Applicability of MIMO deployment in HSPA networks DOI:10.15199/59.2015.8-9.116
MIMO is an attractive enhancement to 3G
HSPA networks, although it has not been widely
deployed. The objective of this paper is to discuss an
applicability of MIMO technique in HSPA networks
with supplementary use of VAM feature enabling
smooth coexistence with non-MIMO HSDPA users.
Observations performed on live network show that
MIMO deployment costs can be reduced with gradual
rollout prioritizing cells with upgraded PA to
2x20W and re-utilizing antenna lines.
1. MOTIVATION
According to GSA (Global mobile Supplier Association)
nearly 70% of 3G operators have launched HSPA+
(High Speed Packet Access) with DC-HSPA (Dual Cell-
HSPA) as a 3G evolution mainstream [1]. At the same
time market research indicate that MIMO (Multiple
Input Multiple Output) technique despite of being one of
the key technologies for LTE (Long Term Evolution)
and WiMax networks, it has not been widely deployed in
HSPA+ networks [2] . This fact has been often commented
as an unavailability of HSPA MIMO-capable
terminals on a mass market, need for the second pilot SCPICH
(Secondary-Common Pilot Channel) reducing
code and power performance, and considerable roll out
CAPEX (Capital Expenditure). Moreover, some reports
indicate that transmit diversity transmission mode -
STTD (Space Time Transmit Diversity) in 3G [3], may
degrade performance of regular non-MIMO HSPA users
[4],[5].
In this paper, HSPA RAN (Radio Access Network) enhancement
through MIMO introduction together with
VAM (Virtual Antenna Mapping) is studied, and accordingly,
an applicability is analyzed based on audit
performed on a commercial 3G network.
2. MIMO in HSPA
MIMO 2x2 (i.e. with two transmit and receive antennas)
for HSDPA has been introduced in Rel. 7 3GPP
(Third Generation Partnership project) specification
[6],[7]. Two MIMO transmission modes have been defined
- a single (also called as transmit diversity) and a
dual layer (also called spatial multiplexing) mode. With
a s[...]
ANALIZA SYMULACYJNA METODY SYNCHRONIZACJI RAMKOWEJ OPARTEJ NA SYMBOLACH PILOTA NAŁOŻONYCH NA CIĄG INFORMACYJNY DOI:10.15199/59.2018.6.70
1. WSTĘP
W bezprzewodowych systemach akwizycji danych
zazwyczaj przesyłane są bardzo krótkie,
nieprzekraczające 256 bajtów, wiadomości. Tym samym,
w tego typu systemach, moduły radiowe oferują
zazwyczaj niewielkie przepływności, a nadawane ramki
są wyposażone w preambułę pozwalającą osiągnąć w
odbiorniku stan ustalony układów automatycznej
regulacji wzmocnienia ARW/AGC (Automatic Gain
Control) oraz synchronizację czasu próbkowania,
częstotliwości nośnej CFO (Carrier Frequency Offset) i
fazy.
Preambuła, dzięki unikatowej sekwencji symboli,
pozwala jednoznacznie określić początek ramki, w tym w
szczególności początek jej nagłówka - zawierającego, na
przykład, adres punktu pomiarowego - oraz pola z
ładunkiem danych - przenoszącego informacje użytkowe.
W przypadku sieci sensorowej złożonej z wielu
setek czujników, rozmieszczonych na bardzo małym
obszarze, tak jak, na przykład, ma to miejsce w sieciach
monitorujących stan konstrukcji mechanicznych SHM
(Structural Health Monitoring) czas zajętości kanału
radiowego odgrywa bardzo istotną rolę. Stąd przesyłanie
w tego typu systemach preambuły oraz unikatowej
sekwencji symboli, identyfikującej początek ramki,
znacząco niebezpiecznie wydłuża czas zajętości kanału i
jest nie do przyjęcia. Zasadnym wydaje się więc
rozważenie metod pozwalających na skrócenie tego
czasu, nawet gdy miało się to odbyć kosztem
niewielkiego pogorszenia sprawności energetycznej
systemu teletransmisyjnego.
