Podjęto próbę doświadczalnej oceny porównawczej wpływu alkalicznego odczynu cieczy porowej betonu na stalowe pręty zbrojeniowe zabezpieczone ogniowymi powłokami cynkowymi i bez ochrony powłokowej. Próbki do badań wykonano z gładkich prętów średnicy 8 mm ze stali zbrojeniowej gatunku St3S. Stosując różne czasy kąpieli cynkowej uzyskano zróżnicowane grubości powłok ochronnych na stali. W celach porównawczych część prętów zbrojeniowych nie została ocynkowana. Badania korozyjne przeprowadzono metodą spektroskopii impedancyjnej w układzie trójelektrodowym. W trakcie pomiarów próbki stali znajdowały się w kontakcie z syntetyczną cieczą porową betonu o pH = 13,4. W ciągu 2. tygodni, w odstępach siedmiodniowych, wykonano 3 serie pomiarów impedancyjnych na próbkach z powłokami grubości 100 μm i 50 μm oraz na próbce stali bez powłoki. Uzyskane wyniki badań potwierdziły skrajnie odmienne zachowanie stali ocynkowanej i nieocynkowanej w cieczy porowej betonu o wysokim pH. Analiza badań wykazała brak korozji nieocynkowanej próbki w badanej cieczy porowej oraz bardzo intensywną korozję próbek ocynkowanych w pierwszych kilku dniach kontaktu z cieczą. Ponadto stwierdzono, że po tygodniu ekspozycji w cieczy porowej na próbce ze 100 μm powłoką cynkową procesy korozyjne uległy zahamowaniu, natomiast na próbce z powłoką 50 μm korozja zatrzymała się po dwóch tygodniach. Słowa kluczowe: konstrukcje betonowe, stal zbrojeniowa, ogniowa powłoka cynkowa, syntetyczna ciecz porowa betonu, korozja, elektrochemiczna spektroskopia impedancyjna, EIS Testing with EIS technique to compare the effect of alkaline pH of concrete pore solution on rebars with or without zinc coating This paper describes an attempt to perform the experimental evaluation to compare the effect of alkaline pH of concrete pore solution on rebars protected with hot dip galvanized (HDG) zinc coatings and without the protection. Specimens for tests were prepared from smooth bars wit[...]

  1. Wprowadzenie Trwałości konstrukcji betonowych zagraża wiele niekorzystnych czynników środowiskowych. Jednym z najgroźniejszych dla stali zbrojeniowej w betonie są jony chlorkowe [17, 21, 23]. Występują one w środkach do topienia lodu, w zbiornikach z wodą chlorowaną, na płytach parkingów wielopoziomowych, a także na obiektach infrastruktury morskiej. Aby ograniczyć ryzyko wystąpienia zagrożenia korozją chlorkową na zbrojeniu możliwe jest wykonywanie powłok ochronnych na powierzchni betonu [4, 7], wprowadzanie do betonu inhibitorów korozji [11], a także wykonywanie na powierzchni stali powłok ochronnych [3]. W praktyce stosuje się dwa rodzaje zabezpieczeń powłokowych zbrojenia: powłoki epoksydowe [10, 16] i powłoki cynkowe [6, 9]. Powłoki epoksydowe działają na zasadzie elektrycznego izolatora, który do momentu rozszczelnienia skutecznie uniemożliwia rozwój procesów korozyjnych na zbrojeniu. Natomiast powłoki cynkowe na zbrojeniu działają na zasadzie ochrony protektorowej stali, przez co znacznie lepiej chronią stal zbrojeniową 1. Introduction Numerous environmental factors endanger durability of concrete structures, Chloride ions are among the most dangerous factors for reinforcing steel in concrete [17, 21, 23]. They are present in deicing agents, tanks with chlorinated water, slabs of multilevel parking areas, and on facilities of maritime infrastructure. The risk of chloride corrosion in reinforcement can be reduced by applying protective coatings to concrete surface [4, 7], introducing corrosion inhibitors into concrete [11], and applying protective coatings to steel surface [3]. In practice, two types of coating protection for reinforcement are used. They are epoxy [10, 16] and zinc coatings [6, 9]. The epoxy coatings work as an electric insulator which effectively inhibits corrosion of reinforcement until they are sealed. Te zinc coatings work as sacrificial anode protection of steel. In case of damage, they provide gre[...]

Opracowane w Instytucie Włókien Naturalnych w Poznaniu maty przeciw "zarazie" służą do tworzenia stref ochronnych zapobiegających rozprzestrzenianiu się chorób zakaźnych, takich jak np. ptasia grypa. Maty te są wyprodukowane w 100% z włókien naturalnych konopi, lnu i juty. Włókna naturalne posiadają znaczne w porównaniu z włóknami chemicznymi zdolności higroskopijne. Oznacza to, że mogą po[...]

