Miniaturyzacja urządzeń elektronicznych oraz rozwój technik półprzewodnikowych układów scalonych i technik materiałowych umożliwiły projektowanie i produkcję urządzeń teleinformatycznych na tyle małych, że mogą być noszone przez ich użytkownika w kieszeni lub w inny sposób, przymocowane do ciała lub do ubrania. Obecnie najbardziej popularnymi bezprzewodowymi urządzeniami elektronicznymi, które znajdują się tuż przy ciele, są telefony komórkowe oraz słuchawki bezprzewodowe. Oprócz urządzeń przeznaczonych dla masowego odbiorcy, rozwojowi ulegają specjalistyczne systemy telekomunikacyjne, które również funkcjonują w pobliżu ciała człowieka. Są to systemy łączności wykorzystywane przez służby ratownicze oraz wojsko, a także systemy zdalnego monitorowania parametrów fizjologicznych ludzi pracujących w warunkach niebezpiecznych oraz osób chorych. Z pewnością zakres zastosowań tego typu urządzeń będzie się poszerzał. Pierwsze rozwiązania systemów elektronicznych instalowanych w pobliżu ciała człowieka wykorzystywały transmisję przewodową i były opracowywane głównie w celu monitorowania jego parametrów fizjologicznych. Przykładem takiego systemu mogą być kombinezony pilotów samolotów wysokościowych oraz astronautów lub też zestawy czujników do rejestracji i analizy sygnałów elektroencefalograficznych lub elektrokardiograficznych. Zastosowanie transmisji przewodowej w pobliżu ciała człowieka ogranicza jego swobodę poruszania się oraz komfort. Systemy elektroniczne ewoluują zatem w kierunku systemów bezprzewodowych, co jest możliwe dzięki postępującej miniaturyzacji układów scalonych. Systemy te, funkcjonujące w pobliżu ciała człowieka, mogą wykorzystywać niewielkie, lekkie moduły nadawczo-odbiorcze, których usytuowanie w mniejszym stopniu ogranicza komfort, niż zastosowanie połączeń przewodowych. System transmisji bezprzewodowej zlokalizowany w pobliżu ciała człowieka w języku angielskim jest zwykle określany akronimem WBAN (Wireless [...]