Swobodną energię powierzchniową materiałów konstrukcyjnych
najczęściej określa się metodą pośrednią przez pomiar kąta zwilżania.
Istotę oddziaływania pomiędzy ciałem stałym i cieczą opisuje
charakterystyczne równanie Younga (rys. 1) [1, 10, 11].
(1)
gdzie: σSV- napięcie powierzchniowe na granicy faz ciało stałe-gaz,
σSL ‒ napięcie powierzchniowe na granicy faz ciało stałe-ciecz,
σLV ‒ napięcie powierzchniowe na granicy faz ciecz-gaz, ΘV- równowagowy
kąt zwilżania.
Z bilansu energetycznego dla punktu równowagi trzech faz równanie
to jest zapisane w postaci:
(2)
gdzie: symbol γ oznacza swobodną energię powierzchniową,
a pozostałe symbole zachowują znaczenie jak w równaniu (1). Miarą
swobodnej energii powierzchniowej jest mJ/m2.
Metoda Owens
[...]