Przedstawiono wyniki badań nad wykorzystaniem odczynnika Fentona do oczyszczania stężonych ścieków z produkcji bezwodnika kwa- , su maleinowego. Wykazano, że wysokie efekty obniżenia wartości ChZT nie[...]

Przedstawiono wyniki badań nad wykorzystaniem nadwęglanu sodu do degradacji barwników Acid Orange 7, Acid Red 18 i Acid Green 16. Nadwęglan sodu stanowił źródło nadtlenku wodoru w modyfikacji odczynnika Fentona. Istota tej modyfikacji polega na uwalnianiu H2O2 z nadwęglanu sodu w środowisku kwaśnym w obecności soli żelaza(II). Uwolniony H2O2 reaguje z jonami Fe2+ (reakcja Fentona) generują[...]

Odczynnik Fentona, odkryty w 1894 r. przez Henry'ego Horstmana Fentona [1], należy do grupy metod pogłębionego utleniania, tzw. AOPs (Advanced Oxidation Processes). W wyniku reakcji nadtlenku wodoru i soli żelaza (II) w środowisku kwaśnym, generowane są rodniki hydroksylowe OH-, charakteryzujące się bardzo dużą reaktywnością i wysokim potencjałem utleniającym (Eh = 2,76 V). Bardzo dużą [...]

  Przemysł farmaceutyczny jest obecnie jednym z najważniejszych i najbardziej dochodowych. Wciąż prowadzone są zakrojone na szeroką skalę badania nad różnorodnymi lekami i coraz to nowe specyfiki wprowadzane są na rynek. Niestety obok dobrodziejstw z tego wynikających pojawiają się również nieprzewidziane wcześniej problemy. Pozostałości farmaceutyków, stanowiące zwykle niezmetabolizowane w organizmie frakcje, trafiają do ścieków i oczyszczalni komunalnych gdzie tylko częściowo są zatrzymywane lub degradowane. Większość dostaje się wraz z oczyszczonymi ściekami do wód powierzchniowych, skąd mogą trafić także do wody pitnej gdyż stosowane procesy uzdatniania nie usuwają ich w całości [1,2]. Kiedy w latach czterdziestych i pięćdziesiątych wprowadzono po raz pierwszy do lecznictwa antybiotyki oczekiwano, że całkowicie zlikwidują one choroby zakaźne. Stosunkowo szybko okazało się jednak, że bakterie mogą wykazywać zróżnicowaną oporność na niektóre grupy antybiotyków. Zjawisko nabytej oporności na antybiotyki zaobserwowano w początkach lat sześćdziesiątych u gronkowców wydzielających penicylinazę [3]. Podobne zjawisko zaobserwowano również u bakterii Gram-ujemnych. Przedstawicielem tej grupy jest Escherichia coli (pałeczka okrężnicy) obecna stale (podobnie jak paciorkowce kałowe Enterococcus faecalis i laseczki przetrwalnikujące Clostridium perfringens) w przewodzie pokarmowym człowieka oraz zwierząt, a zatem w ich wydalinach i stąd powszechnie występująca w ściekach bytowo-gospodarczych. Pałeczki Escherichia coli mogą stanowić nawet do 50% wszystkich bakterii w ściekach. W 1 gramie odchodów człowieka znajduje się około 1,3 x 107 komórek E. coli [4]. Większość szczepów Escherichia coli może wywołać u człowieka objawy średnio ciężkiej lub piorunującej biegunki z gorączką (enteritidis, gastroenteritidis) [3]. Ważne jest więc monitorowanie środowiska i zapobieganie rozprzestrzenianiu się tak zjadliwych szczepów. Doniesienia literatur[...]

