni terenowej w Elblągu? F.R.: Pierwszą połowę roku 1974 spędziłem w Szkole Oficerów Rezerwy przy Wyższej Szkole Wojsk Rakietowych i Artyleri więcej »

5 kwietnia 2018 r. odbyło się 3. zebranie Zarządu Głównego Stowarzyszenia Geodetów Polskich tej kadencji. Zebranie rozpoczęło się wręczeniem nagród laureatom konkursu za najlepsze prace dyplomowe: magisterską i inżynierską. Konkurs został zorganizowany przez Stowarzyszenie Geodetów Polskich wspólnie z Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii. Główny Urząd Geodezji i Kartografii reprezentował Pan Marcin Wójtowicz p.o. Głównego Geodety Kraju. W swoim wystąpieniu podziękował i złożył gratulacje wszystkim laureatom, a także zaznaczył, że jest to sukces młodych ludzi w rozwoju dziedziny geodezji i kartografii. W zastępstwie Pana Artura Sobonia - Sekretarza Stanu w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju wystąpił Pan Bartłomiej Stecki, zastępca dyrektora Departamentu Architektury, Budownictwa i Geodezji w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju. Pan Bartłomiej Stecki podziękował za zaproszenie do uczestniczenia w zebraniu. Poinformował, iż Pan Minister nie mógł przybyć ze względu na zbieżność terminów innych spotkań, jednakże problemy geodezji są w jego żywym obszarze zainteresowania. Nagrody laureatom wręczali: Prezes SGP Kol. Janusz Walo, Pan Marcin Wójtowicz p.o. Głównego Geodety Kraju, Pan Bartłomiej Stecki, Zastępca Dyrektora w Departamencie Architektury, Budownictwa i Geodezji w Ministerstwie Inwestycji i Rozwoju, a także przedstawiciele sponsorów nagród: Dariusz Cieśla - Hexagon Safety&I więcej »

Projekt ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących tzw. specustawy mieszkaniowej budzi nadal duże emocje. Znalazło to odzwierciedlenie w trakcie konsultacji publicznych, w których do projektu zgłoszono ponad tysiąc uwag. Niektóre podmioty przesłały propozycje zmian do ustawy, niektóre głównie skrytykowały rozwiązania zawarte w projekcie, inne poszły jeszcze dalej - żądając wstrzymania prac legislacyjnych nad projektem specustawy mieszkaniowej. Wśród podmiotów zgłaszających propozycje zmian w ramach konsultacji publicznych było Stowarzyszenie Geodetów Polskich, które przesłało ich łącznie 37. Nasze Stowarzyszenie jest przeciwne rozwiązaniom, stanowiącym "obchodzenie" prawa, które stanowi plan miejscowy. Proponuje się w zamian rozważenie możliwości wprowadzenia zmiany MPZP w przyśpieszonej procedurze, na wzór zapisó więcej »