Na przełomie XVIII/ XIX wieku powstało wiele towarzystw naukowych i organizacji zawodowych (na przykład Towarzystwo Królewskie i Towarzystwo Prawnicze). Grupy nazywające siebie inżynierami cywilnymi spotykały się od kilku lat pod koniec XVIII wieku, w szczególności z Towarzystwa Inżynierów Budownictwa, utworzonego w 1771 roku przez Johna Smeatona (przemianowanego po jego śmierci na Smeatonian Society). W Polsce rozbiorowej pierwsze publiczne zgromadzenie Towarzystwa Przyjaciół Nauk odbyło się w dniu 23 listopada 1800 roku w Warszawie. Pierwszą światową inicjatywę powołania instytucji, w duchu samopomocy i do skupiania się "cywilnej inżynierii" podjęli w 1818 roku trzej młodzi inżynierowie: Henry Robinson Palmer (23 lat), James Jones (28 lat) i Joshua Field (32 lata), którzy zorganizowali spotkanie inauguracyjne 2 stycznia 1818 roku w londyńskim Kendal Coffee House na więcej »

Rozpatrując odpowiedzialność karną dowolnego czynu, należy w kolejności: wyodrębnić zachowanie, które będzie przedmiotem analizy, ustalić wstępną kwalifikację czynu - czyli ustalić, czy zachowanie to jest zgodne z typem czynu zabronionego z ustawy karnej - wykazać, czy doszło do realizacji wszystkich znamion opisanych w rozpatrywanej normie (w tym ocenić stronę podmiotową tj. umyślność bądź nieumyślność), na koniec zweryfikować, czy do czynu doszło w okolicznościach wyłączających winę lub karalność. W takiej konwencji poddany zostanie analizie czyn, jakim jest wykonywanie pomiaru terenowego na nieruchomości stanowiącej własność osoby trzeciej, bez jej zgody. Aby zachowanie stanowiło przedmiot zainteresowania prawa karnego, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy posiada ono łącznie następujące cechy: jest społecznie szkodliwe w stopniu wyższym niż znikomy, o ustawowych znamionach, bezprawne, zawinione i karalne lub jest społecznie szkodliwe, zabronione przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia pod groźbą kary aresztu, ograniczenia wolności, grzywny do 5000 złotych lub nagany. W pierwszym przypadku mielibyśmy do czynienia ze zbrodnią lub występkiem, w drugim - z wykroczeniem. Pojęcie czynu zabronionego zdefiniowane jest w art. 115 § 1 k.k.1 i oznacza zachowanie o znamionach określonych w ustawie karnej. W orzecznictwie zwraca się uwagę, że "nie całość zachowania człowieka w określonym czasie i przestrzeni oceniana jest jako «czyn zabroniony», a tylko fragmenty tego zachowania wyodrębnione znamionami czynności sprawczej"2. Aby stwierdzić, czy dane zachowanie człowieka stanowi czyn zabroniony, należy porównać cechy tego zachowania z zawartym w ustawie karnym opisem typu (wzorca) czynu zabronionego. Jeżeli w stanie faktycznym wystąpiły wszystkie elementy opisu składającego się na ujęty w ustawie wzorzec, to mamy do czynienia z czynem zabronionym3. Rozważmy więc następujący stan faktyczny: geodeta dokonuje pomi więcej »

Usługa przeglądania WMTS W poprzednich numerach wiele pisałem o usłudze przeglądania WMS, czyli Web Map Service. Istota usługi polega na tym, że parametry zapytania kierowane są do serwera, a serwer na podstawie posiadanych danych generuje ich graficzny obraz (mapę) i zwraca użytkownikowi. W obecnym numerze zaprezentuję usługę Web Map Tile Service (WMTS), która jest także usługą przeglądania, podobną do usługi więcej »

