Cinnamic aldehyde and its complex with beta-cyclodextrin were added (5%) to the title films, tested then for mech. and antimicrobial properties. The tests did not show any significant deterioration of the mech. properties of the modified films. Cinnamic aldehyde-doped PE-LD films inhibited the growth of both Gram-pos. bacteria (S. aureus) and Gram-neg. bacteria (E. coli) by 99.99% and 99.81%. resp., whereas beta-cyclodextrin complex-doped films by 99.99% for both strains. The PLA films inhibited only the growth of Gram-pos. bacteria (S. aureus) by 96.45%. Przedstawiono wyniki doświadczalnych badań folii otrzymanych z polilaktydu (PLA) oraz polietylenu małej gęstości PE-LD (low-density polyethylene) otrzymywanych metodą wylewania (cast) zawierających w swoim składzie olejek eteryczny z aldehydem cynamonowym (CEO) oraz kompleksy z beta-cyklodekstryną (beta-CD). Olejek eteryczny w obu postaciach dodawano w celu nadania foliom właściwości antymikrobiologicznych. Stwierdzono, że dodatek 5% CEO oraz 5% kompleksów β-CD/CEO nie wpływa znacząco na jakość mechaniczną folii. Otrzymane folie PE-LD z dodatkiem CEO hamują wzrost bakterii Gram-dodatnich (S. aureus) i Gram-ujemnych (E. coli) o odpowiednio 99,99% oraz 99,81% w porównaniu z czystą folią. Dodatek kompleksów β-CD/CEO hamuje wzrost obu referencyjnych bakterii o 99,99%. Badania folii PLA z CEO wykazały działanie antymikrobiologiczne tylko dla bakterii Gram- -dodatnich (S. aureus). Liczba drobnoustrojów zmniejszyła się o 96,45%. W ostatnich latach główny trend rozwoju technologii dotyczącej opakowań oraz przetwórstwa polimerów skupiał się na polepszaniu właściwości pozwalających na zachowanie wysokiej jakości produktów pakowanych. Zostało to wymuszone wzrastającą z roku na rok świadomością konsumentów dotyczącą zdrowego odżywiania, jak również wzrastającą świadomością niebezpieczeństw związanych z psującą się żywnością. Zaproponowanie nowych rozwiązań wydłu[...]

  Eight com. polyhydroxyalkanoates were used for coating packaging paper to decrease the water vapor permeability. The barrier properties of the coatings increased with increasing the thickness of the barrier layer. Zbadano możliwości wykorzystania polihydroksyalkanolanów (PHA) jako powłoki naniesionej na materiał opakowaniowy (papier). Podjęte badania stanowią wstępny etap weryfikacji przydatności PHA wyprodukowanego na bazie wody odpadowej pochodzącej z produkcji papieru (koncepcja zamkniętego obiegu w przemyśle papierniczym). Zastosowanie powłok PHA otrzymywanych metodą rozpuszczalnikową poprawia barierowość papieru niezależnie od jego gramatury. Barierowość powlekanego papieru wzrasta wraz z grubością naniesionej powłoki. Powlekany papier może być swobodnie poddany recyklingowi w każdej instalacji przetwórstwa papieru (kategoria A), co umożliwia zamknięcie obiegu w przemyśle papierniczym zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju.przemysłu 95/9(2016) 1803 Dr inż. Marcin SOBÓL w roku 2008 ukończył studia na Wydziale Biotechnologii i Hodowli Zwierząt Akademii Rolniczej w Szczecinie. W 2015 r. uzyskał stopień doktora nauk o żywności na Wydziale Nauk o Żywności i Rybactwa Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie. Obecnie pracuje w Centrum Bioimmobilizacji i Innowacyjnych Materiałów Opakowaniowych na tym wydziale ZUT. Specjalność - bioenkapsulacja. Dr inż. Filip JĘDRA - notkę biograficzną i fotografię Autora wydrukowaliśmy w numerze 6/2016, str. 1210. papierniczego koncepcji zrównoważonego rozwoju i zrównoważonego gospodarowania surowcem. Powlekane [...]

