Przedstawiono sposób formowania nowych generacji krzemionek uwodnionych. Przeprowadzono powierzchniową modyfikację wytrąconej krzemionki stosując 3-merkaptopropylotrimetoksysilan. Dokonano szczegółowej oceny fizykochemicznej badanych krzemionek, wyznaczając ich charakterystyki adsorpcyjne i dyspersyjne. Emulsions EI containing aq. Na2SiO3 and cyclohexane and EII containing aq. HCl and cycl[...]

Zaproponowano substancje nieorganiczne spełniające rolę nośników barwników organicznych. Przedstawiono sposoby modyfikacji badanych adsorbentów ze szczególnym uwzględnieniem aminosilanów oraz adsorpcji barwników na zmodyfikowanych podłożach nieorganicznych proszków. Stwierdzono, że powierzchnie krzemionkowe i krzemianowe zmodyfikowane aminosilanem mogą stanowić selektywny adsorbent barwnik[...]

  Jedną z metod otrzymywania syntetycznych wysoko zdyspergowanych układów tlenkowych jest strącanie osadów z roztworu krzemianu sodu i nieorganicznej soli metalu. Proces ten może przebiegać w układzie wodnym lub emulsyjnym. Obie metody prowadzą do uzyskania produktu, który jest poddawany kolejnym operacjom jednostkowym mającym na celu jego przygotowanie dla konkretnego zastosowania. Do tych operacji należy obróbka termiczna (suszenie statyczne, rozpyłowe albo proces kalcynacji). Celem badań jest określenie wpływu metody obróbki termicznej uzyskanych produktów na ich właściwości fizykochemiczne. Określono charakter dyspersyjny oraz morfologię powierzchni wytworzonych układów tlenkowych, ich skład chemiczny, strukturę krystaliczną, właściwości adsorpcyjne oraz charakter hydrofilowo-hydrofobowy. Highly dispersed MgO·SiO2 system was pptd. from aq. soln. of MgSO4 and Na2SiO3 (water glass) at room temp. for 5 h, dried under static conditions, spray-dried at 220°C, and optionally heat-treated (calcined) at 1000°C for 2 h, and studied for chem. compn., crystal structure, porosity, sp. surface and wettability. The calcined product consisted of grains with av. size 27.4 μm, showed lowest absorption activity and H2O content, crystobalite structure and highest SiO2/MgO ratio. Rozwój nowych technologii i ulepszanie już istniejących wymaga nie tylko nowoczesnego sprzętu, ale również nowych materiałów o specyficznych właściwościach fizykochemicznych. Taka sytuacja jest obserwowana zwłaszcza w przypadku nowych substancji stosowanych jako aktywne adsorbenty, napełniacze polimerów, nośniki środków ochrony roślin lub jako substytuty powszechnie stosowanych ich naturalnych odpowiedników. Właściwości fizykochemiczne układów tlenkowych zależą głównie od metody otrzymywania i obróbki końcowej (obróbka termiczna), a fakt, że są one podobne do właściwości fizykochemicznych układów występujących naturalnie w przyrodzie dowodzi możliwości[...]

Przedstawiono wyniki badań otrzymywania tlenku cynku z wodnych roztworów chlorku cynku i wodorotlenku potasu. Celem tych badań była optymalizacja procesu strącania, prowadząca do uzyskania produktu o jak najlepszych parametrach fizykochemicznych. Przeprowadzono serie prób doświadczalnych, w których określono kierunek dozowania, stężenie, stosunek objętościowy oraz szybkość dozowania reagentów, a także temperaturę prowadzenia procesu. Otrzymany ZnO poddano wszechstronnej charakterystyce fizykochemicznej i dyspersyjno-morfologicznej. Wyznaczono wielkość cząstek, morfologię i ich kształt oraz powierzchnię właściwą. Ponadto określono charakter hydrofilowo-hydrofobowy powierzchni ZnO. Otrzymano tlenek cynku o optymalnych właściwościach, charakteryzujący się największą zawartością cząstek o rozmiarach 164 nm oraz powierzchnią właściwą równą 11 m2/g. Zn(OH)2 was pptd. from aq. solns. of ZnCl2 with KOH at 20— 80°C, dried at 120°C for 24 h and calcined to ZnO. The products were studied for particle size distribution, wettability and surface. The best product contained particles 164 nm in av. diam. (polydispersity 0.152) and showed sp. surface 11 m2/g. Tlenek cynku występuje w przyrodzie w połączeniu z innymi pierwiastkami (żelazem, magnezem) w formie minerałów (cynkit, franklinit), jednak jego głównym źródłem są rudy cynkowe oraz szlamy powstające po procesach redukcji cynkiem. Podstawową strukturą w jakiej występuje tlenek cynku jest wurcyt. Są to heksagonalne kryształy1, 2), których strukturę można przedstawić jako szereg naprzemianległych płaszczyzn utworzonych przez tetraedrycznie skoordynowane jony O2- i Zn2+. Różnorodne właściwości tlenku cynku pozwalają na jego zastosowanie w wielu gałęziach przemysłu, od elektroniki3, 4), poprzez techniki laserowe5) do przemysłu gumowego1, 6). Bardzo istotnym elementem decydującym o przeznaczeniu tego związku są rozmiary jego cząstek. Tlenek cynku mający cząstki o rozmiarach nano[...]

Przedstawiono wyniki badań nad oceną właściwości fizykochemicznych wysoko zdyspergowanego krzemianu magnezu otrzymanego z roztworu metakrzemianu sodu oraz siarczanu magnezu. Przeprowadzono modyfikację[...]

