Siarczanowa korozja betonu stosowanego do budowy osadników oczyszczalni ścieków po mokrym odsiarczaniu spalin. Część I - stan wiedzy DOI:10.15199/41.2017.1.3
Na przykładzie jednej ze śląskich elektrowni z instalacją mokrego odsiarczania
spalin (IMOS) z węzłem oczyszczania ścieków omówiono problem
korozji siarczanowej betonu osadników na ścieki o dużym ładunku
jonów SO4
2-.
Słowa kluczowe: beton, ścieki po IMOS, siarczany, korozja
The problem of sulfate corrosion of concrete, on the example of one of
the Silesian power plant with the installation of wet flue gas desulfurization
(WFGD) with a wastewater treatment junction is discussed. The
attention is focused on settling tanks, which are collecting wastewater
with high content of SO4
2- ions.
Keywords: concrete, WFGD sewage, sulfur, corrosion
1. Opis problemu
W związku z potrzebą dostosowania istniejących zakładów branży
energetycznej do norm narzucanych przez Unię Europejską, zachodzi konieczność
modernizacji i rozbudowy wszelkiego typu proekologicznych
instalacji - odpopielania, odazotowania czy odsiarczania [3, 4, 8, 31]. Tym
inwestycjom stawia się bardzo wysokie wymagania w zakresie użytkowania,
stałej eksploatacji, więc i trwałości. Jedną z najważniejszych kwestii
dla wykonawcy jest konieczność odpowiedniego zabezpieczenia betonu
przed niekorzystnym wpływem środowiska. Przykładem obiektu, narażonego
na intensywne oddziaływanie agresywnych związków chemicznych,
głównie siarczanów i chlorków są osadniki oczyszczalni ścieków, do
których spływają wody zużyte po procesie mokrego odsiarczania spalin.
Mokra metoda odsiarczania jest jedną z kilku metod oczyszczania spalin
[7] i polega na zraszaniu spalin strumieniami wody w absorberach. Czynnikiem
neutralizacyjnym jest sorbent (w metodzie wapiennej - w postaci
mączki kamienia wapiennego), który już jako zawiesina jest napowietrzany,
a następnie odwadniany dzięki oddziaływaniom w hydrocyklonach.
Przebieg tego procesu ilustrują cztery reakcje chemiczne [29]:
-- absorpcja: SO2 + H2O → H2SO3
-- neutralizacja: H2SO3 + CaCO3 → CaSO3 + CO2 + H2O
-- utlenianie: CaSO3 + 0,5O2 [...]
Od redakcji
Zagrożenia korozyjne w budownictwie Temat zagrożeń korozyjnych w budownictwie dotyczy wszystkich rodzajów materiałów (drewno, beton, kamień, szkło, metal, tworzywa sztuczne) oraz obiektów infrastruktury mieszkaniowej, technicznej (wodociąg, kanalizacja, gazociąg, ciepłociąg, oczyszczalnia ścieków, stacja uzdatniania wody) i transportowej (drogi, mosty, lotniska, koleje, porty wodne). Korozja może być defi niowana jako niszczące oddziaływanie różnych środowisk na materiał budowlany. Możemy tu wyszczególnić destrukcję chemiczną, elektrochemiczną, fi zyczną, mrozową, cieplno-wilgotnościową, biologiczną, a czasem nawet reakcje między składnikami samego[...]
Konferencja ChemBud 2016 Bronisławów, 12-14 stycznia 2016 r. DOI:
W dniach 12-14 stycznia 2016 roku w Hotelu Magellan
w Bronisławowie odbyła się pierwsza naukowo-techniczna
konferencja "ChemBud 2016 - Chemia w Budownictwie"
zorganizowana przez Oddział Śląski SITPMB FSN-T NOT
(Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Materiałów
Budowlanych Federacji Stowarzyszeń Naukowo-
Technicznych Naczelnej Organizacji Technicznej). Na czele
Komitetu Organizacyjnego stanęła dr inż. Barbara Słomka-
Słupik, prezes Oddziału Śląskiego, a zarazem wiceprezes
ZG SITPMB. Stowarzyszenie w roku 2016 obchodzi jubileusz
70 lat istnienia, dlatego też ta konferencja wpisała się jako
wydarzenie inaugurujące obchody w/w jubileuszu.
W konferencji ChemBud 2016 wzięło udział ponad 50 osób reprezentujących
uczelnie i instytuty naukowe, producenci materiałów dla
budownictwa, producenci wysokospecjalistycznego sprzętu badawczego,
pracownicy laboratoriów, technolodzy, kadra kierownicza działów
utrzymania przemysłowych obiektów budowlanych, projektanci, pracownicy
redakcji tematycznych czasopism naukowych. Honorowy
patronat nad wydarzeniem objęło Ministerstwo Gospodarki RP[...]
