Od 17 lipca 2010 r. obowiązuje ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, zwana "megaustawą". Celem ustawy jest unowocześnienie gospodarki przez rozwój usług i sieci szerokopasmowych, a w szczególności przez: wspieranie równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie budowy i dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej; poprawę dostępu do gruntów, budynków i ich części na potrzeby inwestycji telekomunikacyjnych oraz wykorzystanie istniejącej infrastruktury, zaspokojenie potrzeb rozwoju telekomunikacji w procesie budowlanym i planowania przestrzennego; aktywizację jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, a także przedsiębiorstw użyteczności publicznej w z więcej »

Niniejszy - dziewiąty zeszyt Przeglądu Telekomunikacyjnego i Wiadomości Telekomunikacyjnych - wydany w związku z XXVI KSTiT, jest okazją do nakreślenia w kilku zdaniach osiągnięć profesora Zientalskiego, który w bieżącym roku obchodzi 55 lat pracy naukowo-dydaktycznej1), a jednocześnie jest utożsamiany przez polskie środowisko telekomunikacyjne z KSTiT. W pracy zawodowej Profesora można wyróżnić kilka istotnych obszarów aktywności, których wspólnym mianownikiem jest telekomunikacja. W początkowym okresie obejmowały one działalność w rodzimej Alma Mater, która to działalność z czasem przeniosła się na poziom krajowy. W każdym z tych obszarów widoczny jest bardzo duży wkład w rozwój telekomunikacji, w tym w szczególności w zakresie prac dydaktycznych i rozwoju kadry, prac naukowo-badawczych, prac rozwojowych na rzecz przemysłu, ekspercko-doradczych oraz organizacyjnych. Przygoda Profesora z telekomunikacją rozpoczęła się podczas studiów na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, gdy już na czwartym roku w 1955 r. został zastępcą asystenta. Studia te ukończył w 1957 roku jako magister inżynier łączności na Wydziale Łączności utworzonym w 1952 roku. Wówczas to z jednej z dwóch istniejących katedr, tzn. Katedry Teletechniki, zostały wyłonione: Katedra Techniki Przenoszenia Przewodowego, kierowana przez prof. Ł. Dorosza oraz Katedra Teletechniki Łączeniowej, kierowana przez prof. Wiktora Szuksztę. W 1954 roku po śmierci prof. Ł. Dorosza kierownictwo Katedry Techniki Przenoszenia Przewodowego objął prof. Feliks Błocki. Po nim, w roku 1957 r., kierownikiem został prof. Józef Sałaciński. Została też zmieniona nazwa Katedry na Katedrę Teletransmisji Pr więcej »

Prace nad nowym protokołem, mającym zastąpić IP w wersji 4 (IPv4), rozpoczęły się już na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku i zakończyły się przyjęciem pierwszego standardu (RFC 2460) w roku 1998 dla protokołu nazwanego IPv6 [1], w ramach organizacji standaryzacyjnej Internet Engineering Task Force (IETF). Jednym z głównych powodów podjęcia tych prac była ograniczona przestrzeń adresowa w protokole IPv4 oraz bardzo duża dynamika alokacji wolnych adresów. Dodatkowo, przystępując do opracowania nowej wersji protokołu IP, zdefiniowano wiele funkcji, wspomagających między innymi bezpieczeństwo, ruting, a także mobilność. Aktualne prognozy, dotyczące wyczerPrace nad nowym protokołem, mającym zastąpić IP w wersji 4 (IPv4), rozpoczęły się już na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku i zakończyły się przyjęciem pierwszego standardu (RFC 2460) w roku 1998 dla protokołu nazwanego IPv6 [1], w ramach organizacji standaryzacyjnej Internet Engineering Task Force (IETF). Jednym z głównych powodów podjęcia tych prac była ograniczona przestrzeń adresowa w protokole IPv4 oraz bardzo duża dynamika alokacji wolnych adresów. Dodatkowo, przystępując do opracowania nowej wersji protokołu IP, zdefiniowano wiele funkcji, wspomagających między innymi bezpieczeństwo, ruting, a także mobilność. Aktualne prognozy, dotyczące wyczerpywania się wolnych adresów IPv4, dokonywane przez Internet Assigned Numbers Authority (IANA) wskazują, że adresy te skończą się pomiędzy rokiem 2010 a 2013. Na rys. 1 przedstawiono prognozę wyczerpywania się puli adresów IPv4 w zależności od metody określającej wzrost szybkości przydziału adresów IPv4 [2]. Przedstawiono cztery metody szacowania wzrostu szybkości alokacji wolnych adresów: płynną wielomianową, wykładniczą i liniową. W przypadku metody płynnej przewiduje się, że pula adresowa IPv4 wyczerpie się przed 2011 rokiem, a w przypadku zastosowania metody liniowej przed 2013 rokiem. W przypadku meto więcej »