Otrzymano wysoko zdyspergowane krzemionki w procesie strącania z wodnych roztworów metakrzemianu sodu za pomocą soli amonu ((NH4)2CO3 i NH4HCO3). Badano wpływ 3-merkaptopropylotrimetoksysilanu oraz 3-metakryloksypropylotrimetoksysilanu na właściwości fizykochemiczne i strukturę formowanych krzemionek. Aq. Na2SiO3dosedintoaq. 5% (A) NH4HCO3or(B) (NH4)2CO3 1:2 v/v, in the presence of 1 wt. p[...]

Otrzymano pigmenty nieorganiczne przez adsorpcję barwników na nośniku krzemionkowym. Wykorzystano w tym celu błękit metylenowy i rodaminę o różnych stężeniach. Ditlenek krzemu formowano w układzie emulsyjnym z zastosowaniem oktanu jako fazy organicznej. Strącanie prowadzono z wodnych roztworów krzemianu sodu oraz kwasu solnego, w którym roztwarzano odpowiedni barwnik. Jako emulgatorów użyto niejonowe związki powierzchniowo czynne (typu Rokafenol N2 i N5). Strącone pigmenty poddano charakterystyce fizykochemicznej. Określono wielkość cząstek, morfologię ich powierzchni i rozkład wielkości cząstek. Ponadto wyznaczono właściwości adsorpcyjne, a także przeprowadzono analizę kolorymetryczną. Badania te pozwoliły na ustalenie wszystkich niezbędnych parametrów świadczących o jak[...]

Badano impregnację powierzchni układów tlenkowych typu TiO2-SiO2 lateksem kauczukowym. Kompozyty TiO2-SiO2 strącano z roztworu siarczanu( VI) tytanu(IV) przy zastosowaniu krzemianu sodu jako czynnika strącającego. Określono wpływ impregnacji na właściwości fizykochemiczne otrzymanych próbek tlenkowych. Badano wpływ sposobu dozowania reagentów i zmian temperatury (60, 85 lub 95°C) oraz wprowadzano do układu reakcyjnego środki hydrofobizujące powierzchnię TiO2-SiO2. Jako czynniki hydrofobizujące powierzchnię zastosowano niejonowe związki powierzchniowo czynne: Rokanol K7 i Rokafenol N3 lub N6. Określono morfologię i mikrostrukturę oraz rozkłady wielkości cząstek. Wyznaczono profile sedymentacji, a także przeprowadzono analizę kolorymetryczną oraz analizę elementarną. Ustalon[...]

Otrzymywano roztwory polikrzemianów litu o stężeniu SiO2+Li2O ok. 20% mas. i planowanych modułach molowych SiO2:Li2O 5,07 i 8,50. Surowcami były szkło wodne sodowe oraz monohydrat wodorotlenku litu. Rozcieńczone roztwory polikrzemianów litu otrzymywano z roztworów krzemianu sodu przez wymianę jonową i po procesie starzenia zatężano je pod próżnią w temp. 50°C. Produktami pośrednimi były zole kwasu krzemowego, roztwory krzemianu litu i polikrzemianu litu. W stężonych roztworach polikrzemianów litu oznaczano zawartości SiO2, Li2O, Na2O i monomerycznych jonów krzemianowych oraz gęstość, lepkość i wielkości cząstek krzemionki koloidalnej. Solns. of Li polysilicates (SiO2, Li2O modulus 4.76 to 8.45) were prepd. by reaction of Na water glass with LiOH.H2O by ion exchange, aged a[...]

  Przedstawiono proces modyfikacji powierzchni syntetycznych kompozytów tlenkowych ZnO-SiO2. Opracowano parametry i metodykę procesu strącania z dodatkiem niejonowych związków powierzchniowo czynnych (eterów nonylofenylopolioksyetylenoglikolowych NP3, NP5 i NP6). Wytrącone próbki poddano analizie fizykochemicznej i dyspersyjno- morfologicznej. Zbadano gęstość nasypową, chłonność wody i oleju parafinowego, dokonano pomiaru rozkładu wielkości cząstek z zastosowaniem technik NIBS oraz dyfrakcji laserowej. Przeprowadzono analizę kolorymetryczną, dokonano oceny szybkości sedymentacji cząstek. Określono procentową zawartość tlenków ZnO i SiO2, powierzchnię właściwą BET oraz objętość i rozmiar porów kompozytów tlenkowych. Dodatkowo wykonano widma FT-IR. Na podstawie badań wybrano próbki o najlepszej jakości, do otrzymania których zastosowano odpowiednią ilość i rodzaj modyfikatora. Three nonylphenylpolyoxyethylene glycol ethers (oxyethylation degree 3-6) as non-ionic surfactants were added to aq. soln. of ZnCl2 and Na2SiO3 during pptn. of an ZnO-SiO2 oxide system. The composites were studied for bulk d., water and paraffin oil absorption capacities, particle size distribution (polydispersity), chem. compn., sp. surface area, size and volume of pores, surface morphol., and microstructure. Moreover, the colorimetric characteristics of the oxide composites and profiles of their sedimentation were detd. The addn. of surfactants (1-3% by mass) resulted in an improvement of the product quality. Bogata chemia nieorganicznych i organicznych związków krzemu stwarza różnorodne możliwości otrzymywania nano- i mikromateriałów1). W przyrodzie spotyka się ogromne bogactwo tlenowych związków krzemu w postaci licznych minerałów krzemianowych i glinokrzemianowych, charakteryzujących się często skomplikowanym składem chemicznym2). Dynamiczny rozwój przemysłu i nowoczesne metody technologiczne umożliwiły gwałtowny postęp cywilizacyjny, powodują[...]