Przedstawiono wyniki reologicznych badań plastizoli poli(chlorku winylu) (PVC) zawierających takie zagęszczacze, jak krzemionka koloidalna, kaolin, bentonit i sól sodowa karboksymetylocelulozy. Plastizole zawierające 2,0 lub 4,0% mas. zagęszczacza poddano rozcieńczaniu p-ksylenem. Określono maksymalną lepkość, współczynnik pseudoplastyczności i energię aktywacji lepkiego płynięcia. Za pomocą równań matematycznych opisano zmianę tych parametrów podczas zagęszczania oraz rozcieńczania plastizolu PVC p-ksylenem. Na podstawie wykonanych badań wysunięto hipotezę ustalającą mechanizm działania rozcieńczalnika i zagęszczacza w plastizolach PVC. Poly(vinyl chloride) emulsion was plasticized with Bu2 phthalate (100:120 by mass), thickened with colloidal SiO2, kaolin, bentonite or Na CM-cellulose (0.8-9.1% by mass), optionally dild. with p-xylene (1.7-21.4% by mass), and studied for viscosity (shearing stress 10-150 mPa), pseudoplasticity factor and activation energy for viscous flow at 20-40°C. The exp. data were correlated with concns. of the thickeners and p-xylene by polynomial equations. Niszczenie metali przez korozję i powodowane przez nią straty można zmniejszyć przez odpowiedni dobór metalu konstrukcyjnego oraz racjonalny wybór metody ochrony. Spośród stosowanych metod i sposobów ochrony metali przed korozją najszersze zastosowanie znalazły powłoki malarskie. Do nowoczesnych materiałów antykorozyjnych można zaliczyć m.in. farby winylowe, akrylowe, kauczukowe, poliuretanowe, poliestrowe i silikonowe, zawierające syntetyczne polimery. Jednym z najpopularniejszych polimerów winylowych jest PVC. Tworzywo to ma wiele cech uniwersalnych, ograniczoną palność i zdolność do modyfikacji innymi polimerami, oligomerami i związkami. Dzięki temu wyroby z PVC łatwo zastępują tradycyjne materiały metalowe, drewniane i ceramiczne. Wyroby te mogą być twarde, elastyczne, przezroczyste, matowe, kolorowe, przewodzące, izolacyjne oraz odporne[...]

  Przedstawiono wyniki badań wpływu środka powierzchniowo czynnego (SPC), cieczy organicznej i zagęszczacza na zmianę struktury wewnętrznej wodnej dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu) (PVC). Szczególną uwagę zwrócono na wpływ takich cieczy organicznych, jak ksylen, octan n-butylu, butanol i cykloheksanon oraz zagęszczaczy, takich jak wodorozcieńczalny oligomer poliuretanowy, poli(alkohol winylowy) i sól sodowa karboksymetylocelulozy. Uwzględniono warunki zewnętrzne (temperatura). Za pomocą badań reologicznych umożliwiających wyznaczenie maksymalnej lepkości, współczynnika pseudoplastyczności i energii aktywacji lepkiego płynięcia analizowano zmiany w strukturze układu, a w szczególności zjawisko inwersji fazowej. The effect of surfactants, org. liqs. (Me2C6H4, BuOAc, cyclohexanone) and thickeners (H2O-sol. polyurethanes, poly(vinyl alc.), Na-CM cellulose) on the structure of aq. dispersions of PVC plastisols was studied. The effect of temp. was also detd. Max. viscosity, pseudoplasticity factor and activation energy of viscous flow were established in rheolog. tests. The phase inversion phenomenon was obsd. Jednym z podstawowych kierunków rozwoju współczesnego przemysłu farb i lakierów jest dążenie do zmniejszenia lub całkowitego wyeliminowania organicznych rozpuszczalników oraz rozcieńczalników z materiału malarskiego i zastąpienie ich wodą. Farby wodne są liofobowymi układami dyspersyjnymi, w zasadzie niestabilnymi. Ich skłonność do rozdziału na makrofazy wynika z obecności pigmentów oraz napełniaczy i jest spowodowana siłami ciężkości prowadzącymi do ich osiadania. W celu nadania cząstkom stabilności agregacyjnej niezbędne jest wytworzenie na ich powierzchni warstewek adsorpcyjnych, solwatacyjnych lub podwójnej warstwy elektrycznej. Jako stabilizatory stosowane są SPC, zdolne do adsorpcji na powierzchni rozdziału faz i obniżające energię międzyfazową. Właściwości warstewek adsorpcyjnych na cząstkach ciał stałych b[...]