W artykule przedstawiono wybrane zagadnienia dotyczące budowy autonomicznych sieci bezprzewodowych opartych na protokole IPv6. Na wstępie są rozważane perspektywy wdrażania IPv6 w sieciach bezprzewodowych oraz funkcje i mechanizmy IPv6 istotne w takich sieciach. Wskazane są też kierunki prowadzonych prac badawczych, dotyczących wykorzystania IPv6 w sieciach bezprzewodowych. Następnie opisano wybrane koncepcje, powstałe w trakcie realizacji projektu EFIPSANS1), w czasie badań nad autonomicznością konfiguracji węzłów i rutingu w sieciach bezprzewodowych. Prezentowane tu koncepcje dotyczą bezprzewodowych sieci kratowych tworzonych ad hoc. Jest omówiona specyfika takich sieci oraz aspekty związane z ich autokonfiguracją i autonomicznie dobieranym rutingiem. W szczególności zaprezentowano architekturę WARF (Wireless and Autonomic Routing Framework). Techniki tworzenia bezprzewodowych sieci dla transmisji danych są równie stare i złożone, jak te dedykowane sieciom przewodowym. Warto tu zauważyć, że nazwa najpopularniejszej dziś techniki transmisji w sieciach przewodowych, tj. Ethernetu, wywodzi się od słowa eter, czyli powietrznego medium transmisji, co wynika z faktu, że Ethernet współdzieli medium kablowe w podobny sposób, jak wiele sieci radiowych. Obserwując rozwój sieci bezprzewodowych w ciągu minionych 40 lat, zauważamy dwie - wydawałoby się sprzeczne - tendencje: wysoką specjalizację w kierunku konkretnego zastosowania oraz uniformizację w celu otwartości dla oprogramowania aplikacyjnego i w celu łączenia podsieci do globalnie dostępnej sieci. Jest to pozorna sprzeczność, gdyż cel pierwszy osiąga się dobierając i rozwijając protokoły warstwy 2 modelu referencyjnego OSI/ISO, natomiast cel drugi - stosując w wyższych warstwach stos protokołów TCP/IP. Dziś jest wykorzystywanych wiele różnych rodzajów sieci bezprzewodowych, np.: sieci komunikacji ruchomej, takie jak CDMA2000, EDGE, UMTS i LTE;  ᠌ więcej »