  Obszary zastosowań modulatorów z asynchronicznym próbkowaniem, to np.: medyczne techniki obrazowania (tomografia komputerowa i rezonans magnetyczny, rejestracja sygnałów EKG i ogólnie zdalne nadzorowanie), rejestracja zakłóceń impulsowych w liniach energetycznych, czujniki i rejestratory stężenia gazów np. w kopalniach [1]. Istotną cechą metod kodowania różnicowego jest to, że uwalniając całkowitą informację źródła od redundancji i kodując jej pozostałą część, mogą silnie zmniejszać wymaganą liczbę bitów, czyli zwiększać kompresję. Algorytmy modulacji różnicowych w swym opisie funkcjonalnym są bardzo proste, co skłania ku ich bezpośredniej realizacji sprzętowej. Modulatory ANS-DM (ang. Adaptive Nonuniform Sampling - Delta Modulation [2]), to przetworniki różnicowe 1-bitowe z adaptacją zarówno kroku kwantyzacji jak i częstotliwości próbkowania (NS-DM - to przetworniki różnicowe 1-bitowe z adaptacją jedynie częstotliwości próbkowania). Dzięki jednoczesnemu zmniejszaniu odstępu próbkowania τpi (i - kolejny moment próbkowania) i zwiększaniu kroku kwantyzacji qi koder ANS-DM charakteryzuje się dużą szybkością zmian sygnału aproksymującego, przy stosunkowo niewielkim zakresie zmian każdego z adaptowanych parametrów. Zmniejsza to szumy przeciążenia stromości przez ograniczenie przeregulowań [3], zapewniając, wypadkowo wzrost SNR co jest szczególnie istotne przy konwersji analogowych sygnałów niestacjonarnych. Pojawiające się w przetwarzanym sygnale składowe wolnozmienne prowadzą do zmniejszenia odstępów między kolejnymi momentami próbkowania i kroku kwantyzacji, a to z kolei redukuje szum granulacji i średnią przepływność bitową [2, 3]. Zgodnie ze schematem blokowym modulacji ANS-DM, (rys. 1) analogowy sygnał wejściowy x(t) porównywany jest z sygnałem aproksymującym y(t), którego wielkość na wyjściu predyktora w chwilach próbkowania ti wynosi: (1) Operacja kwantowania, podobnie jak w przypadku NS-DM przebiega zgodnie z: (2[...]

  Rozbiórka żelbetowej konstrukcji estakady suwnicy w zakładzie przemysłowym na Śląsku stała się impulsem do podjęcia badań korozyjnych jednej z belek podsuwnicowych po 60. latach eksploatacji. Badania przeprowadzono w sposób kompleksowy wykorzystując trzy grupy metod. Do wytypowania stref o zróżnicowanym zagrożeniu korozją zastosowano badania potencjału stacjonarnego zbrojenia i rezystywności otuliny betonowej. Do oceny szybkości korozji zbrojenia wykorzystano badania polaryzacyjne metodą impedancyjną i oporu polaryzacji na rdzeniach wyciętych ze zbrojeniem z belki. Natomiast do oceny właściwości ochronnych betonu otuliny względem zbrojenia zastosowano pomiary pH w roztworach modelowych cieczy porowej betonu. Łączna analiza przeprowadzonych badań pokazała, że mimo kilkudziesięciu lat bezpośredniego oddziaływania czynników atmosferycznych badana belka charakteryzuje się niskim poziomem zagrożenia korozją. Słowa kluczowe: konstrukcje betonowe, korozja zbrojenia, badania prawdopodobieństwa korozji, pomiar oporu polaryzacji, spektroskopia impedancyjna, ciecz porowa betonu Corrosion tests of the reinforced concrete crane beam after 60-year operation Demolition of the reinforced concrete structure of a crane trestle in an industrial plant located in Silesia was a catalyst for conducting corrosion test of one of crane beams which had been operated for 60 years. The tests were performed comprehensively by three groups of techniques. Measurements of half-cell potential of reinforcement and resistivity of concrete cover were used for selecting zones of diverse corrosion risk. The polarizations tests on cores with reinforcement cut out from the beam were used to evaluate corrosion rate. pH measurements in model concrete pore solutions were used to evaluate protective properties of cover concrete to reinforcement. Aggregated analysis of the performed tests indicated that the analysed beam had low level of corrosion risk even though it had been exposed[...]

