Projekt ogrodu botanicznego w Łodzi w dzielnicy Polesie zostai opracowany już w latach 30. XX wieku przez Stefana Rogowicza, ówczesnego naczelnika Plantacji Miejskich w Łodzi. W 1946 r. z inicjatywy [...]

Waldemar Bieżanowski: Z dziejów kanalizacji l wodociągów łódzkich. Horror z happy endem. Towarzystwo Opieki nad Zabytkami w Łodzi, Widzewska Oficyna Wydawnicza ZORA, Łódź 2005. Objętość 96 s. ISBN 83-[...]

Przez około 150 lat Łódź była uważana za miasto przemysłowe o dużej gęstości zaludnienia, ale od strony przyrodniczej niezbyt atrakcyjne. Opinia ta nie jest obecnie aktualna. Jedną z istotnych prz[...]

W 2006 r. przypada 130 rocznica urodzin Stefana Skrzywana, wybitnego inżyniera - technologa i praktyka w budowie wodociągów i kanalizacji. Urodził się 22 czerwca 1876 r. w Odessie jako syn Feliksa i matki Marii z domu Neumark. Dyplom inżyniera - technologa uzyskał w 1900 r. studiując w Instytucie Technologicznym w Sankt Petersburgu [1]. Po przyjeździe do Warszawy w 1902 r. podjął pracę prz[...]

Szklarska Poręba jest położona w dolinie sudeckiej rzeki Kamienna i jej dopływów na wysokości 440-886 m n.p.m. Od południa miasto w formie rzadkiej zabudowy wspina się na stoki Karkonoszy z dominującą nad nim Szrenicą (1362 m n.p.m.), od północy na stoki Gór Izerskich z Wysokim Kamieniem (1058 m n.p.m.) i Czarną Górą (965 m n.p.m.), od wschodu zaś na wzniesienia Przedgórza Karkonoszy, od[...]

  Od wielu lat Poczta Polska SA docenia przydatność znaczków pocztowych do popularyzacji zasobów środowiska leśnego i jego ochrony. Jednym ze składników tego środowiska są grzyby leśne, rzadko, bo w odstępach około dwudziestoletnich goszczące na polskich znaczkach pocztowych. Grzyby po raz pierwszy ukazano na znaczkach Poczty Polskiej 8 maja 1959 r. Wówczas wydano serię ośmiu znaczków pt. "Grzyby polskie" w dość rzadko spotykanym w fi latelistyce kształcie trójkątnym. Na sześciu walorach Czesław Borowczyk przedstawił grzyby jadalne oraz na dwóch muchomory. Grzybami jadalnymi reprodukowanymi na znaczkach były: maślaki (Boletus luteus) - 30 gr, borowiki (Boletus edulis) - 40 gr, rydze (Lactarius deliciosus) - 60 gr, kurki (Cantharellus cibarius) - 1,00 zł, pieczarki (Psalliota compestris) - 2,50 zł i koźlarze (Boletus scaber) - 5,60 zł. Przedstawicielami muchomorów były gatunki: Amanita phalloides - 20 gr oraz Amanita muscaria - 3,40 zł. Grzyby pojawiły się także na jednym znaczku z serii sześciu pozycji pt. "Bajka Marii Konopnickiej ’O krasnoludkach i sierotce Marysi’", wydanej 31 grudnia 1962 r. Był to walor ówczesnej wartości 1,50 zł, ukazujący żabę Półpanka i krasnoludka Modraczka, według ilustracji Jana Marcina Szancera. Następna emisja pt. "Grzyby niejadalne pod ochroną" została wprowadzona do obiegu dopiero 30 czerwca 1980 r. i objęła niżej wymienione grzyby zaprojektowane przez Alojzego Balcerzaka: - podgrzybka pasożytniczego (Xerocomus parasiticus) - 2,00 zł; - okratka czerwonego (Clathrus ruber) - 2,00 zł; - sromotnika fi ołkowego (Phallus hadriani) - 2,50 zł; - szyszkowca szyszkowatego, często nazywanego łuskowatym (Strobilomyces fl occopus - Strobilomycetaceae) - 2,50 zł; - szmaciaka gałęzistego (Sprassis crispa) - 8,00 zł; - purchawicę olbrzymią (Langermannia gigantea) - 10,50 zł. Nowa seria pt. Grzyby w polskich lasach 31 sierpnia 2012 r. do obiegu[...]