W zaprezentowanym w niniejszej pracy rozwiązaniu
preambułę oraz unikatową sekwencję symboli
identyfikującą początek ramki postanowiono zastąpić
unikatową sekwencją synchronizacyjną zsumowaną ze
strumieniem danych - ciągiem symboli informacyjnych.
Po raz pierwszy tego typu koncepcję synchronizacji
nałożonej na dane przenoszące informacje użyteczne
przedstawili Mak[...]
ANALIZA PORÓWNAWCZA WYBRANYCH METOD SYNCHRONIZACJI RAMKOWEJ W GĘSTYCH SIECIACH SENSOROWYCH DOI:10.15199/59.2019.6.65
1. WSTĘP
W większości bezprzewodowych systemów akwizycji
danych, w tym między innymi w gęstych sieciach sensorowych
DSN (Dense Sensor Network) przesyłane są
bardzo krótkie wiadomości o długości do 256 symboli
Moduły radiowe działające w tego typu sieciach oferują
niewielkie przepływności i charakteryzują się stosunkowo
prostotą konstrukcją. A przesyłane za ich pomocą
ramki zawierają preambułę złożoną z antypodalnych symboli.
Tak zbudowana preambuła pozwala na uzyskanie w
odbiorniku stanu ustalonego układów automatycznej regulacji
wzmocnienia ARW/AGC (Automatic Gain Control),
a także synchronizacji czasu próbkowania, częstotliwości
nośnej CFO (Carrier Frequency Offset) i synchronizacji
fazowej. Ponadto unikatowa sekwencja symboli
umożliwia jednoznaczne określenie początku ramki,
której nagłówek zawiera, na przykład, adres punktu pomiarowego
oraz pole z danymi pomiarowymi.
W przypadku gęstej sieci sensorowej DSN, złożonej
z kilkuset czujników rozmieszczonych na stosunkowo
małym obszarze, przeznaczonej do monitorowania stanu
konstrukcji mechanicznych SHM (Structural Health Monitoring)
kluczowego znaczenia nabiera czas zajętości kanału
radiowego. Z punktu widzenia czasu zajętości kanału
radiowego, przesyłanie preambuły oraz unikatowej sekwencji
identyfikującej początek ramki może znacząco
pogorszyć wykorzystanie zasobów transmisyjnych. Zasadnym
wydaje się więc rozważenie takich metod i rozwiązań
technicznych, które pozwoliłyby na skrócenie
czasu zajętości kanału radiowego nawet kosztem niewielkiego
pogorszenia sprawności energetycznej nadajnika.
W prezentowanym rozwiązaniu preambułę oraz unikatową
sekwencję identyfikującą początek ramki zastąpiono
unikatową sekwencją synchronizacyjną nałożoną
na ciąg symboli informacyjnych. Koncepcję, tzw. nałożonej
synchronizacji po raz pierwszy zaproponowali w swoich
pracach Makrakis [2] i Steingass [1]. W obydwu zaproponowanych
przez nich rozwiązaniach funkcja korelacji
przebiegu synchr[...]
ANALIZA ALGORYTMU DYNAMICZNEGO PRZYDZIAŁU ZASOBÓW RADIOWYCH DLA KANAŁU PUCCH W SIECI LTE DOI:10.15199/59.2019.6.30
1. WSTĘP
Procesy planowania oraz optymalizacji sieci komórkowych
standardu LTE wymagają odpowiedniego zwymiarowania
kanału PUCCH (Physical Uplink Control
CHannel) [1]. Wymiarowanie kanału PUCCH polega na
przydzielaniu mu odpowiedniej ilości zasobów radiowych,
mierzonych, tzw. liczbą bloków zasobów RB (Resource
Block) oraz na konfiguracji maksymalnej częstości
wysyłania komunikatów SR (Scheduling Request) i raportów
CSI (Channel State Information).