O błędach językowych charakterystycznych dla języka technicznego, a także o tym, jak należy pisać teksty naukowe, by spełniały należycie swoją funkcję, pisano wielokrotnie. Intuicja podpowiada, że dostępność edukacji na poziomie uniwersyteckim powinna wpłynąć na sprawność językową społeczeństwa, rozwinąć umiejętność wypowiadania się w mowie i w piśmie, a to z kolei powinno znaleźć odbicie także w tekstach specjalistycznych, np. technicznych. Czy tak jednak jest? Czy myśli są tu wyrażane jasno i zwięźle, terminy definiowane precyzyjnie, jak to przed laty postulował Witold Nowicki [7]. Czy zachowywana jest norma językowa? Jakie występują błędy? A może w ogóle nie ma znaczenia to, jak formułowane są zdania, bo "prawda" tekstu specjalistycznego wybroni się sama dzięki wzorom i elementom graficznym? Zanim zostaną przedstawione wyniki analizy poprawnościowej tekstów, kilka słów o terminach polonistycznych. Błąd językowy jest nieświadomym odstępstwem od normy. A norma językowa to zbiór tych elementów systemu językowego, które są w pewnym okresie uznane przez społeczeństwo za wzorcowe, poprawne albo co najmniej dopuszczalne. Normy językowe są także przedstawione w specjalistycznych publikacjach, np.: [7], [8], [9]. Do elementów języka należą: wyrazy, ich formy i połączenia oraz zbiór sposobów tworzenia, wymawiania i zapisywania wszelkich środków językowych [10]. Całościowa analiza poprawności językowej badanych tekstów przekroczyłaby rozmiary tego artykułu. Użyteczne będzie przyjęcie zasady odnotowywania takiego odstępstwa od normy językowej, które zakłóca rozumienie tekstu lub które sprawia, że znaczenie wypowiedzi w sposób oczywisty odbiega od intencji autora. Za materiał badawczy posłużą prace studentów i doktorantów z dziedziny telekomunikacji i stron internetowych. Zarówno nazwiska autorów prac, jak i adresy stron internetowych oraz umieszczone tam dane osobowe nie zostaną ujawnione. Przecinki, kropki też mają znaczenie, czyli więcej »

Definiując konfigurację systemu do pracy w sieci jako możliwość obsługi protokołu IPv6 wraz z odpowiednią realizacją zadań konfiguracyjnych niezbędnych do obsługi protokołów transportowych i aplikacyjnych, można dokonać przeglądu poszczególnych systemów operacyjnych pod względem poprawności ich pracy w sieci IPv6. Poprawność pracy należy tu rozumieć jako właściwe realizowanie wszystkich podstawowych zadań systemu operacyjnego związanego z jego pracą sieciową. Ze względu na znaczne rozbieżności w niezbędnym zakresie obsługi sieci przez stacje robocze i serwery, przeprowadzono analizę oddzielnie dla tych dwóch kategorii systemów. 1) Badania, których wyniki są przedstawione w tym artykule, były częściowo sfinansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w rama więcej »

Jednym z problemów uniemożliwiających prostą migrację czy integrację współczesnych sieci opartych na protokole IPv4 z protokołem IPv6 jest budowa urządzeń sieciowych, w szczególności tych udostępnianych (dzierżawionych) klientom końcowym przez dostawców usług internetowych (ISP - Internet Service Provider), a zwłaszcza korzystających z cyfrowego łącza abonenckiego (xDSL) lub telewizji kablowej (HCF). O ile wyposażenie operatorów w sieciach szkieletowych już od dawna może wspierać protokół IPv6, to w sieciach dostępowych panuje duża stagnacja w tej kwestii. Pojawiające się nowe funkcjonalności, jak telefonia, radio, telewizja czy gry cały czas opierają się na protokole IPv4. Warto zauważyć, iż urządzenia udostępniane klientom, tzw. CPE (Customer Premise Equipment) mogą być nie tylko zdalnie 1) Badania, których wyniki są przedstawione w tym artykule, były częściowo sfinansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka projekt nr POIG.01.01.01-00- 045/09-00 Inżynieria Internetu Przyszłości. zarządzane przez operatora telekomunikacyjnego czy dostawcę usług internetowych, ale również zdalnie uaktualniane. Zainstalowane tam rozwiązania sprzętowe (procesory oraz dodatkowe kompo więcej »