  Oprócz znaczków pocztowych Poczta Polska SA wydaje karty pocztowe i koperty ze znakami opłaty (całostki), koperty pierwszego dnia obiegu (FDC), karty beznominałowe nazywane formularzami pocztowymi oraz różne wydawnictwa pamiątkowe, a także stosuje ozdobne stemple okolicznościowe. Kartki ze względu na oryginalną, często bogatą grafi kę oraz drukowane treści merytoryczne są przydatne do popularyzacji nie tylko fauny i fl ory. W ostatnich kilkunastu latach tematy przyrodniczo-turystyczne były kilka razy prezentowane na łamach AURY. Jako przykłady wymienię drukowane w Dodatku Ekologicznym dla Szkół opisy wydań kart pocztowych autorstwa Lucjana Piekarza z lat 2000- 2001 pt. "Parki narodowe w Polsce" [1, 2] oraz emitowanych w okresie 2003- 2004 tematu "Piękno ziemi polskiej" [3, 4]. (Natomiast o ochronie przyrody na znaczkach pocztowych pisał w AURZE Zbigniew Guzowski w latach 1996 i 1997 - przyp. red.) Kartki pocztowe emisji wymienionej jako druga ukazują się i obecnie. Na świecie zadania ogrodów zoologicznych zmierzają obecnie w kierunku hodowli oraz ochrony ginących bądź zagrożonych gatunków fauny. Funkcje te są równie istotne jak ochrona populacji zwierząt i ich środowisk naturalnych. Ogrody zoologiczne pełnią też funkcje edukacyjne i rekreacyjne dla mieszkańców miast oraz przybyszów w każdym wieku, są także obiektami godnymi zwiedzania na szlakach turystycznych. Karty pocztowe serii wydawniczej "Zwierzęta w polskich ZOO", w każdym roku cztery, były wydawane w latach 201[...]

  W latach 90. XX wieku Zbigniew Guzowski kilkakrotnie opisywał w AURZ E znaczki pocztowe w różnych aspektach ochrony środowiska, emitowane w Polsce [1] i za granicą [2-6]. Propagując wiedzę o grzybach, zamieściłem w styczniu 2013 r. w Dodatku Ekologicznym dla Szkół artykuł pt. "Grzyby w polskich lasach" [7], natomiast w październiku tego samego roku opisałem kartki pocztowe wydane w latach 2011-2013, dotyczące zwierząt hodowanych w 12 krajowych ogrodach zoologicznych [8]. W styczniu 2014 r. Poczta Polska SA wydała kolejne cztery kartki pocztowe z chronionymi okazami, żyjącymi w placówkach zoologicznych mieszczących się w Bydgoszczy, Kadzidłowie, Świerkocinie i Gdyni [9]. Z kolei parki narodowe w Polsce i atrakcyjne krajobrazy naszej ojczyzny były przedstawiane na kartkach pocztowych przez Lucjana Piekarza, m. in. w 2003 i 2006 r. [10, 11]. Jednak Poczta Polska aż do listopada 2013 r. nie wprowadziła do obiegu żadnego znaczka z pająkiem, mimo wydania w 52 latach kilku serii z bezkręgowcami, zwłaszcza owadami, pierwszych 12 walorów w 1961 r. [12]. W ostatnich latach na łamach Aury także nie znalazłem opracowań na temat pająków, a jedynie wzmianki o ich występowaniu w konkretnych siedliskach i dwie fotografie tygrzyka paskowanego (Argiope bruennichi) [13-15]. Pająki na nowych znaczkach polskich Dnia 29 listopada 2013 r. Poczta Polska wprowadziła do obiegu cztery znaczki pocztowe emisji pt. "Pająki chronione w Polsce". Przedstawiono cztery gatunki pająków z ośmiu chronionych w Polsce rozporządzeniem Ministra Środowiska z 28 września 2004[...]