W łączu "w górę" systemu LTE liczba dostępnych
bloków RB, które mogą być przydzielone na potrzeby
albo kanału PUSCH (Physical Uplink Schared CHannel)
[1] albo PUCCH uzależniona jest od szerokości pasma
częstotliwości, przydzielonego danej stacji bazowej eNodeB.
Przykładowo, system LTE pracujący z wykorzystaniem
pasma o szerokości 20 MHz, ma do dyspozycji 100
RB. Kanał PUSCH odpowiedzialny jest za transmisję danych
użytkownika systemu (User Plane), natomiast kanał
PUCCH odpowiada za sygnalizację (Control Plane).
Wiadomości sygnalizacyjne przesyłane kanałem PUCCH
to komunikaty SR (Scheduling Request) potwierdzenia
poprawności transmisji protokołu HARQ [2] oraz wiadomości
CSI (Channel State Information), które zawierają
komunikaty CQI (Channel Quality Information) [2],
RI (Rank Indicator) [2], a także, opcjonalnie, PMI (Precoding
Matrix Indicator) [2]. Wiadomości CSI stanowią
swego rodzaju raporty opisujące stan kanału radiowego w
łączu "w dół".
Każdy terminal będący w stanie RRCConnected, a
więc podłączony do sieci LTE oraz transmitujący dane
jest zobligowany do periodycznego wysyłania wspomnianych
wiadomości sygnalizacyjnych. O tym jak często terminal
może wysyłać wiadomości SR oraz jak często i z
jaką dokładnością raportowany jest stanu kanału radiowego
za pośrednictwem wiadomości CSI decyduje konfiguracja
danej stacji bazowej eNodeB. Konfiguracja ta jest
najczęściej wynikiem procesu optymalizacji. Bowiem
częste i dokładne raportowanie stanu kanału radiowego
oraz możliwość c[...]
Analysis of data aquisition requirements for shm system in aircraft DOI:10.15199/59.2015.8-9.10
The purpose of ASTYANAX (Aircraft fuselage crack monitoring
system and prognosis through on-board expert sensor network)
project [1] is the definition of a reliable, on-board Structural Health
Monitoring (SHM) system performing integrity assessment of
the fuselage structure in various loading situations. Two peculiar
scenarios of aeronautical applications are considered in the
project: fatigue and landing impact damages. SHM systems are
designed and tested on a M i-8/17 helicopter. Those systems are
entitled to monitor the presence of damages into the fuselage.
Two different loads are considered, those coming from unusual
landing operations, and those coming from flight manoeuvres
and vibrations. During the work, two separated activities were
carried out: first, a drop test of the entire helicopter, and second,
a crack propagation inside one hot spot of the tail boom. Experimental
activities permit to validate numerical models and to test
the designed SHM equipment [2] [3].
This paper provides some recommendations on the measurement-
setup configuration including the required sampling frequency
and the number of bits per sample for the tested strain
gauges and accelerometers. They were formulated based on the
analysis of data gathered during drop tests performed in Poland
on April 2014.
The paper is organized as follows. In Section 2 we present
objectives and motivation for this work, Section 3 addresses the
analyzed sensors and their functional characteristics, in Section 4
we focus on the methodology for signal processing, next, showing
results and giving recommendations in Sections 5 and 6.
OBJECTIVES AND MOTIVATION
The motivation to employ the abovementioned optimisation
procedure comes from the observation that using the measurements
with the maximum available frequency of sampling and
coding a single sample with the maximum number of bits produces
a huge amount of data. This might be very challenging
and even can prod[...]
ZABEZPIECZANIE NA POZIOMIE WARSTWY FIZYCZNEJ DANYCH ZAKODOWANYCH KODEM KOREKCYJNYM PRZED PODSŁUCHEM W KANALE RADIOWYM DOI:10.15199/59.2015.8-9.41
Praca prezentuje wyniki eksperymentów
symulacyjnych układu zabezpieczającego transmisję danych
przed podsłuchem w kanale radiowym. Celem przeprowadzonych
badań było sprawdzenie, czy zastosowanie
w systemie teletransmisyjnym, używającym sygnałów zakłócająco-
zabezpieczających, kodu korekcyjnego nie zaburzy
jego prawidłowego działania.