hnia si ę w Internecie ? Internet, rozumiany jako rozległa sieć z różnorodnymi usługami i treściami powszechnie dostępnymi, działa opierając się na infrastrukturze zbudowanej przez operatorów komunikacyjnych i dostawców usług internetowych (czyli ISP - Internet Service Provider). To po ich stronie powinna leżeć odpowiedzialność za Sesja S3: Wdrożenia i testy IPv6 1) Badania, których wyniki są przedstawione w tym artykule, były częściowo sfinansowane przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka projekt nr POIG.01.01.01-00-045/09-00 Inżynieria Internetu Przyszłości. wdrażanie nowej wersji protokołu komunikacyjnego, czyli IPv6. Dostawcy zwlekają jednak z jego uruchomieniem, gdyż nie chcą ponosić dodatkowych kosztów, nie widząc w swoich planach biznesowych perspektyw na ich zwrot, nie mówiąc już o zysku. To z kolei jest spowodowane nikłym zainteresowaniem ze strony ich klientów czy też szeroko rozumianych użytkowników Internetu. Jedynym dostrzegalnym, powszechnie przytaczanym silnym argumentem jest perspektywa wyczerpywania się puli adresów IPv4 szacowana na najbliższe dwa lata [1]. Argument ten, powtarzany jednak od wielu lat, dotychczas nie wpłynął odczuwalnie na przyspieszenie tempa wdrażania. Ostateczne wyczerpanie puli adresów IPv4 może skutkować kilkoma scenariuszami rozwoju sytuacji. Dotychczasowi użytkownicy Internetu (użytkownicy końcowi, operatorzy telekomunikacyjni czy też dostawcy usług i treści) będą cały czas niezmiennie wykorzystywać posiadane pule adresów IPv4 lub korzystać z rozwiązań opartych na NAT. Nowi użytkownicy będą zmuszeni do korzystania z IPv6. Taka sytuacj więcej »

W artykule omówiono aktualny stan badań oraz zamierzenia dotyczące rozległej hybrydowej sensorycznej sieci teleinformatycznej realizowanej w Politechnice Wrocławskiej (przy współudziale konsorcjantów) w ramach projektu POIG pt.: Czujniki i sensory do pomiarów czynników stanowiących zagrożenie w środowisku - modelowanie i monitoring zagrożeń. Celem projektu jest bowiem opracowanie efektywnej sieci teletransmisyjnej do dwukierunkowej transmisji danych, pomiędzy centrum zarządzania oraz rozmaitego typu czujnikami rozproszonymi w różnych lokalizacjach, zależnie od rodzaju kontrolowanego czynnika środowiskowego. Zakres pomiarowy obejmuje takie wielkości fizyczne, jak: pole (smog) elektromagnetyczne, hałas (czynnik akustyczny), gazy organiczne i nieorganiczne, odpady przemysłowe oraz biologiczne (kontrola mikrobiologiczna wody, systemy rozpoznawania bakterii Gram-ujemnych itp.). Założono trzy etapy realizacji sieci - prepilotażową, pilotażową (obecna faza) oraz docelową. Końcowa struktura powinna mieć zdolność łatwej rozbudowy o kolejne moduły czujnikowe/ nadawcze, za co będzie odpowiedzialny opracowywany w tym celu dedykowany protokół sieciowy, zapewniający odpowiedni poziom skalowalności sieci. Po stronie czujnika sygnały analogowe w module adaptacji formatów (MAF) są w pierwszej kolejno-  Rys. 1. Przykładowa struktura sensorycznej sieci teletransmisyjnej. Oznaczenia wyjaśniono w tekście 1) Artykuł powstał w wyniku realizacji projektu pt.: Czujniki i sensory do pomiarów czynników stanowiących zagrożenia w środowisku - modelowanie i monitoring zagrożeń finansowanego przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i budżet Państwa, w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007÷2013 (umowa o dofinansowanie nr POIG.01.03.01-02-002/08-00). PRZEGLĄD TELEKOMUNIKACYJNY  ROCZNIK LXXXIII  i WIADOMOŚCI TELEKOMUNIKACYJNE  ROCZNIK LXXIX  nr 8-9/2010 779 Wszys więcej »