W artykule przedstawiono dwa spośród szerokiej gamy protokołów bezprzewodowych, personalnych sieci sensorowych - ANT/ANT+ oraz Smart Bluetooth (BLE). Protokoły te należą obecnie do najpowszechniej używanych, a ich popularność jest związana z faktem, iż większość urządzeń mobilnych (tabletów i smartfonów) jest wyposażona w interfejsy obsługujące te standardy. Skoncentrowano się na porównaniu obu protokołów oraz przedstawianiu struktury systemu monitoringu aktywności węzła sieci, opartego na uniwersalnym module transmisyjnym BLE/ANT. Abstract: In the paper two from many different personal wireless sensor networks standards, namely ANT/ANT+ and Smart Bluetooth (BLE) are presented. Both are currently most popular and it is because vast majority of mobile devices (smartphones and tablets) are equipped with interfaces supporting this standards. Emphasis is put on comparative study of both protocols and description of activity monitoring system proposal based on universal BLE/ANT transmission module. Personal wireless sensor networks standards ANT/ANT+ and Smart Bluetooth Słowa kluczowe: Bezprzewodowe sieci sensorowe, bezprzewodowe sieci personalne, Bluetooth Low Energy, ANT Keywords: Wireless Sensor Networks, Wireless Personal Networks, Bluetooth Low Energy, ANT Wprowadzenie Bardzo popularne obecnie urządzenia sensoryczne, wykorzystywane do realizacji różnego typu pomiarów i dostarczające bezprzewodowo informacji do systemów nadrzędnych, często wymagają wykorzystania zasilania bateryjnego. Ponieważ z punktu widzenia użyteczności funkcjonalnej powinny one działać w sposób nieprzerwany (nie wymagający wymiany baterii) jak najdłużej, bardzo istotne staje się opracowanie i wykorzystanie protokołów transmisji danych, zoptymalizowanych pod względem zużycia energii. Zdefiniowano wiele różnorodnych protokołów (często dla konkretnych zastosowań), które wykorzystywane są do tworzenia bezprzewodowych sieci sensorowych. Większość z nich ma jednak jedn[...]

Ochrona powłokowa stali zbrojeniowej w konstrukcjach betonowych jest znana i stosowana na świecie od ponad 60. lat [1]. Historycznie najstarszym rozwiązaniem są powłoki cynkowe na zbrojeniu, których jedno z pierwszych zastosowań miało miejsce w 1953 r. [2]. Obecnie w Stanach Zjednoczonych cynkuje się około 2% produkowanego zbrojenia, natomiast w Europie około 1% [2]. W Polsce do chwili obecnej nie opublikowano żadnych informacji o zastosowaniu ocynkowanego zbrojenia w odpowiedzialnych krajowych konstrukcjach betonowych. Powłoka cynkowa na zbrojeniu stanowi w środowisku cieczy porowej klasyczne ogniwo galwaniczne złożone z dwóch metali: cynku i żelaza. Ponieważ cynk w szeregu napięciowym metali jest mniej szlachetny, dlatego też z chwilą rozszczelnienia lub przebicia powłoki, np. przez jony chlorkowe, stalowe zbrojenie nie będzie ulegało korozji. W takim układzie powłoka cynkowa przejmuje w ogniwie Zn-Fe rolę elektrochemicznie roztwarzanej anody, która przez dłuższy czas uniemożliwia korozję stalowych prętów w betonie.1. Introduction Coating protection of reinforcing steel in concrete structures has been known and applied worldwide for more than 60 years [1]. The oldest known solution is zinc coating for reinforcement. One of its first applications took place in 1953 [2]. Nowadays, about 2% of reinforcement manufactured in the USA is galvanized, whereas in Europe only 1% [1]. In Poland, there is still no published information on using galvanized reinforcement in meaningful national concrete structures. In concrete pore solution, a zinc coat on the reinforcement acts as a standard galvanic cell composed of two metals: zinc and iron. As zinc is less noble regarding electrochemical series of metals, the steel reinforcement does not corrode in case of its unsealing or punching by e.g. chloride ions. In such an arrangement, the zinc coat takes over the role of an electrochemically solubilised electrode in the Zn-Fe cell. Such an elec[...]

  Len i konopie z względu na szczególną budowę i charakter włókien (wielokomórkowość, wielopostaciowość) znajdują zastosowanie przede wszystkim w przędzeniu systemem tradycyjnym lniarskim. Włókna łykowe, między innymi len i konopie, występują w łodydze w formie włókien elementarnych (pojedynczych komórek) połączonych ze sobą przy pomocy klejów roślinnych (pektyn), we włókna techniczne. W poszczególnych fazach technologicznego przetwarzania na przędzę włókno techniczne podlega dzieleniu się na cieńsze zespoły włókien elementarnych. Od zdolności dzielenia się tych włókien w procesach technologicznych oraz od rodzaju tych procesów zależy zastosowanie tego włókna do odpowiedniego wykorzystania w przędzy i w wyrobach. Jakość włókna lnianego i konopnego zależy od właściwości genetycznych rośliny (odmiany) oraz kształtowania rośliny w zależności od warunków uprawy (zespoły warunków agrobioklimatycznych) oraz sposobów wydobywania (moczenie, słanie, dekortykacja, parowanie, gotowanie) włókna ze słomy. Od wielu lat prowadzone są badania nad coraz efektywniejszym technicznym i ekonomicznym wykorzystaniem włókna lnu i konopi, zarówno w tradycyjnej, lniarskiej technologii przędzenia, jak i w systemach bawełniarskim i wełniarskim w mieszankach z bawełną lub włóknami chemicznymi oraz w innych technikach, jak np. we frykcyjnym systemie przędzenia. W celu uszlachetnienia włókna lnianego bądź konopnego stosowane są różne metody oparte między innymi na obróbce chemicznej (w postaci włókna lub niedoprzędu) bądź enzymatycznej. W ostatnim okresie zwrócono uwagę na możliwość poprawienia właściwości przędnych włókna lnianego lub konopnego przez zastosowanie obróbki ultradźwiękami. Stosowanie ultradźwięków w technice z[...]