Urodził się w dniu 3 maja 1936 r. we wsi Łukowa, pow. Biłgoraj, woj. lubelskie. W ramach akcji pacyfikacyjnej "Akcja Zamość" wysiedlony został wraz z rodzicami z Ziemi Zamojskiej, a po przejściu przez obóz koncentracyjny na Majdanku wywieziony został w głąb III Rzeszy Niemieckiej. Po powrocie do Polski w 1945 r. ukończył szkołę podstawową we wsi Chmielek, pow. Biłgoraj w 1952 r., a następnie uczęszczał do technikum Budowy Dróg i Mostów w Szczecini więcej »

4 stycznia 1919 roku, w Warszawie rozpoczął się Pierwszy Powszechny Zjazd Mierniczych. Wydarzenie to zapoczątkowało zrzeszanie się polskich mierniczych, które ostatecznie doprowadziło do utworzenia Stowarzyszenia Geodetów Polskich. 100 lat później, 25 stycznia 2019 r. Stowarzyszenie Geodetów Polskich uczciło to wydarzenie galą jubileuszową z przewodnim mottem: "Być narodowi użytecznym" St. Staszica, które przyjęto z Pierwszego Powszechnego Zjazdu Mierniczych Polskich. Udział w gali wzięło około 400 osób ze środowiska geodezyjnego, jak również sympatyków Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Jak w uroczystym wystąpieniu powiedział Janusz Walo, Prezes SGP: "...Ten Jubileusz to niewątpliwie zasługa wielu pokoleń znamienitych osobistości, wybitnych inżynierów i techników, którzy w zmieniającej się rzeczywistości społecznej, politycznej i gospodarczej zawsze potrafili skutecznie integrować środowisko geodezyjne, dbać o wysokie standardy wykonywania zawodu oraz inicjować postęp techniczny w geodezji. To dzięki nim Stowarzyszenie Geodetów Polskich przez te wszystkie lata pełni ważną rolę w środowisku, a zawód geodety cieszy się niezmiennie szacunkiem w społeczeństwie... Dzisiejsze Stowarzyszenie kultywuje tradycje poprzedników, dba o etyczną stronę zawodu, uczestniczy w opiniowaniu aktów prawnych, współpracuje z organizacjami zawodowymi w kraju i za granicą, we współpracy z ośrodkami naukowymi podnosi wiedzę i profesjonalizm w zawodzie, a także inicjuje wiele innych działań na rzecz środowiska geodezyjnego. Była to i jest jedyna organizacja zrzeszająca wszystkich geodetów, pracujących zarówno w administracji, jak i wykonawstwie, ludzi nauki i ludzi z innych branż, czujących się geodetami....". Świętowanie Jubileuszu rozpoczęto Mszą Świętą, która zgromadziła w kościele Świętego Krzyża przy Krakowskim Przedmieściu liczną rzeszę geodetów z całego kraju. Msza Święta była koncelebrowana przez ks. Kardynała Kazimierza Nycza oraz ks. Michała Płosz więcej »

... a ściślej rzecz ujmując - między wyznaczaniem punktów granicznych ujawnionych uprzednio w ewidencji gruntów i budynków a wyznaczaniem i utrwalaniem na gruncie nowych punktów granicznych znakami granicznymi. Na wstępie chciałbym podkreślić, iż mam świadomość, że dla większości naszych Czytelników są to kwestie oczywiste. Do poruszenia tego tematu zainspirowały mnie jednak osobiste, dość zaskakujące doświadczenia. Naruszony przepis prawa (?) i krótka historia wprowadzająca Wykonując klasyczny podział nieruchomości "na decyzję" w trybie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami1, zgłosiłem właściwemu miejscowo staroście pracę geodezyjną, której celem było sporządzenie mapy z projektem podziału nieruchomości (cel: mapa z projektem podziału nieruchomości) oraz utrwalenie na gruncie nowych punktów granicznych, które powstały w wyniku tego podziału (cel: wznowienie znaków granicznych/wyznaczenie punktów/ustalenie przebiegu granic działek)2. Z uwagi na swoją specyfikę (zleceniodawca był zainteresowany trwałą "stabilizacją" nowych punktów granicznych), praca była wykonywana w dwóch częściach. Co oczywiste, pierwsza część dotyczyła sporządzenia mapy z projektem podziału wraz z niezbędnymi czynnościami towarzyszącymi (nie wchodząc w szczegóły). Po jej wykonaniu zawiadomiłem starostę o wykonaniu przedmiotowej pracy geodezyjnej w części, przekazując powstałe zbiory danych oraz dokumenty wymagane przepisami. Proces przyjęcia do pzgik dokumentacji z pierwszej części pracy przebiegł bez zakłóceń 1 Zwanej dalej ustawą GN. 2 Oba cele określone zgodnie z rozporządzeniem Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 8 lipca 2014 r. w sprawie formularzy dotyczących zgłaszania prac geodezyjnych i prac kartograficznych, zawiadomienia o wykonaniu tych prac oraz przekazywania ich wyników do państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego (Dz.U. 2014 poz. 924 więcej »