The Telco companies slowly but decisively introduce IPv6 protocol in the Internet communications. This process has accelerated thanks to the fact that European Commission [1] and many other leading countries clearly opted by the introduction of IPv6 in the Internet. Creating an IPv6-aware network is not a banal problem since it touches all the systems in existence (horizontal point of view) as well as almost all the layers of the networks (vertical point of view). From an horizontal point of view, all the systems as databases, Voice over IP systems, even network testers [2] should adapt to IPv6. Let us remark that the introduction of IPv6 in entire systems may facilitate a real increase of IPv6 use in the internet. For example, in the last time, Google activated IPv6 for its internal "Youtube" communications, increasing in this way the IPv6 traffic in the whole network up to 3000% [7]. Each system finds its own difficulties when making itself compatible with IPv6. The purpose of this paper is analyzing the problems emerged when we tried to set in motion the Internet Protocol Television (abbr. IPTV) system in IPv4/IPv6 environment. Specifically, we faced an environment with IPv4-only devices as e.g. Set Top Box (abbr. STB) and other devices, which are compatible with IPv6. The proposed solution consists of deploying two independent networks and locating on the border of the networks one server, which receives IPv4 multicast flow and resends the flow in IPv6 multicast transmission to the IPv6-aware devices. Let us remark that simple translation mechanisms are not enough since multicast addresses may not be simply translated. The weakness of the proposed solution may come from the effectiveness of the translating server, when the TV stream demands high transmission capacity. In the next Section we present the characteristics of the IPTV system that we tried to adapt to IPv6. Section 3 presents the solution for IPv4/IPv6 environm więcej »

Początki protokołu IPv6 sięgają roku 1995, gdy pojawiła się jego specyfikacja. Od następnego roku społeczność sieciowa zaczęła uruchamiać IPv6 w sieciach testowych i w ten sposób powstała sieć 6bone. Również w Polsce pojawiło się kilka serwerów 6bone oferujących połączenia tunelowane IPv6 w IPv4 dla wszystkich zainteresowanych. Sieć 6bone była dobrym środowiskiem dla zapoznania się z protokołem, przeprowadzania testów, rozwoju usług i aplikacji. Protokół IPv6 spotkał się z zainteresowaniem wielu ośrodków akademickich, w tym również sieci MAN (Metropolitan Area Network ) - miejskiej sieci akademickiej - uczestników sieci PIONIER (PIONIER - Polski Internet Optyczny - Konsorcjum Akademickich Sieci Komputerowych i Centrów Komputerów Dużej Mocy). Współpraca nabyta tutaj zaowocowała w późniejszym czasie poważniejszymi wdrożeniami. Sieć testowa 6bone miała w swoim założeniu ograniczony czas działania i została więcej »