  Wybrane probiotyki kapsułkowano w maśle kakaowym, pakowano w MAP oraz w atmosferze powietrza. Do części kapsułek dodano witaminę C oraz tokoferol. Kapsułki przechowywano przez cztery miesiące w temp. 25ºC. Badania wykazały, że immobilizacja i pakowanie drobnoustrojów w MAP spowodowało, że bakterie przechowywane przez miesiąc w temp. pokojowej były stabilne, a ich liczba mieściła się w tym samym rzędzie logarytmicznym. Czteromiesięczny okres przechowywania immobilizowanych probiotyków pakowanych w MAP spowodował spadek ich liczebności o dwa rzędy logarytmiczne. Przechowywanie kapsułek pakowanych bez modyfikowanej atmosfery w temp. 25ºC doprowadziło do spadku liczby komórek o 4 rzędy logarytmiczne. Dodatek tokoferolu lub witaminy C nie wpłynął na zwiększenie przeżywalności probiotyków.Według FAO/WHO bakterie probiotyczne wprowadzone do organizmu wywierają korzystny wpływ na jego zdrowie. Są to wyselekcjonowane kultury bakterii lub drożdży, głównie bakterii z rodzajów Lactobacillus i Bifidobacterium [1-11]. Żywność zawierająca probiotyki powinna być przechowywana w odpowiednich warunkach tak, aby liczebność żywych komórek utrzymywała się na stałym poziomie po całym okresie przechowywania produktu spożywczego. Tlen, temperatura, pH są ważnymi czynnikami wpływającymi na liczebność bakterii. Produkty spożywcze zawierające probiotyki przechowywane są zazwyczaj w temp. 4‒5°C [11], ponieważ temp. 20°C obniża ich przeżywalność. Wykazano, że bakterie należące do rodzajów Lactobacillus i Bifidobacterium przeżywają w zakresie pH od 5,5‒6,0 do 6,0‒7,0, przy czym tolerancja na niskie pH zależy od gatunku bakterii, a niekiedy od szczepu [7, 10, 11]. Istotne znaczenie ma także rodzaj i grubość materiału opakowaniowego, a także technika pakowania [8, 11]. Aby umożliwić przechowywanie mikroorganizmów w temp. pokojowej, można poddać je kapsułkowaniu. Bioimmobilizacja może poprawić żywotność bakterii w warun[...]

  Tektura i papier są bardzo często wykorzystywane w opakowalnictwie. Do ich zalet należy podatność na biodegradację oraz biozgodność, a do wad słabe właściwości barierowe względem pary wodnej, które wymagają obróbki powierzchni prowadzącej do nadania tym materiałom nowych właściwości1, 2). Modyfikację można prowadzić na wiele sposobów. Powszechnie stosowane jest pokrywanie ich powłokami. Powłoki nadają pokrywanemu materiałowi takie cechy, które są niezbędne do przechowywania konkretnych produktów wprowadzanych do opakowania. Powłoki te powinny jak najdłużej utrzymać świeżość i wysoką jakość żywności. Dlatego bardzo istotne jest, by dokonać wyboru odpowiedniego nośnika powłokotwórczego1, 3, 4). Powlekanie papieru może mieć na celu poprawę właściwości barierowych względem pary wodnej lub gazów. Zastosowanie nośników hydrofobowych, takich jak Eurocryl 2080, Exceval HR 3010 lub Ecroprint RA 112 może poprawić barierowość materiałów względem pary wodnej1). Oprócz poprawy właściwości barierowych powłoki mogą chronić produkty spożywcze przed wzrostem mikroorganizmów powodujących ich psucie się. Aktywna powłoka o właściwościach antymikrobiologicznych stanowi warstwę zewnętrzną, a tworzący ją 97/4(2018) 649 Dr inż. Katarzyna SOBECKA w roku 2007 ukończyła studia na Wydziale Nauko o Żywności i Rybactwa Akademii Rolniczej w Szczecinie (obecnie Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie). W 2012 r. uzyskała stopień doktora nauk rolniczych w dyscyplinie technologia żywności i żywienia na Wydziale Nauko o Żywności i Rybactwa ZUT w Szczecinie. Jest pracownikiem naukowo-technicznym w Centrum Bioimmobilizacji i Innowacyjnych Materiałów Opakowaniowych ZUT tej uczelni. Specjalność - enkapsulacja bakterii, bioprocesy pozyskiwania odbakteryjnych substancji aktywnych, badanie właściwości antymikrobiologicznej substancji aktywnych. Mgr Michał JAROSZ w roku 2008 ukończył studia na Wydziale Biotechnologii i Hodowli Zwierząt na Akade[...]