26 stycznia 2019 r. w Warszawie w budynku NOT, odbył się Nadzwyczajny Zjazd Delegatów Stowarzyszenia Geodetów Polskich, pierwszy w nowym stuleciu Stowarzyszenia i jak zdołaliśmy ustalić, chyba trzeci w całym okresie istnienia SGP. Zgodnie z Uchwałą Zarządu Głównego Stowarzyszenia Geodetów Polskich z dnia 12 grudnia 2018 r. w sprawie zwołania Nadzwyczajnego Zjazdu Delegatów Stowarzyszenia Geodetów Polskich, Nad więcej »

Grunt to własność. Być może takimi słowami powitali rok 2019 co niektórzy dotychczasowi użytkownicy i współużytkownicy wieczyści gruntów zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi oraz wielorodzinnymi. Stając się właścicielami czy współwłaścicielami gruntu, na mocy ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności, odnieśli wymierne korzyści. Przede wszystkim uzyskali silniejsze prawo do gruntu na atrakcyjnych warunkach finansowych. Będą wnosili oni opłatę z tytułu przekształcenia jedynie przez lat 20, w wysokości równej opłacie rocznej z tytułu użytkowania wieczystego, która obowiązywała w dniu przekształcenia. Co prawda możliwy jest niewielki wzrost rocznych opłat przekształceniowych, waloryzowanych wskaźnikiem zmian cen nieruchomości ogłaszanym przez Prezesa GUS, ale i tak prawdopodobnie będzie on niższy niż w przypadku zmian opłat rocznych wywołanyc więcej »

1. Ogólny opis i zasada funkcjonowania systemu pomiarowego Niwelacyjny przyrząd pomiarowy - Laserowa Stopka Sygnalizacyjna LSS - w koncepcji swoich założeń jako przystawka do łaty niwelacyjnej służy do niwelacji punktów niedostępnych do bezpośredniego ustawienia łaty [3]. Łata z zamocowaną na niej stopką stoi nie na niwelowanym punkcie, lecz obok niego (w miejscu dogodnym do jej ustawienia i do wykonywania obserwacji), a na badany punkt kontrolowany kierowane są dwie wiązki laserowe, które przecinają się na nim, tworząc jedną plamkę (rys. 2 oraz rys. 3). Eliminuje się w ten sposób konieczność opierania łaty stopką o punkty kontrolowane. Diody laserowe zamontowane są w przyrządzie w ten sposób, aby możliwy był ich obrót w dowolnym kierunku, a plamka lasera mogła być oddalona maksymalnie do około 1 metra od płaszczyzny podziału łaty. Dzięki temu realizowane jest wcięcie "w przód" ze stałej bazy, które umożliwia wyznaczenie wysokości niwelowanego punktu. Przed pomiarem właściwym wyznaczana jest pewna wartość - d - stała LSS, która podczas dalszych pomiarów nie ulega zmianom. W przypadku pomiarów wykonywanych LSS, wysokość punktu kontrolowanego A w ramach monitoringu geodezyjnego można wyznaczyć ze wzoru 1: Dr hab. inż. Kazimierz ĆMIELEWSKI, prof. nadzw. UP Uniwersytet Przyrodniczy We więcej »