  Popularyzacja bezprzewodowych sieci komputerowych zaowocowała na przestrzeni ostatnich kilku lat opracowaniem bardzo licznej i różnorodnej rodziny protokołów bezprzewodowej transmisji informacji. Duże zróżnicowanie powoduje, że na etapie projektowania systemu trudno zdecydować, jaki protokół komunikacyjny byłby korzystny dla określonej aplikacji. Opisy standardów transmisji pojawiające się w literaturze i Internecie, przekonują o ich uniwersalności i możliwościach bardzo wszechstronnego wykorzystania. Taka mnogość standardów ma jedną niewątpliwą zaletę - skutkuje możliwością dopasowania protokołu transmisji do konkretnych potrzeb aplikacji lub systemu. To właśnie przeznaczenie aplikacji determinuje obecnie w największym stopniu wybór dedykowanego dla danego rozwiązania protokołu wymiany informacji. W przypadku pakietowej transmisji danych istotne znaczenie ma duża prędkość transmisji oraz przepustowość sieci. W tej kategorii niewątpliwym zwycięzcą jest opracowany kilka lat temu standard IEEE802.11 [1]. Mnogość rozwiązań oferowanych przez bardzo liczną rodzinę protokołów 802.11, pozwala na zagwarantowanie możliwości stworzenia szybkiej sieci o dużej przepustowości, z zakresu od kilku do kilkuset megabitów na sekundę, jak również stosunkowo łatwe podłączenie konstruowanego układu do już istniejącej sieci komputerowej lub sieci Internet. Do pod-stawowych zalet systemów tego typu należy zaliczyć: możliwość dynamicznego formowania struktury sieciowej, przyłączania i odłączania nowych stacji oraz praca z dużymi prędkościami transmisji. Wadą jest wysokie zagrożenie kolizją w kanale, skutkujące koniecznością częstej retransmisji danych. Ponieważ w sieciach takich pracują najczęściej urządzenia komputerowe, na stałe podłączone do zasilania (lub systematycznie doładowane jak np. notebooki), kwestia energooszczędności traktowana jest drugoplanowo, tym bardziej, że z natury rzeczy, duże prędkości i relatywnie duży zasięg transmisji powod[...]

In the paper a concept and a study of a self-powering solution for heat energy consumption measurement in home or industrial heating systems is presented. The batteryless heat meter, equipped with a wireless transceiver could constitute a long life completely autonomous device that would not need any servicing nor power sources replacement. The proposed thermoelectric generator attached to a heat source can provide single miliwatts of power when the temperature difference exceeds a few grades. . Streszczenie. W artykule przedstawiono koncepcję i studium rozwiązania samo-zasilającego się licznika energii cieplnej dla systemu ogrzewania mieszkań i/lub powierzchni przemysłowych. Miernik energii cieplnej pracuje bez baterii i wyposażony jest w bezprzewodowy system nadawczoodbiorczy system, który może pracować dostatecznie długo jako system autonomiczny nie wymagający serwisowania czy wymiany źródeł zasilających. Dołączony do źródła ciepła generator termoelektryczny może dostarczać mocy rzędu kilku miliwatów gdy różnica temperatur na grzejniku przekracza kilka stopni Celsjusza (Koncepcja samo-zasilającego się licznika energii cieplnej). Keywords: ambient energy harvesters, heat meters, self-powering devices, thermoelectric generators. Słowa kluczowe: ambient energy harverters, liczniki energii cieplnej, urządzenia samozasilające się, generatory termoelektryczne Introduction Optimization of thermal energy utilization is one of the most important issues in times of increasing costs of energy production. On the other hand, the more and more restrictive environmental regulations force the end users as well as heat energy providers to pay more attention to power consumption and accurate heat flow metering. With the very fast development of wireless technology during the last few decades, it is now possible to constitute distributed telemetry systems consisting of many nodes performing simple measuring and calculation tasks [1], [2], [3]. Wirele[...]