Obserwacja rozwoju telekomunikacji w ostatnich kilku dekadach pozwala zauważyć nawroty wielu koncepcji i pomysłów. Stanowi ona dobry punkt wyjścia do rozważań nad bieżącymi trendami ewolucji komunikacji elektronicznej w kontekście powrotu niektórych starych idei w zmienionej formie oraz w związku z pojawianiem się nowych rozwiązań i pomysłów. Konwergencja telekomunikacji, informatyki, Internetu i mediów, w warunkach regulacji prawnych liberalizujących rynek, otworzyła nowe możliwości dla operatorów i usługodawców (również zewnętrznych spoza sektora ICT, niemających infrastruktury sieciowej, takich jak MVNO), co sprawiło, że te same lub zbliżone usługi mogą być oferowane przez podmioty działające wcześniej w odrębnych domenach. Prowadzi to do zaostrzenia konkurencji, która stymuluje wyzwolenie innowacyjności i skutkuje zwiększeniem 1) W artykule wykorzystano wyniki pracy realizowanej w ramach projektu PBZ-MNiSW-02-II/2007 (Usługi i sieci teleinformatyczne następnej generacji - aspekty techniczne, aplikacyjne i rynkowe, architektury i protokoły sieciowe, analiza kierunków ewolucji architektur i protokołów sieci następnej generacji). atrakcyjności oferty usługowej i obniżką cen z punktu widzenia użytkowników. Nawet przeciętny zjadacz chleba zauważa dynamikę zmian, kiedy porówna swój poprzedni telefon komórkowy sprzed 2-3 lat z nowymi, które właśnie pojawiły się na rynku. Wymienione spostrzeżenia zainspirowały powstanie niniejszej publikacji i skłoniły autora do powrotu do podstawowego znaczenia terminu komunikacja oraz spojrzenia świeżym okiem na dzisiejszą telekomunikację, by przeanalizować, na ile jest ona wynajdywana na nowo, w sensie zarówno pragmatyczno-użytkowym, jak i technicznym. Komunikacja, w potocznym rozumieniu, jest jednym z najważniejszych aspektów naszego życia, cywilizacji i gospodarki. Trudno sobie wyobrazić funkcjonowanie jakiejkolwiek społeczności bez komunikacji. Najprościej i potocznie, komunikacja to proce więcej »

Powodzenie migracji sieci Internet do protokołu IPv6 zależy od możliwości przeprowadzenia tego procesu w sposób, który nie spowoduje przerwania ciągłości świadczenia usług. Stąd jednym z podstawowych etapów tego procesu jest testowanie. Testowaniem w obszarze IPv6 powinni być zainteresowani wszyscy uczestnicy rynku, poczynając od producentów sprzętu i oprogramowania, przez operatorów, na dostawcach usług i treści kończąc. Można zakładać, że duże podmioty dysponują odpowiednio dużym budżetem oraz własnym działem R&D, co sprawia, że są w stanie własnymi siłami przygotować, a następnie z sukcesem przeprowadzić migrację do IPv6 (w tym wykonać niezbędne testy). Sprawa nieco inaczej wygląda w przypadku małego dostawcy usług dostępu do Internetu (małego operatora), który najczęściej swoje zasoby (ludzkie i sprzętowe) ma ograniczone do niezbędnego minimum. Można również przypuszczać, że w wielu takich małych firmach brak jest odpowiedniego know-how w zakresie migracji do IPv6. Dlatego też w niniejszym artykule przedstawiono koncepcję realizacji testów w sieciach małych operatorów oraz wskazano narzędzia do przeprowadzenia tych testów. Testy IPv6 w sieci ma łego operatora Przed przystąpieniem do określenia potrzeb małego dostawcy usług do Internetu w obszarze testów IPv6 warto krótko przypomnieć, co i jak należy testować. Tak więc w przypadku IPv6 główne obszary testów to: implementacja stosu IP, usługi sieciowe (np. DNS, DHCP, multicast), aplikacje (np. VoIP). Biorąc pod uwagę rodzaje testów, to - podobnie jak w przypadku innych protokołów - rozróżnia się: testy zgodności, których celem jest weryfikacja zgodności implementacji ze specyfikacją, testy współpr więcej »