  Od początku istnienia znaczka pocztowego wartość nominału była miarą jego przydatności do uiszczania opłaty za przesłanie korespondencji lub paczki. W przypadku inflacji znaczki błyskawicznie traciły wartość użytkową i wychodziły z obiegu. Zastępowały je walory o nominałach wielokrotnie wyższych albo też stosowano nadruki nowej wartości nałożone na niewykorzystaną część nakładu wcześniejszych wydań. W warunkach ustabilizowanego kursu waluty, z czasem także rosły taryfy pocztowe, przez co wiele walorów wymagało stosowania dopłat w postaci innych znaczków o niskich nominałach lub specjalnych emisji z napisem Dopłata. Liczne tego przykłady można znaleźć przeglądając katalogi filatelistyczne [1] [2]. W ostatnich dwóch dziesięcioleciach upowszechniły się w Polsce znaczki beznominałowe, na których umieszczano symbol A, oznaczający opłatę za list miejscowy, oraz B - list zamiejscowy. Jako przykład można wskazać serię wieloletnią, wydawaną w latach 1997-2001 "Dworki polskie", w której w 1998 r. wśród 6 znaczków wprowadzonych do obiegu, dwa miały litery A i B zamiast nominału. Poczta Polska wyemitowała łącznie siedem serii znaczków tego cyklu, razem 25 różnych pozycji w wielomilionowych nakładach, przedstawiających dobrze zachowane dwory w naszym kraju. Znaczki obiegowe kategoryzowane W 2013 r. Poczta Polska SA wyemitowała sześć serii znaczków obiegowych nowej generacji, nazywanych kategoryzowanymi, w każdej po cztery sztuki, dla usprawnienia opłacania przesyłek oraz zbliżenia się do krajów rozwiniętych gospodarczo [3]. W ten sposób od marca 2013 r. nasza Poczta zaczęła realizować nową politykę w emisji znaczków, oddzielenie emisji znaczków obiegowych od okolicznościowych. Nowe, tzw. kate[...]

  WChłapowie - wsi pod Władysławowem, oprócz klifu i plaż nadbałtyckich szczególnie godna uwagi jest malownicza Dolina Chłapowska nazywana także Wąwozem Chłapowskim lub Rudnikiem. Kilka faktów z historii Pierwsza wzmianka o Chłapowie pochodzi z 1359 r., kiedy to wieś nosiła niemiecką nazwę Klappow (Klapowo). Obecne miano miejscowości przyjęło się w połowie XVII wieku. W latach 1877-1949 przebadano odkryte na terenie Chłapowa 124 groby skrzynkowe kultury wschodniopomorskiej pochodzące z epoki żelaza (650-400 p.n.e.). Archeolodzy odnaleźli w nich dobrze zachowane ozdoby z bursztynu, popielnice, szklane paciorki, naczynia gliniane i biżuterię. Kolejne badania archeologiczne w XX wieku w okolicy doprowadziły do odkrycia śladów osadnictwa z neolitu oraz epoki brązu. Znaczący rozwój Chłapowa odnotowano dopiero pod koniec XVIII wieku. W następnym stuleciu powstały zachowane do dziś charakterystyczne wiejskie chałupy kryte strzechą. Bliskość Morza Bałtyckiego oraz piękne krajobrazy Wąwozu Chłapowskiego sprawiły, iż w okresie międzywojennym Chłapowo było dość znanym ośrodkiem letniskowym. Cieszyło się powodzeniem szczególnie u letników z Warszawy, którzy wynajmow[...]