Sieci MANET sa˛ coraz cze˛s´ciej wykorzystywane do monitorowania ´srodowiska w sytuacjach kryzysowych. W sytuacjach tych cz˛esto dochodzi do zniszczenia, awarii lub przecia˛z˙enia istnieja˛cej infrastruktury komunikacyjnej. Sta˛d potrzeba zagwarantowania moz˙liwos´ci komunikacji mi˛edzy w˛ezłami w ramach sieci w czasie jej działania. W niniejszej pracy zaproponowano nowa˛ metode˛ utrzymania spójno´sci sieci. Wa˙znym aspektem pracy jest minimalizacja wpływu metody na wydajno´s´c sieci MANET podczas monitorowania ´srodowiska w ró˙znych scenariuszach. Metoda została zweryfikowana przy pomocy oprogramowania symulacyjnego MobASim w scenariuszu wycieku gazu ci˛e˙zkiego. Abstract: MANETs are increasingly used to monitor environments in emergency situations. In these cases destruction, failure or overload of the existing communication infrastructure often happen. Hence, the necessity to ensure the communication between nodes within the network during deployment occurs. In this paper a new method for maintaining coherence of the network is proposed. An important aspect of the method is minimizing impact on MANET’s performance while monitoring the environment in various scenarios. The method was verified with simulation software MobASim in the scenario of a heavy gas dispersion. Słowa kluczowe: MANET, monitorowanie ´srodowiska, sieci spójne Keywords: coherent networks, environment monitoring, MANET 1. WSTE˛P Mobilna sie´c ad hoc (MANET) to bezprzewodowa sie´c o zdecentralizowanej strukturze. Sie´c składa si˛e z samo konfigurowalnych mobilnych platform wyposa˙zonych w bezprzewodowe urza˛dzenie do komunikacji oraz czujniki. Sieci MANET adaptuja˛ sie˛ do stanu s´rodowiska, w którym zostały rozmieszczone — ka˙zdy w˛ezeł autonomicznie zmienia swoje połoz˙enie i pełniona˛ w ramach sieci roli w zale˙zno´sci od poło˙zenia innych w˛ezłów i swojej wiedzy o otoczeniu. Jednym z kluczowych obszarów zastosowania sieci MANET jest w[...]

  Na całym świecie znaczna ilość substancji toksycznych jest transportowana i przechowywana. Pomimo rosnących standardów bezpieczeństwa nadal dochodzi do wypadków, w których do atmosfery wydostają się niebezpieczne substancje. Niektóre z nich tworzą chmury gazów cięższych od powietrza [4]. Przykładem niebezpiecznego gazu ciężkiego jest chlor, który może być używany również jako broń w czasie operacji militarnych bądź ataków terrorystycznych [1]. W momencie pojawienia się niebezpieczeństwa w postaci chmury gazu ciężkiego ekipa ratunkowa ma dwa główne cele: ewakuację zagrożonego obszaru oraz neutralizację chmury. Do zrealizowania obu celów istotna jest wiedza o pozycji, granicy i kierunku przemieszczania chmur. Pozwala ona na otoczenie chmury przez odpowiednie służby oraz wyznaczanie nie tylko obszarów, które powinny zostać ewakuowane w pierwszej kolejności, ale także bezpiecznych dróg ewakuacyjnych. W niniejszej pracy zaproponowane zostało użycie mobilnej sieci ad hoc (MANET) w celu wsparcia działań ekipy ratunkowej. Sieć MANET składa się z bezprzewodowych platform mobilnych (węzłów), które dynamicznie i autonomicznie samoorganizują się, tworząc sieć o tymczasowej topologii. Platforma ta może być wyposażona w punktowy czujnik gazu, odbiornik GPS oraz kartę radiową do komunikacji bezprzewodowej z innymi urządzeniami. Sieć adaptuje się do aktualnych warunków tworząc odpowiednią topologie. Istniejące w literaturze metody, które mogłyby zostać wykorzystane do wykrywania granicy obszaru pokrytego gazem ciężkim z użyciem sieci MANET posiadają liczne ograniczenia [3]. Węzły sieci wymieniają się wiedzą o środowisku oraz swoim położeniu przy pomocy komunikacji radiowej. Dany węzeł może komunikować się bezpośrednio z węzłami znajdującymi się w jego zasięgu lub z pozostałymi węzłami za pośrednictwem innych węzłów (komunikacja typu multi-hop). Z uwagi na ograniczony zasięg nadajników radiowych w celu utrzymania łączności w ramach sie[...]

  Jednym z trendów obserwowanych w ostatnich latach w światowej telekomunikacji jest stały wzrost liczby telefonów komórkowych (tzw. smartfonów) oraz rozwój Internetu Rzeczy (IoT). Urządzenia mobilne mają coraz większe zasoby obliczeniowe, pojemniejsze baterie i bogatszą funkcjonalność oraz wyposażenie (np. czujniki, kamera, moduł lokalizacji). Jednym z elementów tego wyposażenia są interfejsy do komunikacji bezprzewodowej (np. WiFi, Bluetooth). Służą one przeważnie do wymiany danych z urządzeniami peryferyjnymi (np. słuchawkami, zestawem głośnomówiącym, itp.) lub innymi telefonami i komputerami. Pozwalają także na integrację telefonów komórkowych z elementami infrastruktury IoT. Jednym ze znanych ograniczeń tego typu rozwiązań są zasoby energetyczne urządzeń. W celu zmniejszenia zużycia energii zaproponowano protokół komunikacyjny Bluetooth Low Energy (BLE), który jest częścią standardu Bluetooth od wersji 4.0 [1]. Najczęstsze zastosowania protokołu BLE to komunikacja krótkiego zasięgu typu P2P, sieci IoT oraz rozwiązania z wykorzystaniem tanich urządzeń rozgłaszających (ang. beacon). Obszary, w których sieci BLE mogą znaleźć swoje zastosowanie, to również budowa sieci ad hoc i komunikacja lokalna w sieciach mobilnych. Powstały pierwsze implementacje i wdrożenia sieci ad hoc opartych na protokole BLE [2,3]. Istotnym obszarem badań są aktualnie również sieci bezprzewodowe typu SPANs (Smart Phone Ad hoc Networks). Sieci tego typu budowane są z przenośnych urządzeń wykorzystujących komunikację WiFi lub Bluetooth działającą w trybie ad-hoc (np. smartfonów, tabletów, itp.). Podstawowymi zaletami sieci SPAN jest niezależność od operatora sieci komórkowej (np. istotna na terenach z ograniczonym zasięgiem, w przypadku awarii lub blokady komunikacji) oraz niezależność od posiadanego planu taryfowego - komunikacja w trybie ad-hoc jest bezpłatna. Pojawiające się pierwsze zastosowania sieci tego typu obejmowały działania na obszarac[...]