  COD and TOC in the wastewater from production of BuEtCHCH 2ONO2 were reduced in 75.4% and 41.7%, resp., under optimum conditions of the Fenton reaction (4.5 g H2O2/L, Fe2+/H2O2=0.3; pH 2.0; reaction time 1 h), COD and TOC were reduced in 80.2% and 68.2%, resp., in the UV/H2O2 process (0.5 g H2O2/L; pH 2.0; reaction time 1 h). In both methods, BOD5/COD ratio increased from 0.0075 to 0.10 and 0.46 resp., and wastewater became more susceptible for biodegrdn. On contrary, the COD/TOC ratio decreased in both methods from 4.27 to 1.80 and 2.66, resp. The org. pollutants in wastewater were decompd. and their chem. properties were changed by the oxidn. Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem zanieczyszczeń organicznych wyrażonych jako ChZT ze ścieków z produkcji azotanu 2-etyloheksylowego, wybranymi metodami pogłębionego utleniania. Stwierdzono, że zarówno zastosowanie odczynnika Fentona jak i metody UV/H2O2 w odpowiednich warunkach prowadzenia procesu umożliwia zmniejszenie wartości ChZT w ściekach do granicy dopuszczalnej w obowiązujących przepisach prawa. Zastosowanie obu metod zwiększa również podatność ścieków na biodegradację (wzrost wartości BZT5/ChZT) oraz zmniejsza wartość stosunku ChZT/OWO, co świadczy o rozkładzie i zmianie właściwości chemicznych zanieczyszczeń w trakcie chemicznego utleniania. Azotan 2-etyloheksylowy (2-EHN) stosowany jest jako dodatek do paliwa diesla zwiększający jego liczbę cetanową (wskaźnik charakteryzujący zdolność olejów napędowych do samozapłonu)1). Powstaje on w wyniku estryfikacji 2-etyloheksanolu mieszaniną kwasów siarkowego i azotowego. W wyniku tej reakcji atom wodorowy zastępowany jest grupą azotanową2). 2-EHN (C8H17ONO2) w czystej postaci jest to bezbarwna ciecz o specyficznym zapachu. [...]

  Sulfates, nitrates and org. matter-contg. wastewater from prodn. of BuEtCHCH2ONO2 was treated with Ca aluminate cement to ppt. the impurities. Under optimum conditions (cement content 2.16 g/L, pH 11.6, reaction time 180 min), the concns. of sulfates, nitrates in the wastewater were decreased by 77.8 and 8.3%, resp., and COD was decreased by 14.0%. Przedstawiono wyniki badań nad usuwaniem siarczanów ze ścieków z produkcji azotanu 2-etyloheksylowego. Zastosowano metodę strąceniową z użyciem cementu glinowo-wapniowego. Stwierdzono, że metoda jest skuteczna i w odpowiednich warunkach prowadzenia procesu pozwala na usunięcie siarczanów do wartości mniejszej niż dopuszczalna dla ścieków odprowadzanych do odbiornika. Oprócz siarczanów usuwana jest pewna ilość azotanów( V) obecnych w znacznych ilościach w tych ściekach, następuje także częściowe zmniejszenie wartości ChZT. Azotan 2-etyloheksylowy (2-EHN) jest stosowany jako dodatek do oleju napędowego do silników Diesla, zwiększający jego liczbę cetanową. Jest on wytwarzany przez estryfikację 2-etyloheksanolu kwasem azotowym w obecności kwasu siarkowego. 2-EHN jest przejrzystą cieczą o charakterystycznym zapachu. Podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne 2-EHN przedstawiono w tabeli 11). Według European Chemicals Industry produkcja 2-EHN w Europie w 2000 r. wyniosła 10-50 tys. t2). W wyniku procesu produkcyjnego jest otrzymywany 2-EHN oraz wytwarzane są ścieki. Jest to zużyta woda służąca do oczyszczania 2-EHN z zanieczyszczeń (resztkowe kwasy, związki organiczne, inne produkty uboczne reakcji). Ścieki te zawierają również pewną ilość samego produktu, a niskie pH i zawartość substancji toksycznych powoduje ich małą podatność na biologiczny rozkład. Wcześniejsze badania3) potwierdziły skuteczność usuwania związków organicznych ze ścieków z produkcji 2-EHN, wyrażonych jako ChZT, wybranymi metodami AOP (advanced oxidation processes). Zastosowanie [...]