Obecnie istniejące systemy telekomunikacyjne w dużym stopniu wykorzystują okablowanie z medium elektrycznym, a także fale radiowe do transmisji w wolnej przestrzeni. Obecnie transmisja światłowodowa jest wykorzystywana w sieciach szkieletowych oraz wypiera instalacje miedziane w części dostępowej sieci telekomunikacyjnych. W Polsce infrastruktura światłowodowa jest nadal słabo rozwinięta w porównaniu z wiodącymi krajami Unii Europejskiej. Jednomodowe sieci światłowodowe cechuje ogromna pojemność transmisyjna, wyrażona iloczynem przepływności binarnej i maksymalnej odległości pomiędzy regeneratorami sygnału. Pojemność transmisyjna BL (bitrate x Length) we współczesnych traktach światłowodowych osiąga wartości od 200 (Gbit/s) km do 360 (Tbit/s) km w zależności od zastosowanego włókna, jego tłumienności, jakości połączeń torów światłowodowych i liczby wzmacniaczy optycznych EDFA (Erbium Doped Fiber Amplifier). Dodatkowo pojemność transmisyjna sieci może być zwiększona przez zastosowanie transmisji wielokanałowej WDM (Wavelength Division Multiplexing). Wzrost zapotrzebowania na szerokość pasma oraz szybkość transmisji, spowodowany przez współczesne systemy multimedialne, sprawił, że tradycyjne wąskopasmowe sieci oparte na medium miedzianym nie są w stanie sprostać tym wymaganiom. Wymusiło to rozwój optycznych sieci dostępowych, takich jak FITL (Fiber In The Loop) czy EPON (Ethernet Passive Optical Network). Poważną wadą tych sieci jest koszt związany z doprowadzeniem łącza światłowodowego do abonenta. Najdroższymi elementami architektury sieci optycznej są urządzenia optoelektroniczne i niezbędny proces przetwarzania w każdym węźle sygnału optycznego na elektryczny i odwrotnie. Koszt ten wiąże się też z koniecznością dzielenia sygnałów z wykorzystaniem węzłów elektronicznych lub stosowaniem przełączników elektronicznych. Dlatego prowadzi się intensywne badania pasywnych sieci, w których rozdział sygnału optycznego odbywa się z więcej »

Telemedycyna jest nową formą świadczenia usług medycznych i opieki zdrowotnej, łączącą elementy telekomunikacji, informatyki oraz medycyny. Jest dyscypliną powstałą z kompilacji wiedzy medycznej, informatycznej i telekomunikacyjnej. W USA, Japonii oraz krajach Europy Zachodniej od lat należy ona do priorytetowych programów badawczych. Znajduje bowiem zastosowanie niemal w każdej dziedzinie i specjalności medycznej: od telediagnostyki, telekonsultacji i telekonferencji do operacji chirurgicznych sterowanych zdalnie lub wykonywanych przy użyciu najwyższej klasy sterowalnych zdalnie robotów. Telemedycyna pojawiła się w USA. Powstała z połączenia potrzeb medycyny wojskowej z możliwościami ówczesnej techniki. W ten sposób już w latach 60. funkcjonowała satelitarna sieć telekomunikacyjna łącząca amerykańskie bazy wojskowe, rozmieszczone na wszystkich kontynentach, ze specjalistycznymi ośrodkami medycznymi w USA. Drugą istotną podstawą rozwoju telemedycyny był program kosmiczny NASA. Opiekę medyczną i monitorowanie stanu zdrowia astronautów musiano bowiem sprawować z konieczności na odległość. W Polsce rozwój telemedycyny stał się możliwy dopiero po roku 1990, po zniesieniu embarga informatycznego i włączeniu naszego kraju do światowej sieci komputerowej Internet. Telemedycyna w Polsce najpierw zaczęła być wykorzystywana do zdalnego monitorowania pacjentów z chorobami serca (telekardiologia, teleelektrokardiografia), konsultowania preparatów histopatologicznych (telepatologia), zdjęć rentgenowskich i obrazów z tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego (teleradiologia), przeprowadzania wideokonferencji, teletransmisji zabiegów z sal operacyjnych oraz - w bardzo jeszcze ograniczonym zakresie - także do monitorowania i leczenia chorób przewlekłych w warunkach domowych. To umożliwiała ówczesna struktura telekomunikacyjna, moc obliczeniowa komputerów osobistych, pojemność twardych dysków. Jednak już wówczas można było mieć pe więcej »