Jak słychać tu i ówdzie, szykują się nam kolejne zmiany przepisów z zakresu geodezji i kartografii. To chyba stan na tyle naturalny, że rzesze geodetów nie są tym szczególnie ani zaskoczone, ani zainteresowane. Większość ma do tego stosunek ambiwalentny, nie spodziewa się, aby kolejne zmiany mogły coś szczególnie polepszyć albo pogorszyć. Tak czy owak trzeba będzie robić swoje. Wynika to może i z tego, że niezbyt otwarcie uzgadnia się z szeroką branżą choćby kierunki zmian i wyjaśnia ich motywacje. Nie jest to chyba jednak powód do tego, aby każdy siedział z założonymi rękami. Do praw obywatelskich należy swoboda wypowiedzi, wobec tego każdy powinien mieć możliwość wypowiadania się również co do naszych spraw zawodowych, w tym oczekiwań co do nowych przepisów. Każdy głos może być istotny i wnieść elementy konstruktywne do efektów dyskusji na ten temat. Obserwując w swojej długoletniej praktyce zawodowej sytuacje konfliktowe i problemy wynikające z nieprzyjaznych przepisów, często wskazywałem na konieczność ulepszania prawa przy wykorzystaniu doświadczeń praktyków. Uważam też, że wprowadzając dobre zmiany, należy brać pod uwagę zarówno konieczność sprawnego prowadzenia zbiorów i rejestrów publicznych, eliminowanie źródeł konfliktów i nieporozumień na styku wykonawstwa i administracji geodezyjnej, które powinny synergicznie dbać o realizację stawianych im zadań, jak i o konieczność wykonywania tych zadań w sposób umożliwiający bezproblemową realizację procedur administracyjnych i inwestycji, prowadzonych z wykorzystaniem produktów wytwarzanych przez naszą branżę. Rozważając nowe, lepsze wersje przepisów z zakresu geodezji i kartografii, nie można zapominać o wszystkich tych aspektach. Ze względu na charakter wykonywanej pracy, w szczególności zajmuje mnie problematyka dotycząca ewidencji gruntów i budynków. Jak wiemy, zmiany mają dotknąć także tę dziedzinę naszej branży. Wobec tego, to chyba najlepszy czas na to, aby podzielić się więcej »

1. Prowadzenie postępowania administracyjnego w stosunku do osoby zmarłej i wydanie decyzji w stosunku do takiej osoby ocenione być musi jako rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Jest to bowiem uchybienie, w wyniku którego powstają skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności - wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 października 2018 r., sygn. akt: I OSK 238/17. Możliwość bycia stroną postępowania administracyjnego determinowana jest posiadaniem przymiotu zdolności prawnej. Nie może także budzić zastrzeżeń, że zdolność prawna osoby fizycznej ustaje - jak już wyżej wskazano - z chwilą jej śmierci. Konsekwencją utraty zdolności prawnej jest to, że w stosunku do osoby zmarłej nie można wszcząć i prowadzić postępowania administracyjnego, a także wydać decyzji. Decyzja wydana w takiej sytuacji rażąco narusza prawo w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej Kpa). Wypada także podkreślić, iż na ocenę o zaistnieniu wad, o których mowa w art. 156 § 1 pkt 2 Kpa nie ma wpływu to, czy organ wiedział o śmierci strony postępowania oraz czy jego niewiedza była zawiniona czy też nie. Utrata zdolności prawnej ma charakter obiektywny. Organ, wszczynając postępowanie administracyjne, jest zobowiązanym ustalić występujące w sprawie strony. 2. Następca prawny wstępuje do postępowania na miejsce dotychczasowej strony, w rozumieniu art. 30 § 4 Kodeksu postępowania administracyjnego w takim stadium, w jakim postępowanie to znajduje się w chwili jego zgłoszenia się, co w szczególności oznacza, iż wszystkie czynności procesowe dokonane przed zaistnieniem następstwa przez organ lub poprzednika prawnego pozostają ważne (wiążące) i nie muszą być powtarzane - teza wyroku NSA z dnia 18 kwietnia 2018 r., sygn. akt: I OSK 1262/16. Sąd wskazał ponadto, że jeżeli jakaś czynność zdziałana przez poprzednika ma charakt więcej »

