Usuwanie amoniaku metodą katalitycznego utleniania za pomocą układów typu MexOy/zeolit
Przedstawiono wyniki badań katalitycznych
właściwości układów 10%CrxOy/zeolit (zeolit
= ZSM-5, FER, MOR, BEA, Y), 5%FexOy/ZSM-5
oraz 5%FexOy/Y w reakcji selektywnego utleniania
amoniaku do azotu i wody. Zbadano
również takie właściwości fizyko-chemiczne
katalizatorów, jak redukowalność oraz skład
fazowy powierzchni. Stwierdzono, że zeolity
modyfikowane chromem ze względu na
podobne właściwości fizyko-chemiczne wykazują
zbliżone właściwości katalityczne. Układy
te są znacznie bardziej aktywne w badanej
reakcji niż katalizatory modyfikowane
żelazem. Dla znacznej większości układów
Cr/zeolit osiągnięto w temp. 310°C 100% konwersji
NH3.
Twelve zeolite catalysts partly modified with 10% Cr or 5%
Fe oxides were prepd. by wet impregnation and tested in
the selective catalytic oxidn. of NH3 to N2 and H2O. Phys.-
chem. properties of the catalysts were detd. by temp.-
programmed redn. and X-ray diffraction. The Cr-modified
catalysts showed the same high activity in the studied
reaction at above 300°C, where 100% conversion of NH3
was achieved.
Ograniczanie emisji odorów do środowiska jest obecnie ważną
kwestią głównie ze względu na systematyczne zwiększanie się
liczby obiektów uciążliwych zapachowo. Do podstawowych
źródeł odorów zalicza się rolnictwo, zakłady przetwórstwa rolno-
spożywczego, przemysł chemiczny oraz obiekty gospodarki
komunalnej (oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów,
kompostownie)1-4). Katalityczne utlenianie związków odorowych
jest jedną z metod dezodoryzacji, która wchodzi dopiero w fazę
intensywnych badań. Zaletą tej metody jest możliwość usuwania
zanieczyszczeń ze 100-proc. wydajnością z mieszanin gazowych
zawierających duże stężenia tlenu przy jednoczesnym obniżeniu
temperatury utleniania związków chemicznych w porównaniu ze
spalaniem termicznym1, 3, 4).
Związki chemiczne zawierające azot (amoniak, trimetyloamina,
indol, skatol) to jedna z kilku grup związków odorowych obok związków
siarki (siarkowodó[...]
Some properties of flowable low-shrinkage dental composites Wybrane właściwości materiałów kompozytowych typu flow o niskim skurczu polimeryzacyjnym DOI:10.12916/przemchem.2014.775
Three com. polymer-matrix composites were studied
for diam. tensile strength, microhardness and shrinkage
stress during light-induced polymerization to compare
their applicability in dentistry.
Dokonano oceny średnicowej wytrzymałości
na rozciąganie, mikrotwardości oraz naprężeń
skurczowych generowanych przez materiały
kompozytowe o zmodyfikowanej matrycy polimerowej
i małym skurczu polimeryzacyjnym
w porównaniu z kompozytami o tradycyjnym
składzie matrycy polimerowej. Z wyników uzyskanych
w badaniach widać jednoznacznie, że
oceniane materiały kompozytowe Filtek Bulk
Fill oraz SDR generowały małe naprężenia,
mniejsze w porównaniu z materiałem X-Flow
o tradycyjnym składzie matrycy polimerowej.
Materiał SDR charakteryzował się najmniejszą
twardością HV1 spośród badanych materiałów.
Natomiast materiały Filtek Bulk Fill oraz
X-Flow wykazywały zbliżoną twardość. Średnicowa
wytrzymałość na rozciąganie w przypadku
materiału SDR była mniejsza niż tych
materiałów.
Z klinicznego punktu widzenia przy wykonywaniu wypełnień kompozytowych
najistotniejsze jest maksymalne ograniczenie naprężeń
Monika Domareckaa, Anna Sokołowskaa, Małgorzata Iwona Szynkowskab, Krzysztof Sokołowskia,
Jerzy Sokołowskia, Monika Łukomska-Szymańskaa,*
aUniwersytet Medyczny w Łodzi; bPolitechnika Łódzka
Some properties of flowable low-shrinkage
dental composites
Wybrane właściwości
materiałów kompozytowych
typu flow o niskim skurczu polimeryzacyjnym
DOI: dx.medra.org/10.12916/przemchem.2014.775
Lek. dent. Anna SOKOŁOWSKA w roku 2009
ukończyła studia na Wydziale Lekarsko-
Dentystycznym Uniwersytetu Medycznego
w Łodzi. Jest uczestnikiem Studiów Doktoranckich
w Zakładzie Stomatologii Ogólnej
Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Specjalność
- stomatologia.
Dr n. med. Monika DOMARECKA w roku 1994
ukończyła studia w Uniwersytecie Medycznym
w Łodzi - kierunek stomatologia. W 1999 r. uzyskała
stopień doktora nauk medycznych. Jest
wykładowcą w Zakładzie Stomatolog[...]
A new concept for limitation of the mercury emission from exhaust gases from power station units Nowa koncepcja ograniczenia emisji rtęci z gazów wylotowych bloków energetycznych DOI:10.12916/przemchem.2014.1339
system for sorption of Hg on solid developed Fe sulfides
and nitrides-contg. surfaces was taken into consideration.
Przedstawiono zagrożenia wynikające z emisji
rtęci z procesów technologicznych, szczególnie
z instalacji energetycznych, w których
spalany jest węgiel. Omówiono także założenia
i zakres nowego projektu realizowanego
przez Politechnikę Łódzką i PGE GiEK SA,
którego celem jest opracowanie innowacyjnej
technologii wychwytywania rtęci z gazów spalinowych
bloków energetycznych zasilanych
węglem brunatnym.
Wiele lat ekspansywnej polityki industrializacji spowodowało
ogromne szkody w środowisku naturalnym. Dopiero ostatnie dekady
XX w. przyniosły skuteczne działania mające na celu ochronę środowiska
przed skutkami przemysłowej działalności człowieka. W obszarze
energetyki działania te obejmowały oczyszczanie gazów spalinowych
z pyłów, ograniczanie zawartości tlenków azotu i odsiarczanie spalin.
Obecnie technologie te są powszechnie stosowane i skuteczne.
Pojawiły się i ciągle pojawiają nowe koncepcje ochrony środowiska
przed emitowanymi z procesów technologicznych składnikami
gazów spalinowych. Dla energetyki istotne są badania nad technologiami,
które pozwalają na wychwytywanie ditlenku węgla ze spalin,
a najnowsza koncepcja ochrony środowiska dotyczy obniżenia
emisji rtęci.Zanieczyszczenie, a właściwie skażenie rtęcią stało się problemem
globalnym. Rtęć występuje w środowisku w ilościach śladowych,
ale ze względu na dużą toksyczność oraz zdolność włączania się
w różne cykle obiegu przyrodniczego stanowi poważne zagrożenie
dla zdrowia i życia ludzi1-3). Szacuje się, że na świecie w 2010 r.
z antropogenicznych źródeł wyemitowano 1960 t rtęci, co stanowiło
30% całkowitej emisji. Uważa się, że pozostałe 70% pochodziło
z procesów geologicznych (10%) i wtórnej emisji z powierzchni
wód i gleb (60%)4). Na podstawie analiz przyjęto, że za 24% emisji
rtęci ze źródeł antropogenicznych odpowiada wytwarzanie energii
z procesów[...]