1. WSTĘP W ramach projektu EfficienSea 2.01 [5], którego głównym celem jest rozwój morskiego systemu łączności radiowej, przeprowadzona została dwutygodniowa kampania pomiarowa na wodach Morza Bałtyckiego. Wynikiem jej było zebranie około 6 TB danych, które zostały następnie przetworzone w symulatorze odbiornika VDES (VHF Data Exchange System) stworzonym przez Instytut Łączności w Gdańsku [1]. Głównym celem tych prac było uzyskanie krzywych bitowej stopy błędu, na podstawie czego określono jakość transmisji danych w warstwie fizycznej systemu VDES oraz jego zasięgi i porównano je z wynikami teoretycznymi. Działania te przeprowadzono na potrzeby procesu standaryzacji VDES-a, który był jednym z głównych zadań Instytutu Łączności w projekcie. 2. METODOLOGIA POMIARÓW 2.1. Scenariusz pomiarowy Pomiary zostały przeprowadzone z wykorzystaniem jednego nadajnika VDES znajdującego się w porcie Gedser Havn oraz dwóch odbiorników, z których jeden zainstalowany był na pokładzie Scandlines Ferry M/F Berlin, zaś drugi na jego siostrzanym statku M/F Copenhagen. Scenariusz pomiarowy przedstawiono na rys. 1. Aby test uczynić możliwie najbardziej realistycz- 1 Projekt EfficienSea 2.0 - Getting Connected jest współfinansowany z programu Horyzont 2020 w ramach konkursu Mobility for Growth. nym i uzyskać rezultaty o wysokim stopniu wiarygodności, na pokładzie statków wykonano pełną instalację torów radiowych VHF. W celu analizy wpływu wysokości zawieszenia anten na propagację sygnału, anteny umieszczono na statkach na dwóch różnych wysokościach. Trasa żeglugi w jedną stronę wynosiła około 48 km. Warto wspomnieć, że gdy statki znajdowały się w największej możliwej odległości od nadajnika, zlokalizowane one były częściowo na terenie śródlądowym, co dodatkowo zwiększyło wartość pomiarów, ponieważ poziom zakłóceń był wyższy, a propagacja w tych warunkach trudniejsza. Rys. 1. Ogólna koncepcja kampanii pomiarowej 2.2. Sekwencja danych wykorzys[...]

  1. WSTĘP W dzisiejszych czasach usługi lokalizacji, nawigacji oraz dystrybucji czasu są wykorzystywane powszechnie w bardzo wielu dziedzinach. Trudno wyobrazić sobie codzienne funkcjonowanie wielu branży przemysłu pozbawionych dostępu do tych informacji. Szczególnie w zastosowaniach morskich informacje o lokalizacji są kluczowe z punktu widzenia bezpieczeństwa. Z tego powodu opieranie systemów odpowiedzialnych za bezpieczeństwo na morzu jedynie na systemach satelitarnych stanowi pewne zagrożenie. Rozwiązaniem tego problemu może być system budowany w ramach projektu "Ranging Mode for the Baltic Sea" [5] (akronim R-Mode Baltic) współfinansowanego z Programu Interreg V Baltic Sea Region. Jest on realizowany w konsorcjum dwunastu partnerów z regionu Morza Bałtyckiego. Głównym celem projektu jest zbudowanie, a następnie demonstracja możliwości nowego systemu na potrzeby sektora PNT (positioning, navigation, timing) w warunkach morskich. System ten w założeniu ma stanowić rezerwę (backup) względem klasycznych systemów GNSS (np. GPS, GLONASS, GALILEO). Ponadto w projekcie na Morzu Bałtyckim zostanie stworzony pierwszy lokalny obszar testowy na potrzeby przedmiotowego systemu. Należy zwrócić uwagę, że systemy GNSS są wysoce wrażliwe na jamming i inne zakłócenia, a ponadto na tę chwilę nie istnieje system, który mógłby zapewnić wiarygodne wyznaczanie pozycji w przypadku czasowej niedostępności systemów GNSS. W projekcie R-Mode Instytut Łączności (Zakład Systemów i Sieci Bezprzewodowych w Gdańsku) realizuje między innymi zadania związane z opracowaniem algorytmów cyfrowego przetwarzania sygnałów (DSP) na potrzeby nowego systemu nawigacji, a także jest zaangażowany w szereg badań symulacyjnych oraz pomiarów realizowanych na obszarze Morza Bałtyckiego. 2. KONCEPCJA SYSTEMU R-MODE NA BAZIE AIS Jednym z podstawowych założeń systemu R-Mode jest wykorzystanie systemu Automatycznej Identyfikacji Statków (AIS). Na wyznaczonym w ramach[...]