1. WSTĘP
Transmisja danych we współczesnych systemach
łączności bezprzewodowej zabezpieczana jest niemal
wyłącznie za pomocą algorytmów i technik szyfrujących.
Przykładowo, sieci bezprzewodowe standardu
IEEE 802.11 zabezpiecza się korzystając z technik WEP
(ang. Wired Equivalent Privacy) lub WPA (ang. WiFi
Protected Access). Transmisję danych w sieciach komórkowych
zabezpiecza się szyframi blokowymi lub
strumieniowymi. Przykładem szyfru blokowego jest
KASUMI, stosowany w sieciach GSM, GPRS oraz
UMTS. Natomiast w systemie LTE dane są zabezpieczane
szyfrem strumieniowym SNOW 3G.
Wyżej wymienione techniki mają dwie główne cechy
wspólne. Pierwszą z nich jest brak możliwości sterowanie
poziomem zabezpieczenie transmisji przed
podsłuchem. Za ich pomocą zabezpieczenie można jedynie
uaktywnić lub dezaktywować. Drugą cechą
wspólną jest wysoka złożoność obliczeniowa algorytmów
szyfrujących/deszyfrujących. Ma to szczególne
znaczenie w urządzeniach, które nie posiadają dedykowanych
modułów sprzętowych wspierających operacje
szyfrowania i deszyfrowania, a cały proces jest realizowany
programowo.
Istnieją również metody zabezpieczania transmisji
danych oparte na teorii komunikacji chaotycznej (ang.
Chaotic Communications). Przegląd takich systemów
dostępny jest w pracy [1]. Propozycję układu zabezpieczającego
transmisję danych przed podsłuchem opierającego
się na teorii komunikacji chaotycznej przedstawiono
w zgłoszeniu patentowym [2]. Wyniki analizy zaproponowanego
w [2] układu szczegółowo opisano w pracy
[3].
Niniejsza praca stanowi kontynuację badań, których
wyniki przedstawiono w publikacji [3].
[...]
ROZPROSZONY SYSTEM MONITOROWANIA I ANALIZY STRUKTURY KADŁUBA W STATKACH POWIETRZNYCH DOI:10.15199/59.2016.6.58
ARCHITECTURE OF SAFE SHM DISTRIBUTED MAINTENANCE SYSTEM FOR AIRCRAFTS
Streszczenie: W artykule przedstawiono architekturę
systemu obsługi statków powietrznych, mającego za zadanie
gromadzenie i analizę danych na temat stanu struktury
kadłuba oraz wspierającego odpowiednie działania w przypadku
wykrytych uszkodzeń. Opisano komponenty systemu
i przedstawiono jego funkcjonalność w kontekście wymagań
bezpieczeństwa. Praca została wykonana w ramach
międzynarodowego projektu ASTYANAX zrealizowanego
pod egidą Europejskiej Agencji Obrony (European Defence
Agency).
Abstract: This paper addresses a framework for the Structural
Health Monitoring (SHM) system on an aerodyne
(rotorcraft and airplane platforms) structure. Authors
describe the architecture of SHM Distributed Maintenance
System (SHMDMS), including the general idea, functionality
of its components and safety analysis. The work has
been done for the ASTYANAX project supported by European
Defence Agency.
Słowa kluczowe: SHM, sieć sensorowa, system rozproszony,
bezpieczeństwo.
Keywords: SHM, sensor network, distributed system,
security.
