Polskie ślady na Helgolandzie
Ma należącej do Niemiec wyspie Helgoland odbyta się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej pobyt i śmierć na wyspie generała Ignacego Prądzyńskiego, wielkiego patrioty, bohatera narodowego, u[...]
Msza św. poświęcona środowisku zawodowemu dawnego Centralnego Zarządu Dróg Wodnych Śródlądowych
Z inicjatywy kierownika sekretariatu b. Centralnego Zarządu Dróg Wodnych Śródlądowych (b. Centralnego Zarządu Wód Śródlądowych) Kazimierza Klimczaka, w kościele św. Aleksandra w Warszawie odbyła się m[...]
Potrzeba zagospodarowania i użytkowania Wisły w rejonie Warszawy - sympozjum
Potrzeba zagospodarowania i użytkowania Wisły w rejonie Warszawy - sympozjum Warszawa, 18 października 2005 r. Malejące od kilkudziesięciu lat korzystanie z funkcji i walorów Wisły na jej warszawskim [...]
Kolejna msza św. w intencjach b. pracowników CZDWŚr.
28 listopada 2005 r. w kościele Św. Aleksandra w Warszawie odbyła się msza św. za dusze zmarłych, zawodowo związanych z gospodarką wodną, a także w intencjach niegdyś i nadal w tejże gospodarce pracuj[...]
O ostatnim dziele Adama W. Reszki (24.12.1929 - 8.05.2011) z wspomnieniami przed kolejną smutną rocznicą DOI:
Komandor porucznik w stanie spoczynku,
kapitan żeglugi śródlądowej mgr Adam W.
Reszka, przez wiele lat zajmujący się zawodowo
żeglugą śródlądową, historyk-nautolog,
wybitny obserwator życia, z uzdolnienia
technik, ostatnio warszawski inspektor tejże
żeglugi, po przejściu na emeryturę napisał
książkę "Wiślane statki i techniki nawigacyjne
od XVI do XX wieku. Jest oczywiste,
że wykorzystał do jej napisania swą wielką
wiedzę, doświadczenia zawodowe, własne
przemyślenia i wykonał w tym celu wiele
mrówczej pracy. Wydanie książki powierzył
Centralnemu Muzeum Morskiemu w Gdańsku,
które bardzo dobrze, wręcz entuzjastycznie
je oceniwszy1), przyjęło do druku.
Pogarszający się z biegiem czasu stan
zdrowia Autora spowodował, że nie doczekał
się wydania swego dzieła. Zmarł 8 maja
2011 r. Książkę wydano w 2012 r.
Opracowanie to na 268 stronach zawiera
w przystępny sposób przedstawione opisy
szeroko potraktowanej, z licznymi szczegółami,
wiślanej żeglugi w okresie owych 500
lat oraz wiele podstawowych i związanych
z nią problemów.
Podejmując temat, Autor dokonał we
wprowadzającym w treść książki wstępie
ciekawego porównania transportu wodnego
i lądowego ówczesnych wielkich dostaw
polskich towarów do Gdańska, przewożonych
dalej drogą morską. Porównanie
to wykazuje, że tylko transport wodny Wisłą
z jej dopływami mógł wówczas zapewnić
osiągnięcie wręcz zadziwiająco wielkic[...]
Rok rzeki Wisły 2017. Co dalej z warszawską Wisłą - uwagi do artykułów ("GW" nr 4 i 5/2015) DOI:
W artykule "Rok rzeki Wisły 2017. Co
dalej z warszawską Wisłą?" Wojciech Jastrzębiec
Kuczkowski podejmuje problem
przystosowania odcinka Wisły w Warszawie
do warunków i potrzeb rozwijającego się
miasta. Treść drugiego akapitu tego artykułu
nie jest zrozumiała dla Czytelnika znającego
faktyczny bieg działań zmierzających
do rozwiązania tego problemu, a Czytelnika
nieznającego wprowadza w błąd. Wszakże
powoływanie się na "Studium możliwości
wykonania progu stabilizującego poziom
wody w Wiśle na odcinku Warszawy
z uwzględnieniem bezpieczeństwa przeciwpowodziowego
i wykorzystaniem energii
wodnej na stopniu piętrzącym" nie jest
prawidłowe. W artykule nawet nie wspomniano
o inicjującym i szerokim zakresie
działań, które ponad 10 lat temu podjęło
oraz kontynuowało Stowarzyszenie Inżynierów
i Techników Wodnych i Melioracyjnych
angażując w to członków w liczbie większej
od wymienionej przez Autora. Z treści tegoż
artykułu wynika także, że Autor dysponował
ww. studium, w którym były zawarte podstawowe
informacje o działalności SITWM
od 2004 r. w tej kwestii, lecz z tychże wiadomości
nie skorzystał.
Dla pełnej jasności zawartych w niniejszym
tekście uwag trzeba tu wspomnieć, że
w drugiej połowie XX w., w ówczesnych programach
inwestycyjnych gospodarki wodnej,
przewidywano kaskadyzację całej Wisły,
a tym samym także przystosowanie jej warszawskiego
odcinka do miejskich potrzeb.
Tego zamierzenia inwestycyjnego, nierealnego
w warunkach polskiej gospodarki,
nie podjęto, a nawet później opracowywane
koncepcje obejmujące tylko odcinek warszawski
nie mogły być realizowane.
Zmiany, jakie następowały w polskiej
gospodarce i w rozwiązywaniu problemów
społecznych od lat 90., zwróciły uwagę Stowarzyszenia
Inżynierów i Techników Wodnych
i Melioracyjnych na fakt intensywnej
rozbudowy i rozwoju Warszawy. W warunkach
rzeki pozostającej bez jednoczesnego
dostosowywania do zachodzących zmian
i potrzeb miasta prowadziło to do jego
niezró[...]
Kilka uwag w sprawie budowy małych elektrowni wodnych
Wielkość zainstalowanych mocy elektrowni może być ograniczona technicznymi warunkami instalowania i pracy turbin w przęśle danego jazu, o nastąpi odmulenie niektórych fragmentów rzeki, o z uwagi na do[...]
Upamiętnienie gen. dyw. Ignacego Prądzyńskiego (1792-1850) na wyspie Helgotand
7 sierpnia 2004 r. na wyspie Helgoland na Morzu Północnym, ok. 160 km od Hamburga, odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy upamiętniającej postać wielkiego polskiego patrioty, uczestnika wojen napo[...]