Prolog Zadanie postawione przed Zespołem powołanym przez GGK zarządzeniem Nr 35 z dnia 21 września 2018 r. jest gigantyczne. Już w 2012 roku lista problemów i wyjaśnień zawarta w [13] była znaczna, a po upływie sześciu lat prawdopodobnie wzrosła wielokrotnie. Ja w swoich publikacjach (23-Przegląd Geodezyjny, 11-GEODETA, reszta w miesięcznikach branży projektowo-budowlanej i materiałach odbytych konferencji naukowo-technicznych) wielokrotnie proponowałem sensowne, tak sądzę, rozwiązania zagadnień pomiarowych, których los, jak też wielu, bardzo wielu innych, kończył się w niebycie, co przedstawiłem w [7]. Marna to była satysfakcja, kiedy dopiero po całych dekadach niektóre propozycje materializowały się, o czym nadmieniam poniżej. Obecnie chcę szczególnie mocno zaakcentować następującą propozycję - wszystkie metody sytuacyjnych pomiarów terenowych wymienione w § 32 [2], można policzyć metodą najmniejszych kwadratów (innymi słowy parametryczną, pośredniczącą). Zalety tych obliczeń są nie do przecenienia, ponieważ : ??korzystając z programu obliczeniowego, zadanie można obliczyć bez szczególnego wysiłku; ??zamierzając wcześniej w terenie pewne elementy liniowe, możemy obliczyć współrzędne punktów niewidocznych, nazwanych umownie w [1] "czwartymi narożnikami"; ??wszystkie obliczone współrzędne będą współrzędnymi wyrównanymi z rzeczywistymi błędami średnimi. W dalszej części listu przytoczone są publikacje z obliczeniami, które każdy geodeta może osobiście sprawdzić. Natomiast w niniejszym liście przedstawiam korzyści, jakie możemy uzyskać, obliczając pomiar wykonany metodą ortogonalną przy pomocy metody najmniejszych kwadratów. List ten powinien zachęcić do przedstawienia opinii naukowców z ośrodków akademickich kształcących młodych geodetów, naszych następców. 1. Wprowadzenie Do wystosowania listu upoważnia mnie kilka faktów, które przedstawiam poniżej: A. Fakt, że musiałem czekać aż 1,5 dekady, aby metoda najmniejszych kwadrat więcej »

Przyzwyczailiśmy się do istnienia w zasobie danych geodezyjnych pochodzących z lotniczego skanowania laserowego. Zrewolucjonizowały one jakość numerycznych modeli wysokościowych na obszarze całego kraju, zarówno w kontekście modeli terenu, jak i modeli pokrycia terenu. Dane z tych pomiarów stały się źródłem tworzonych przez GUGIK modeli budynków. Technologia lotniczego skanowania laserowego rozwija się w różnych kierunkach, o czym pisałem w PG 7/2017. Skanowanie naziemne zaś od lat zagościło w większych firmach geodezyjnych obsługujących różnego rodzaju inwestycje oraz realizujących projekty modelowania 3D różnych obiektów i zabytków, w szybki sposób dostarczając chmur punktów zapisujących obraz rzeczywistości naokoło instrumentu. Jest jednak wyższ więcej »