Beton towarowy DOI:
Autor: Mariusz Januszewski Wydawnictwo Naukowe PWN SA Rok: 2017 130 stron ISBN: ISBN: 978-83-01-18901-3 Cena: 27,30 zł e-book: 29,45 zł.Jeszcze do niedawna beton był wytwarzany na placu budowy, jednak od 2014 roku w Polsce obowiązuje norma PN-EN 206:2014-04 "Beton. Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność" oraz inne wcześniejsze przepisy, które przyczyniły się do powstania wysoko wyspecjalizowanych wytwórni, a z czasem nawet przedsiębiorstw zajmujących się tylko i wyłącznie produkcją betonu. Beton jest specyficznym wielofazowym i wieloskładnikowym produktem, który należy przygotować według konkretnego projektu. Jego właściwości mogą zmieniać się już w czasie transportu na miejsce budowy i jako towar rynkowy, wymaga wsparcia poprzez reklamę i odpowiednie public relations popartych przestrzeganiem sprawnie działającego systemu kontroli jakości. Pojawiła się zatem potrzeba stworzenia publikacji w opisa[...]
Mechanizm uszkodzenia betonu w obiektach oczyszczalni ścieków przemysłowych
Trwałość betonu żelbetowych zbiorników oczyszczalni ścieków jest obniżana czynnikami fizycznymi, chemicznymi i biologicznymi. Szczególnie niebezpieczne środowisko stanowią duże ilości jonów chlorkowych (Cl-) i amonowych (NH+ 4) zawarte w wodach poprodukcyjnych zakładów koksowniczych i zakładów sztucznych nawozów azotowych. Roztwór chlorku amonu, wnikając do zhydratyzowanego zaczynu cementowego, powoduje rozkład faz stałych przez rugowanie z nich jonów wapnia. Powstaje bardzo dobrze rozpuszczalny chlorek wapnia CaCl2 oraz uchodzący ze środowiska reakcyjnego amoniak. Jony chlorkowe inicjują korozję zbrojenia imogą reagować zmatrycą cementową. W efekcie następuje wbudowanie chlorków w strukturę stwardniałego zaczynu i ich unieruchomienie na skutek wiązania z pozostałym [...]
Zmiany w czasie mikrostruktury zaczynu cementowego pod wpływem roztworu chlorku amonu DOI:10.15199/40.2015.1.1
Trwałość zbiorników żelbetowych do gromadzenia odpadów płynnych jest istotnym problemem eksploatacyjnym. Szczególne
znaczenie ma szczelność ścian, od której zależy ochrona wód gruntowych przed skażeniem. W pracy przedstawiono wyniki badań
mikrostruktury zaczynu cementowego zniszczonej działaniem chlorku amonu - związku występującego w ściekach koksowniczych.
Przeprowadzono badania rentgenowskie składu fazowego, pod skaningowym mikroskopem elektronowym wyznaczono
zmiany porowatości mikrostruktury, obraz mikrostruktury, morfologię i identyfi kację faz oraz na podstawie badań potencjometrycznych
określono stężenie jonów chlorkowych. Stwierdzono, że w miarę upływu czasu przy brzegu próbek porowatość zmniejszyła
się, ponieważ wolne przestrzenie zajmowane były przez wtórne produkty korozji.
Słowa kluczowe: Chlorek amonu, korozja betonu, odwapnianie, porowatość, thaumasyt
Microstructure changes of hardened cement paste in time
under the infl uence of ammonium chloride solution
Durability of reinforced concrete tanks to store liquid wastes is an important exploitation problem. The tightness of the walls, on
which depends the protection of groundwater from contamination is of particular importance. This paper presents the results
of the microstructure of hardened cement paste, corroded by ammonium chloride - a compound present in coke sewage. X-ray
examinations on phase composition were conducted. The porosity of the microstructure, morphology and phase identifi cation
were determined under the scanning electron microscope. The concentrations of chloride ions were determined basing on potentiometric
tests. It was found that the porosity of the specimens was reducing over time, because empty spaces were occupied
by secondary corrosion products.
Keywords: ammonium chloride, concrete corrosion, decalcifi cation, porosity, thaumasite.1. Wprowadzenie
Żelbetowe zbiorniki oczyszczalni ścieków najczęściej są zagłębione
w gruncie, co powoduje trudności us[...]