1. WPROWADZENIE
Celem projektu ASTYANAX (Aircraft fuSelage
crack moniToring sYstem And progNosis through onboArd
eXpert sensor network) [1] było opracowanie
pokładowego systemu monitoringu uszkodzeń
strukturalnych SHM (Structural Health Monitoring)
konstrukcji kadłuba helikoptera. Zastosowano złożony
system kontrolno-pomiarowy w celu detekcji, lokalizacji
i oceny powstających uszkodzeń [2]. Opracowaną metodologię
zweryfikowano podczas testów na rzeczywistym,
wycofanym z użytku i pozyskanym do badań śmigłowcu
Mi-8/17. Przeprowadzono szereg testów zmęczeniowych
na kadłubie, obserwując propagację uszkodzeń
oraz weryfikując opracowane modele numeryczne i
skuteczność zastosowanych metod detekcji. Wykonano
również testy twardego lądowania, dokonując zrzutów
całego helikoptera z różnych wysokości [3]. Zadania
AGH związane były głównie z projekt[...]
NOWA ADAPTACYJNA METODA ESTYMACJI STOSUNKU MOCY SYGNAŁ/SZUM W ŚRODOWISKU RADIA PROGRAMOWALNEGO DOI:10.15199/59.2016.6.109
A NEW AUTOMATIC METHOD FOR ESTIMATION OF SNR IN SOFTWARE DEFINED RADIO
Streszczenie: W artykule przedstawiono nową adaptacyjną
metodę estymacji wartości stosunku sygnał/szum SNR
(Signal-To-Noise Ratio). Zaproponowana metoda, w pierwszej
kolejności korzysta z prostego estymatora wartości
chwilowej SNR. Następnie, na tej podstawie wybierana jest
jedna z czterech metod bardziej dokładnej estymacji wartość
SNR. W artykule omówiono elementy składowe oraz
algorytm działania zaproponowanej metody, a t akże j ej
najważniejsze właściwości. Ponadto zaprezentowano wyniki
badań modelu symulacyjnego zaproponowanej metodyw
środowisku radia programowalnego - GNU Radio.
Abstract: The paper presents a new automatic method for
estimation of signal-to-noise ratio (SNR). Proposed method
first uses a simple algorithm to estimate the instantaneous
level of SNR. Then, based on the estimation result, the
correct SNR estimator is chosen. The papier describe the
proposed method, its operation and basic properties. In
addition, the GNU Radio simulation results of the proposed
method are also included in the papier.
Słowa kluczowe: GNU Radio, Estymacja SNR, Estymator
M2M4, Estymator SVR, Estymator skośny, Radio programowalne.
Keywords: GNU Radio, M2M4, SNR Estimation, SVR,
Software Defined Radio.
1. WSTĘP
W systemach telekomunikacyjnych stosunek sygnał/
szum SNR na wejściu odbiornika jest jednym z
najważniejszych parametrów pośrednio opisujących
warunki, w jakich prowadzona jest transmisja.
W systemach łączności radiowej do okresowej oceny
wydajności kanału [1] wykorzystywane są różne
metody estymacji SNR. Znajomość wartości chwilowych
SNR pozwala regulować moc wyjściową nadajników
[2], jest wykorzystywana w algorytmach odpowiedzialnych
za detekcję i korekcję błędów transmisji oraz
w korektorach fazy i czasu [3]. Stosunek sygnał/szum
SNR umożliwia określenie optymalnej wartości zysku
kodowania w koderze kanałowym oraz optymalnej liczby
poziomów m[...]
KOEGZYSTENCJA SYSTEMÓW LTE I WiFiW PAŚMIE NIELICENCJONOWANYM DOI:10.15199/59.2017.6.56
Nieustannie rosnące zapotrzebowanie użytkowników
na coraz to większe przepustowości współczesnych
systemów bezprzewodowych wymuszają konieczność
rozszerzania wykorzystywanych przez nie zakresów o
kolejne pasma częstotliwości. Ważnym kierunkiem rozwoju
systemów czwartej generacji stało się rozszerzanie
ich pasma pracy o zakresy nielicencjonowane LTEU/
LAA (LTE-Unlicensed/License Assisted Access),
dotychczas zdominowane przez lokalne sieci bezprzewodowe
WiFi. Doprowadziło to do pojawienia się szeregu
nowych problemów na styku sieci WLAN, zarządzanych
w sposób rozproszony (DCF i EDCA) i systemów
LTE, opartych na scentralizowanym zarządzaniu
pasmem (eNodeB, polityka ICIC). Ze względu na istotę
rywalizacyjnego i rezerwacyjnego dostępu do zasobów
radiowych, w tej konfrontacji sieci WiFi wydają się stać
na z góry przegranej pozycji. Problem współistnienia
systemów LTE i WiFi doczekał się licznych analiz literaturowych
[4][5], powstały również praktyczne rozwiązania
rozszerzające funkcjonalność algorytmów przydziału
zasobów radiowych w stacjach bazowych LTE o
techniki redukujące negatywny wpływ LTE na pracę
bezprzewodowych sieci lokalnych WLAN.