3. Scalenia dziś Wzrost ilości realizowanych scaleń gruntów w Polsce nastąpił dopiero po wejściu do Unii Europejskiej. Scalenia wykonywane w Polsce w latach 2004- 2006 były finansowane głównie ze środków Sektorowego Programu Operacyjnego "Restrukturyzacja i modernizacja sektora żywnościowego oraz rozwój obszarów wiejskich 2004 - 2006" (Dz.U. 2004 r. Nr 197, poz. 2032, z późn. zm.) Priorytet 2. "Zrównoważony rozwój obszarów wiejskich", Działanie 2.2. "Scalanie gruntów". Po raz pierwszy program ten umożliwił dofinansowanie scalenia gruntów z funduszy unijnych. Możliwość realizacji scaleń gruntów w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013 na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wprowadziła ustawa z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (Dz.U. Nr 64, poz. 427 z późn. zm.). Ustawa uściśliła listę zadań realizowanych w ramach PROW 2007-2013, w tym działanie 125: Poprawianie i rozwijanie infrastruktury związanej z rozwojem i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa przez scalanie gruntów. Natomiast na podstawie Rozporządzenia z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie podziału środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz.U. 2009 r., Nr 48, poz. 388 z późn zm.), na scalanie gruntów w Polsce została przyznana kwota 152 mln euro. Kolejny okres finansowania i Program Rozwoju Obszarów Wiejskich 2014 - 2020 w Polsce wprowadziła ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014 - 2020. (Dz.U. z 2015 r., poz. 349), w kwestii scaleniowej definiując działanie: 4. Inwestycje w środki trwałe oraz poddziałanie: 4.3. Wsparcie na inwestycje związane z rozwojem, modernizacją i dostosowywaniem rolnictwa i leśnictwa. Warunki aplikowania o środki zostały ujęte w więcej »

W dniach 10-11.01.2019 r. Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji Uniwersytetu Rolniczego im. H. Kołłątaja w Krakowie zorganizował na zlecenie Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi seminarium podsumowujące XLII Ogólnopolski Konkurs Jakości Prac Scaleniowych. W seminarium udział wzięło ok. 130 osób - pracowników urzędów marszałkowskich, wojewódzkich biur geodezji i terenów rolnych, starostw powiatowych, Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, a także uczelni wyższych.Seminarium otworzyli: prof. dr hab. Krzysztof Gawroński - Dziekan WIŚiG, Jarosław Wiśniewski - Z-ca Dyrektora Departamentu Gospodarki Ziemią MRiRW oraz dr inż. Ludmiła Pietrzak - Członek Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Nastę więcej »

Od wielu lat Zarząd Oddziału Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Legnicy organizuje Geodezyjne Spotkanie Noworoczne. W tym roku w dniu 18 stycznia, spotkaliśmy się w Legnicy w sympatycznej kawiarni hotelu "Kamieniczka". Wszystkich uczestników spotkania serdecznie przywitał Prezes Zarządu Oddziału Stowarzyszenia Geodetów Polskich w Legnicy kol. Włodzimierz Chytry. W ubiegłym roku do Stowarzyszenia Geodetów Polskich przyjęto dziewięcioro nowych członków: Katarzynę Krupiarz, Aleksandrę Wilk, Izabelę Nowak, Sylwię Jelec, Patrycję Skalską, Grzegorza Kurpińskiego, Marcina więcej »