Siarczanowa korozja betonu stosowanego do budowy osadników oczyszczalni ścieków po mokrym odsiarczaniu spalin. Część II - Studium przypadku DOI:10.15199/40.2017.2.2
Na etapie budowy oczyszczalni ścieków po IMOS pobrano (z placu budowy)
beton do badań. Badania te miały na celu sprawdzenie zmian
właściwości stwardniałego betonu pod wpływem wodnego roztworu
soli siarczanowej oraz rzeczywistych ścieków, z uwzględnieniem zastosowanego
zabezpieczenia strukturalnego (mikrokrzemionka) i powierzchniowego
(polimocznik) zapewniającego szczelność i zwiększającego
odporność chemiczną betonu.
Słowa kluczowe: korozja betonu, ścieki po IMOS, siarczany
Concrete for this research was collected from the construction site during
the construction phase of sewage treatment plant after wet flue-gas
desulfurization process. The aim of the studies was to check the changes
in the properties of hardened concrete under the influence of sulfate salt
aqueous solution and a real wastewater, taking into account structural
(microsilica) and surface (polyurea) protection providing tightness and
increasing the chemical resistance of concrete.
Keywords: concrete corrosion, WFGD sewage, sulphates
1. Wstęp
Korozja siarczanowa betonu może objawiać się w różny sposób w zależności
od wielu warunków i czynników środowiskowych [4-6]. Nawiązując
do pierwszej, teoretycznej części tej pracy [9], postanowiono wykonać
badania, które ukazują sposób niszczenia betonu przez stężony
wodny roztwór soli siarczanu sodu w temperaturze pokojowej, w temperaturze
podwyższonej oraz przez ścieki z pewną zawartością siarczanów
w rzeczywistym reaktorze biologicznym przyzakładowej oczyszczalni.
2. Badania
2.1. Materiały i metody
W badaniach wykorzystano beton, o składzie przedstawionym w tabeli
1, pobrany z placu budowy zbiornika ściekowego zaprojektowanego
o parametrach:
-- klasa wytrzymałości betonu C35/45, wg [2]
-- klasa wodoszczelności betonu W12, wg [7]
-- klasa stali zbrojeniowej - RB500W
-- wartość otuliny betonowej na zewnątrz zbiornika: 30 mm
-- wartość otuliny betonowej wewnątrz zbiornika: 50 mm
Tabela 1. Skład laboratoryjny mieszanki b[...]
Dekalcyfikacja betonu zagrożeniem zniszczenia wybranych obiektów elektrowni jądrowych DOI:10.15199/40.2017.5.6
Zwrócono uwagę na zagrożenie zniszczenia betonowych obiektów elektrowni
jądrowych wskutek odwapnienia faz zaczynu cementowego.
Badania dekalcyfikacji w środowisku jonów chlorkowych prowadzono
w warunkach laboratoryjnych.
Słowa kluczowe: beton, dekalcyfikacja, SEM, XRD, Vickers, chlorki, elektrownia
jądrowa
1. Wstęp
W Polsce od kilku lat trwają przygotowania do budowy pierwszej elektrowni
jądrowej. Mając na względzie, że koszty budowy takiej elektrowni
są dwa do trzech razy wyższe, niż w przypadku elektrowni konwencjonalnej
o tej samej mocy, pojawiają się wątpliwości czy tego typu elektrownia
zostanie w naszym kraju wybudowana [13]. Nie zaprzestaje się jednak
podejmować działań na rzecz rozwoju różnych kierunków energetyki
w myśl obowiązującego trendu Zrównoważonego Rozwoju mającego
również odzwierciedlenie w "Polityce Energetycznej Polski (PEP) do 2050
roku" [12]. W dobie debat i przygotowań do tego rodzaju inwestycji, której
rozruch przewiduje się na około 2030 rok [14], należy zwrócić uwagę
na wiele aspektów. Jednym z nich jest uwzględnienie, na etapie projektowania
i badań, trwałości materiałów konstrukcji, obiektów i urządzeń.
W grupie zainteresowań powinien niewątpliwie znaleźć się beton i jego
zmiany korozyjno-starzeniowe wskutek działania różnych środowisk i oddziaływań
w czasie użytkowania elektrowni jądrowej. W ostatnich latach
w Polsce powstały prace badawcze dotyczące głównie wpływu osłonności
radiacyjnej betonów [5, 6].
W niniejszej pracy natomiast wymieniono typowe obiekty, których wymagania
co do trwałości są również bardzo wysokie, a które mogą być
narażone na szkodliwe działanie środowiska wodnego lub wilgotnego
zawierającego jony chlorkowe, ponieważ większość elektrowni jądrowych
na całym świecie (a w przyszłości być może w Polsce) znajduje się
w pobliżu brzegu morza.
W zasadzie głównym czynnikiem niszczącym jest woda morska (pH:
7,5 do 8,4), która obniża pH matrycy cementowej. Ponieważ beton jest
jednym z n[...]