  Przedstawiono wyniki badań wodnych dyspersji plastizolu poli(chlorku winylu) (PVC) zawierającego ftalan di-n-butylowy, stabilizowanych niejonowymi i anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi (SPC), takimi jak produkty oksyetylenowania alkoholi i kwasów tłuszczowych, nonylofenol, etanoloamid, aminy tłuszczowe i pochodne sulfonowe kwasu bursztynowego oraz siarczanowe alkoholu tłuszczowego. Celem badań było wyznaczenie optymalnego stężenia SPC w dyspersji, przy którym uzyskuje się maksymalną wydajność dyspergowania plastizolu PVC w wodzie. Badano wpływ dodatku cieczy organicznej na wydajność dyspergowania i wielkość cząstek plastizolu w dyspersji. Jako ciecze organiczne stosowano ksylen, toluen, octan n-butylu, butanol i cykloheksanon. W zakresie stężeń 8,0-24,3 mmol/g plastizolu cieczy organicznej w wodnej dyspersji obserwowano zjawisko inwersji fazowej. Za pomocą badań reologicznych określono wpływ rodzaju cieczy organicznej na przebieg tego zjawiska. Ten com. surface active agents (1-16.0 mg/cm3) were used for stabilization of aq. emulsions of PVC plastisols in Bu2 phtalate after their diln. with xylene, PhMe, AcOBu, BuOH or cyclohexanone (8-24.3 mmol/g). The dispergation efficiency was detd. as a function of sedimentation time. Optimum concns. of the plastisol, its limiting viscosity no., max. viscosity, pseudoplastic factor and activation energy of viscous flow were also detd. Only small increase in the dispergation efficiency was achieved after addn. of surface active agents and org. solvents. The phase inversion was obsd. Jednym z podstawowych kierunków rozwoju współczesnego przemysłu farb i lakierów jest dążenie do zmniejszenia lub całkowitego wyeliminowania polarnych i toksycznych organicznych rozpuszczalników i rozcieńczalników ze składu materiału malarskiego. Z tego względu interesującą postacią materiałów malarskich są wodorozcieńczalne wyroby dyspersyjne. Postęp w technologii produkcji farb rozcieńczalnyc[...]

  Com. poly(winyl chloride) was plastified with Bu2 phthalate, dispersed in H2O and modified by addn. of com. surfactants and thickeners. The dispersions were studied for viscosity, pseudoplasticity index and activation energy of viscous flow. The addn. of water resulted in phase inversion. The addn. of surfactants and thickeners, esp. poly(vinyl alc.), resulted in increasing the dispersion stability. The dispersions were recommended as dip paints. Przedstawiono wyniki reologicznych badań wodnych kompozycji plastizolu poli(chlorku winylu) zawierających zagęszczacze i surfaktanty. Zastosowano sól sodową karboksymetylocelulozy i poli(alkohol winylowy) oraz oksyetylenowany nienasycony alkohol tłuszczowy, oksyetylenowany etanoloamid i sól sodową monoestru kwasu sulfobursztynowego. Kompozytową wodną dyspersję plastizolu poli(chlorku winylu) otrzymano przez jego homogenizację z dyspersją poli(octanu winylu) w obecności zagęszczaczy i surfaktantów. W badanych układach stwierdzono występowanie zjawiska inwersji fazowej i asocjacji cząstek. Wykazano możliwość regulowania parametrów reologicznych kompozycji, przystosowując ją do różnych technik aplikacyjnych. Podwyższenie jakości powłok ochronnych polega na zwiększeniu ich odporności na działanie czynników atmosferycznych, agresywnych śro-dowisk chemicznych oraz ich wytrzymałości termicznej i dielektrycznej. Jest to możliwe do zrealizowania dzięki zastosowaniu syntetycznych polimerów do produkcji farb. W ten sposób opracowano materiały będące dyspersjami. Ze względu na rodzaj środowiska rozpraszającego rozróżnia się farby wododyspersyjne, organodyspersyjne i aerodyspersyjne. W większości przypadków są to układy wielofazowe, w których cząstki polimeru mają wymiary cząstek koloidalnych i pozwalają na otrzymanie kompozycji o wysokich stężeniach. W tym przypadku sposoby otrzymywania dyspersyjnych materiałów malarskich zależą od zapewnienia jednorodności, homogeniczności i trwałości kompozycji. [...]

Przedstawiono wyniki badań reologicznych plastizoli PVC z dodatkiem ksylenu, octanu n-butylu, butanolu, cykloheksanonu i mieszanin butanolu z cykloheksanonem podczas przechowywania. Wyznaczono lepkość maksymalną, współczynnik pseudoplastyczności i energię aktywacji lepkiego płynięcia próbek plastizoli bezpośrednio po przygotowaniu oraz w czasie przechowywania przez 42 dni. Za pomocą równań matematycznych opisano zmianę tych parametrów w czasie przechowywania plastizolu z uwzględnieniem ilości dodanej cieczy organicznej. Na podstawie wykonanych badań stwierdzono, że do rozcieńczania plastizoli korzystne jest użycie ksylenu, octanu n-butylu lub mieszanin butanolu z cykloheksanonem. Poly(vinyl chloride) was plasticized with Bu2 phthalate and dild. with Me2C6H4, BuOAc, BuOH, c[...]