Zadane pytania: 1. Czy artykuł ten dotyczy również nieruchomości rolnych, a wydzielona działka budowlana będzie oznaczona użytkiem Br? 2. Czy przy wydzieleniu działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego obowiązuje § 12. 11 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie? [Odległość od granicy z sąsiednią działką budowlaną] 1. Jeżeli z przepisów § 13, 19, 23, 36, 40, 60 i 271-273 lub przepisów odrębnych określających dopuszczalne odległości niektórych budowli od budynków nie wynikają inne wymagania, budynek na działce budowlanej należy sytuować od granicy tej działki w odległości nie mniejszej niż: 1) 4 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą z oknami lub drzwiami w stronę tej granicy; 2) 3 m - w przypadku budynku zwróconego ścianą bez okien i drzwi w stronę tej granicy. 2. Sytuowanie budynku w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dopuszcza się w odległości 1,5 m od granicy lub bezpośrednio przy tej granicy, jeżeli plan miejscowy przewiduje taką możliwość. 3. Ile działek i ile budynków można wydzielić, stosując w jednym zgłoszeniu pracy geodezyjnej art. 95.7 ustawy o gospodarce nieruchomościami? Czy są w tym przepisie ograniczenia w tym zakresie - jeżeli tak, to jakie? Czy w art. 95.7 dozwolone jest wydzielenie jednej działki i jednego budynku, czy też należy interpretować przepis inaczej? 4. Czy starosta (weryfikator u starosty) w trakcie weryfikacji pracy geodezyjnej może weryfikować zagadnienia z pytań 1,2,3, czy też weryfikacja w tym zakresie nie leży w jego kompetencjach? Czy mając inne zdanie w tym zakresie, może z powodu naruszenia zagadnień w pytaniach 1-3 wystawić negatywny protokół weryfikacji? Tym razem w panelu ekspertów zajęliśmy się art. 95.7 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Art. 95 ustawy zawierający wyłączenie ograniczeń w podziale nieruchomości stanowi, że niezależnie od us więcej »

Od dłuższego czasu trwa chaos prawny związany z prawidłowym oznaczaniem terenów zurbanizowanych (mieszkaniowych itp.). Liczne wyroki sądów administracyjnych oraz niejednolite stanowiska organów centralnych nie rozwiązują problemu, a jeszcze bardziej go pogłębiają. Zgodnie z definicją rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków (dalej: rozporządzenie egib) do terenów mieszkaniowych zalicza się grunty, niewchodzące w skład działek siedliskowych, o których mowa w lp. 5: 1) zajęte pod budynki zaliczone w PKOB do działu 11 - budynki mieszkalne; 2) zajęte pod budynki gospodarcze i techniczne, związane funkcjonalnie z budynkami mieszkalnymi, o których mowa w pkt 1 oraz urządzenia, w szczególności: podwórza, dojazdy, przejścia, przydomowe place gier, zabaw i odpoczynku, studnie, zbiorniki, przewody naziemne, urządzenia do gromadzenia i oczyszczenia ścieków, śmietniki, składowiska odpadów, obiekty małej architektury, ogrodzenia, oczka wodne, ogródki skalne; 3) położone między budynkami i urządzeniami, o których mowa w pkt 1 i 2 lub w bezpośrednim sąsiedztwie tych budynków i urządzeń i niewykorzystywane do innego celu, który uzasadniałby zaliczenie ich do innej grupy użytków gruntowych, w tym zajęte pod trawniki, rabaty, kwietniki, warzywniki. Dlaczego to jest takie ważne? Jestem p więcej »

Kolega Bolesław Wolny urodził się w dniu 5.01.1935 r. we Lwowie. Był szczecinianinem od roku 1946, a z geodezją szczecińską związał się w roku 1955, gdy rozpoczął zbieranie materiałów i pisanie pracy dyplomowej na Wydziale Geodezji Górniczej AGH pt. "Inwentaryzacja urządzeń portowych". Po ukończeniu Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie i uzyskaniu tytułu: mgr inż. geodeta, rozpoczął z dniem 1.08.1957 r. pracę zawodową w Poznańskim Okręgowym Przedsiębiorstwie Mierniczym - Wydział Zamiejscowy w Szczecinie. Pierwsze poważne prace polegały na wykonaniu pomiarów i sporządzeniu map pasa technicznego wybrzeża morskiego, administrowanego przez Urzędy Morskie w Szczecinie i Słupsku, a więc na terenie ówczesnych województw: szczecińskiego i koszalińskiego. W roku 1962 przeszedł do pracy w administracji geodezyjnej i nadzoru, podjął pracę w Delegaturze GUGiK, by z dniem 1.07.1972 zostać Kierownikiem Delegatury Głównego Urzędu Geodezji i Kartografii. W roku 1974 powstało Wojewódzkie Biuro Geodezji i Kartografii w Szczecinie, którego dyrektorem został Bolesław Wolny, z tytułem głównego geodety województwa aż do roku 1984. Prezes GUGiK powołał w 1977 r. kolegę Bolesława Wolnego na członka Rady Geodezyjnej i Kartograficznej, której był członkiem do 1987 roku. W latach 1985-1990 pracował w OPGK w Szczecinie jako kierownik Zakładu Inżynierii i Wydawnictwa i szef Wojewódzkiego Zespołu Uzgadniania Dokumentacji Projektowej. W roku 1991 przeszedł do pracy w Urzędzie Wojewódzkim na stanowisko Kierownika Oddziału Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego. W latach 1985 do 1996 był członkiem Komisji Kwalifikacyjnej ds. Uprawnień Zawodowych. W roku 1999 przeszedł na emeryturę. Wraz z rozpoczęciem pracy zawodowej złożył wniosek o przyjęcie w poczet członków SGP, a Zarząd Oddziału swoją decyzją z dnia 13.09.1957 r. przyjął Go w poczet członków Stowarzyszenia Geo więcej »