  Przeprowadzone poprzednio badania1) wykazały, że hydrofobowe powłoki Exceval, Ecroprint i Eurocryl pozwoliły uzyskać papier opakowaniowy o zwiększonej barierowości względem pary wodnej, a dodatkowe pokrycie powłokami MerthocelTM z polilizyną (2%) lub z PSP (2%) umożliwiło uzyskanie materiału hamującego wzrost szczepów S. aureus i E. coli. Powlekanie papieru zwiększyło też siłę przebicia i maksymalną siłę przy zerwaniu. Uwzględniając właściwości barierowe oraz antymikrobiologiczne uzyskanych materiałów, stwierdzono, że powłoka Eurocryl pokryta warstwą zawierającą polilizynę okazała się najlepszym rozwiązaniem i zalecono jej wykorzystanie w opakowalnictwie jako powłoki aktywnej. Nośnikami powłokotwórczymi są też emulsje parafinowe i kopolimery na bazie poliuretanu lub styrenu2). Przykładem takich nośników są komercyjne emulsje woskowe Aquacer 2650 (Byk, Niemcy) i Ultralub (Keim Additec Surface, GmbH, Niemcy). Nanoszone na materiały opakowaniowe powłoki ulegają starzeniu podczas przechowywania. Istotne jest, by zachowały one wszystkie nadane im właściwości po procesie starzenia. Podjęto wiele prób zbadania wpływu przyspieszonego starzenia na antymikrobiologiczne właściwości powłok. Badano, czy przyspieszone promieniowanie UV-A oraz Q-Sun ograniczy aktywność powłok, czy doprowadzi[...]

  Soln. of a com. poly(hydroxyalkanoate) in CH2Cl2 was dispersed in an aq. soln. of poly(Na styrene sulfonate) (PSS) to produce a stable emulsion for packagings. The size of dispersion particles and emulsion stability decreased with decreasing mol. mass of PSS. No improvement in barrier properties of coated papers against water vapour was obsd. Przedstawiono wyniki badań wpływu stężenia oraz masy cząsteczkowej poli(soli sodowej siarczanu styrenu) (PSS) na wielkość cząstek wodnej dyspersji poli(hydroksyalkanolanów) (PHA). Stwierdzono, że im mniejsza jest masa cząsteczkowa zastosowanego PSS, tym mniejsza jest wielkość cząstek PHA w dyspersji. Spośród analizowanych stężeń najmniejszą wielkość cząstek dyspersji uzyskano przy zastosowaniu PSS o stężeniu 0,25% mas. Otrzymana dyspersja była stabilna po 7 dniach przechowywania. Nie stwierdzono jednak poprawy właściwości barierowych względem pary wodnej papieru powlekanego tą dyspersją. Analiza SEM wykazała na powierzchni papieru obecność miejscowych skupisk PHA zamiast jednolitego filmu. Poli(hydroksyalkanolany) to naturalnie występujące w środowisku biopoliestry syntetyzowane przez bakterie. Od czasu ich odkrycia w 1926 r.1), można zauważyć coraz większe zainteresowanie przemysłu tą grupą polimerów, a to ze względu na ich biodegradowalność, biokompatybilność, bioodnawialność oraz różnorodność właściwości fizykochemicznych2). Cząsteczka PHA jest zbudowana zazwyczaj z 600-35000 jednostek monomerowych (R)-hydroksy kwasów tłuszczowych3). W zależności od całkowitej liczby atomów węgla w monomerze PHA można podzielić na krótkołańcuchowe (SCL-PHA, 3-5 atomów węgla), średniołańcuchowe (MCL-PHA, 6-14 atomów węgla) i długołańcuchowe (LCL-PHA, 15 lub więcej atomów węgla)3). Do tej pory zidentyfikowano ok. 150 różnych monomerów PHA, ale ich liczba zwiększa się wraz z syntezą nowych rodzajów PHA, otrzymanych poprzez chemiczną lub fizyczną modyfikację naturalnie występujących PHA4) bądź też [...]