Badanie mikrostruktury na styku betonu i zbrojenia w warunkach korozji wywołanej chlorkami DOI:10.15199/40.2015.4.2
Przedstawiono badania mikroskopowe styku zbrojenia i betonu z uwzględnieniem procesu korozji wywołanej działaniem roztworu
chlorku. Wykonano zdjęcia SEM-BSE oraz mikroanalizy EDS. Stwierdzono dyfuzję produktów korozji do strefy betonu
grubości 0,4 mm, odspojenie się zgorzeliny od stali oraz gromadzenie produktów korozji także pod odspajającą się zgorzeliną.
Słowa kluczowe: konstrukcje żelbetowe, stal zbrojeniowa, korozja zbrojenia, produkty korozji
The examination of microstructure of the interfacial transition zone
of concrete and steel rebars after chloride corrosion
The paper presents microscopic examinations of reinforcement and concrete interface, taking into account corrosion process
induced by chloride solution. BSE-SEM images and EDS microanalysis was performed. Diffusion of reinforcement corrosion
products to the concrete zone of 0.4 mm thickness, detachment of the mill scale from the steel and the accumulation of steel corrosion
products under the mill scale breaking away was stated.
Keywords: reinforced concrete structures, reinforcing steel, corrosion of reinforcement, steel corrosion products.1. Wprowadzenie
Działanie środowiska zawierającego chlorki powoduje stopniową
degradację elementów konstrukcji żelbetowych. Degradacja
żelbetu odbywa się zgodnie ze schematem przedstawionym na
rys. 1. W początkowym okresie następuje dyfuzja chlorków do betonu
otuliny. Jeżeli strefa betonu nasycona chlorkami znajduje się
przy brzegu elementu, w oddaleniu od zbrojenia, to stal nie ulega
korozji (Rys. 1a). W miarę upływu czasu nasycona chlorkami strefa
betonu powiększa się, powodując po dotarciu do krawędzi wkładek
inicjację i rozwój korozji stali (Rys. 1b). Zwiększające objętość
produkty korozji generują naprężenia rozciągające w betonie
otuliny (Rys. 1c). Po osiągnięciu przez naprężenia wytrzymałości
betonu na rozciąganie następuje pęknięcie otuliny wzdłuż prętów
zbrojeniowych i ich odsłonięcie na bezpośrednie działanie otoczenia
(R[...]
Diagnostyczne badania wykwitów solnych na restaurowanych elewacjach Część 1 -badania cegieł DOI:10.15199/40.2018.1.3
1. Wprowadzenie Korozja mineralnych elementów elewacji muru może wynikać z właściwości materiału albo / i być spowodowana czynnikami zewnętrznymi. Bezpośrednią przyczyną powstawania wykwitów solnych na powierzchni elewacji jest migracja wilgoci przez porowate komponenty muru: cegły, zaprawę murarską i fugi. Wilgoć może pochodzić z gruntu lub opadów atmosferycznych. Istotnym czynnikiem jest woda, w której rozpuszczają się minerały. Kapilarnie transportowane jony na zewnątrz cegły podczas procesu wysychania krystalizują lub reagują ze składnikami cegieł i zapraw tworząc nowe związki. Z tego względu w niektórych porach roku, wiosną i jesienią, wykwity pojawiają się częściej i intensywniej. Kolejnym czynnikiem mającym wpływ na występowanie wykwitów jest skład stosowanych materiałów budowlanych oraz ich właściwości dyfuzyjne. Wysolenia mogą pojawić się bezpośrednio po związaniu spoiwa oraz po pewnym czasie po zawilgoceniu muru. Wykwity mogą pochodzić z wymywania i reakcji składników zhydratyzowanego cementu, czy ogólnie spoiwa, z jonami zawartymi w wodzie ze środowiska. Cement oraz stosowane domieszki lub dodatki mogą być potencjalnym źródłem soli rozpuszczalnych w wodzie. Najczęściej pojawiające się naloty to wykwity wapienne, siarczanowe, chlorkowe i sodowe, czy potasowe, ale również azotanowe, w zależności od umiejscowienia w budowli [3, 8, 10, 11, 19]. W pracy opisano zniszczenia elewacji obiektu, obecnie muzeum, któremu można przypisać klasę mikro ekspozycji MX5 według [14], ponieważ znajduje się w obszarze mocno uprzemysłowionym. W analizowanym przypadku remontowanego budynku, dawnej kopalnianej elektrowni, uszkodzone cegły nieotynkowanych elewacji były zastępowane nowymi, z zastosowaniem nowych zapraw do murowania i fugowania [1]. Prace renowacyjne trwały od wiosny do jesieni. Najintensywniejsze wykwity na cegłach i fugach elewacji pojawiły się w przedmiotowym budynku w pierwszym sezonie wiosennym, zwłaszcza na cokołach przyzi[...]