Wstęp Stosownie do art. 95 ust. 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami1 niezależnie od ustaleń planu miejscowego, a w przypadku braku planu niezależnie od decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, podział nieruchomości może nastąpić w celu "wydzielenia działki budowlanej niezbędnej do korzystania z budynku mieszkalnego". Pojęcie działki budowlanej zdefiniowane zostało na potrzeby stosowania przepisów ustawy w art. 4 ust. 3a u.g.n., w rozumieniu którego jest to działka zabudowana, która powinna spełniać określone parametry tj.: wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej, które umożliwiają prawidłowe i racjonalne korzystanie z budynków i urządzeń na niej położonych. Możliwość przeprowadzenia w trybie art. 95 ust. 7 u.g.n. podziału nieruchomości, uzależniona została tym samym od dokonania obiektywnej oceny zaistnienia przesłanek definiujących pojęcie działki budowlanej w rozumieniu art. 4 ust. 3 a u.g.n. w tym jej wielkości, cech geometrycznych dostępu do drogi publicznej oraz wyposażenia w urządzenia infrastruktury technicznej, w kontekście spełnienia ustawowego kryterium prawidłowości i racjonalności korzystania z istniejących na gruncie budynków i urządzeń jako elementów składowych definicji działki budowlanej. Dyskusja Analizując normę art. 95 ust. 7 u.g.n., podkreślić należy, że odwołuje się ona do pojęcia "działki budowlanej", które na potrzeby ustawy zostało zdefiniowane w art. 4 ust. 3a u.g.n. oraz pojęcia "budynku mieszkalnego", 1 Tekst jedn.: Dz.U. z 2018 r. poz. 2204 z póź. zm. - dalej: u.g.n. którego znaczenie ustalone zostało w przepisach odrębnych2, a także sformułowania "niezbędnej" łączącego te dwa określenia. Dla porządku należy także zauważyć, że z treści art. 95 ust. 7 u.g.n. nie wynika wprost, iż warunkuje ona możliwość wydzielenia działki budowlanej od tego, czy w jej granicach usytuowany jest budyne więcej »

Artykuł miesiąca - listopad 2018 - na stronie internetowej Międzynarodowej Federacji Geodetów FIG, co miesiąc wybierany jest i publikowany artykuł o tematyce interesującej całe środowisko geodezyjne. W miesiącu listopadzie 2018 r. wyróżniono artykuł napisany przez Panów Guanqing Li i Shengxiang Huang z Chin. Artykuł nosi tytuł: "Control Survey for a 6.7 km Immersed Tunnel in Chinese Lingding Ocean"1. Artykuł zaprezentowano podczas XXVI Kongresu FIG, który odbywał się w dniach od 6 do 11 maja 2018 roku w Stambule w Turcji. Autorzy w artykule zajmowali się problematyką geodezyjnej obsługi budowy tunelu, tzw. "The HZMB Immersed Tunnel", który łączy kluczową czę więcej »