Argumentem przemawiającym za wprowadzeniem
do systemów LTE transmisji w paśmie nielicencjonowanym
może być ich większa wydajność i lepsze wykorzystanie
pasma niż ma to miejsce w sieciach WiFi [8]. Z
drugiej jednak strony nasuwa się pytanie, czy wykorzystanie
na zbyt dużą skalę przez operatorów komórkowych
zakresów częstotliwości pasm ISM (Industrial,
Scientific, Medical), nie doprowadzi w efekcie do zmiany
ich pierwotnego, niekomercyjnego charakteru, na
stricte komercyjny.
W niniejszym artykule zaprezentowano możliwości
wykorzystania metody agregacji kanałów do rozszerzenia
zasobów transmisyjnych systemu LTE o kanały
radiowe pozyskane z pasm nielicencjonowanych. Omówiono
techniki, mające na celu zapewnić sprawiedliwy
dostęp do nielicencjonowanych częstotliwości zarówno
systemom LTE, ja[...]
STRATEGIA PRZEKAZYWANIA STRATNYCH PAKIETÓW W SIECIACH BEZPRZEWODOWYCH W PROJEKCIE RESCUE DOI:10.15199/59.2016.6.102
THE LOSSY FORWARDING STRATEGY IN WIRELESS NETWORKS IN THE RESCUE PROJECT
Streszczenie: Dzisiejsze systemy i standardy bezprzewodowe
przewidują użycie łączy radiowych o odpowiednim
budżecie tak, aby bitowa stopa błędów dla danego łącza
bezprzewodowego była na niskim poziomie. Wszystkie
algorytmy, protokoły i mechanizmy komunikacyjne są
projektowane dla zapewnienia tego właśnie kryterium.
Dlatego też w projekcie RESCUE proponujemy użycie
nowej technologii nazywanej "links on the fly" opartej na
zdecentralizowanym wspólnym kodowaniu źródłowo/
kanałowym, która pozwala na efektywną wymianę
danych w sieciach z transmisją wieloetapową, w których
występują stratne łącza radiowe. Artykuł przedstawia
wstępne wyniki badań, które potwierdzają zasadność stosowania
strategii przekazywania stratnych pakietów w
sieciach bezprzewodowych.
Abstract: Today’s wireless systems and standards are
planned using adequate link budget in order to keep the
BER (Bit Error Rate) on the wireless links at a low level.
Unfortunately, such systems perform poorly or fail in unpredictable
radio environments. Therefore, in the RESCUE
project we propose a new wireless technology called linkson-
the-fly based on distributed joint source/channel coding,
which allows for efficient data transfer through multi-path
networks with lossy point-to-point links. The article presents
the initial results that confirm the legitimacy of the
strategy of lossy packets forwarding in wireless networks.
Słowa kluczowe: stratne łącza radiowe, technologia linkson-
the-fly, zdecentralizowane wspólne kodowanie źródłowe/
kanałowe, zdecentralizowany MAC.
Keywords: lossy links, links-on-the-fly technology, distributed
joint source/channel coding, distributed MAC.
1. WSTĘP
Istniejące systemy komunikacyjne oraz opracowywane
standardy dla sieci bezprzewodowych nie są odpowiednio
przygotowane do ich zastosowania w wysoce
nieprzewidywalnych środowiskach transmisyjnych,
charakteryzują[...]