Wirtualizacja sieci jest jedną z głównych koncepcji rozwijanych w ramach prac dotyczących tzw. Internetu przyszłości. Umożliwia oddzielenie zadań świadczenia usług od rozwoju i utrzymania infrastruktury teleinformatycznej [1]. Ze względu na nieustanny rozwój technologiczny i biznesowy w dziedzinie sieci mobilnych, pojawia się dla nowych podmiotów możliwość przejęcia odpowiedzialności jedynie za rozwój i utrzymanie infrastruktury tych sieci. Dzięki usługom świadczonym przez operatorów infrastrukturalnych, obecni operatorzy telekomunikacyjni mogą przesunąć obszar swej działalności w stronę rozwoju warstwy usług i aplikacji, redukując jednocześnie koszty utrzymania i inwestycji w infrastrukturę fizyczną sieci. Oszczędności mogą powstać przede wszystkim dzięki możliwości wykorzystania wspólnej infrastruktury fizycznej przez wielu operatorów (dostawców usług).Jedną z najpopularniejszych technik dostępu do usług jest bezprzewodowa transmisja danych opisywana przez grupę standardów IEEE 802.11. Ogromna popularność sieci WLAN (Wireless Local Area Network), wynikająca przede wszystkim z niskiego kosztu urządzeń, wykorzystania nielicencjonowanego pasma radiowego i łatwości budowy sieci, stała się motorem bardzo dynamicznego rozwoju w tym obszarze. Regularnie powstają kolejne rozszerzenia standardu, zapewniające wzrost wydajności transmisji (przepustowości) i funkcjonalności (związany np. z mechanizmami gwarancji jakości usług QoS). Nowe rozwiązania są bardzo szybko implementowane i trafiają na rynek w postaci nowych produktów. Przewiduje się, że nowoczesne sieci WLAN będą w przyszłości istotnym elementem zintegrowanej architektury sieci piątej generacji (5G). Niewątpliwie przyczyni się do tego koncepcja budowy wieloetapowej sieci WLAN w architekturze kraty (mesh network), mająca na celu przede wszystkim rozszerzenie dostępności (zasięgu) obecnych sieci [2]. Zasadniczo zakłada się, że chmurą urządzeń, tworzących taką sieć, będzie zarząd [...]