Przedstawiono wyniki badań na ściekach z produkcji produktów tekturowych. Z uwagi na bardzo duże wartości ChZT w ściekach surowych (10250-10700 mg O2/dm3) zastosowano oczyszczanie samym odczynnikiem Fentona, a także oczyszczanie w układzie biologiczno-chemicznym na bazie osadu czynnego i odczynnika Fentona. Sam odczynnik Fentona pomimo zastosowania dawek H2O2 w zakresie 2,5-15 g/dm3 nie przyniósł zadowalających rezultatów. Maksymalna efektywność wyniosła jedynie 31,8%, co odpowiadało wartości ChZT 6990 mg O2/dm3. W układzie biologiczno-chemicznym całkowite efekty oczyszczania (ChZT=94,5%; 588 mg O2/dm3 oraz BZT5=96,2%; 125 mg O2/dm3) pozwalające na wprowadzenie ścieków do kanalizacji uzyskano dla dawki 5 g H2O2/dm3 po 1 godz. reakcji Fentona (czas napowietrzania z osadem czynnym 48 godz.; Fe2+/H2O2=0,3, pH 3), ale przy wspomaganiu procesu osadu czynnego biopreparatem DBC Plus® w ilości 30 mg/dm3. W układzie bez dodawania biopreparatu uzyskane efekty nie pozwalały na wprowadzenie ścieków do systemu kanalizacyjnego nawet dla dawki H2O2 równej 15 g/dm3. Najlepsze rezultaty pozwalające na wprowadzenie ścieków do wód powierzchniowych uzyskano w układzie biologiczno-chemicznym kiedy biopreparat zaczęto wprowadzać w zakładzie bezpośrednio do ścieków surowych. Dzięki temu ChZT i BZT5 ścieków pobieranych do badań wynosiło odpowiednio 3011 i 1210 mg O2/dm3. Przy wydłużeniu czasu napowietrzania ścieków z osadem czynnym do 72 godz. i parametrach odczynnika Fentona (5 g H2O2/dm3, Fe2+/H2O2=0,3, pH 3, czas 1 godz.) uzyskano ChZT i BZT5 równe odpowiednio 119 i 10,5 mg O2/dm3 (całkowita efektywność 96,0% i 99,1%).1. Wprowadzenie Rozwój gospodarczy i cywilizacyjny, a tym samym coraz lepszy poziom życia społeczeństwa, wiąże się z coraz większym zapotrzebowaniem poszczególnych gałęzi gospodarki i przemysłu na wodę, co jednocześnie prowadzi do zwiększonej produkcji ścieków i degradacji środowiska naturalnego. W wielu przypadkach ścieki g[...]

  1. Wprowadzenie Współfermentacja polega na symultanicznej beztlenowej fermentacji minimum dwóch lub większej ilości substratów pochodzących z różnych źródeł. Przebiega w czterech następujących po sobie fazach: hydrolizy, kwasogenezy, octanogenezy oraz metanogenezy. Prowadzenie fermentacji kilku substratów pozwala wyeliminować wady fermentacji jednoskładnikowej m.in. niski ładunek substancji organicznych w osadach ściekowych, wysokie stężenie azotu w odchodach zwierzęcych, stosunkowo wysokie stężenie metali ciężkich we frakcji organicznej odpadów komunalnych, brak azotu w odpadach rolno-przemysłowych oraz wysokie stężenie azotu i nasyconych kwasów tłuszczowych w odpadach z rzeźni. Dodatkowo podczas współfermentacji generowane są duże ilości biogazu z wysoką zawartością metanu co jest korzystne z ekonomicznego punktu widzenia. Inną zaletą procesu współfermentacji jest zwiększenie szybkości degradacji substancji organicznych i w związku z tym zwiększenie efektywności fermentacji [2,11]. Na przełomie 2015 i 2016 r. na świecie wyprodukowano 165,8 milionów ton cukru z buraków cukrowych [19]. Z każdego kilograma buraków otrzymuje się 75% wody oraz 25% suchej masy, z której powstaje cukier oraz produkty uboczne tj. pulpa (wysłodki), wapno defekacyjne i melasa. W pierwszej kolejności buraki są myte, krojone oraz namaczane w gorącej wodzie aby zapoczątkować proces rozdziału cukru od reszty rośliny. W wyniku tych procesów powstaje gorący syrop zawierający cukier oraz wysłodki. Do płynu dodawane jest mleko wapienne w celu usunięcia z niego substancji chemicznych mogących utrudniać krystalizację cukru. Nadmiar wodorotlenku wapnia neutralizuje się dwutlenkiem węgla w wyniku czego powstaje osad - wapno defekacyjne. Płynny syrop zawierający cukier odparowuje się, a następnie krystalizuje zawarty w nim cukier. Powstałe kryształy przepłukuje się gorącą wodą, aby z ich powierzchni usunąć melasę a pozostawić czysty biały cukier [2]. Melasa buraczana zaw[...]

  Przedstawiono podstawowe założenia Krajowych Inteligentnych Specjalizacji w Polsce. W szczególności opisano zakres działania grupy roboczej KIS-12 o nazwie "Innowacyjne rozwiązania i technologie w gospodarce wodno-ściekowej", która funkcjonuje w zakresie szeroko rozumianej tematyki poprawy jakości i zwiększenia zasobów wód, oczyszczania ścieków, odzysku wody i innych surowców ze ścieków, a także wykorzystania i odzysku energii w gospodarce wodno-ściekowej.1. Wprowadzenie Celem Krajowych Inteligentnych Specjalizacji (KIS) jest określenie priorytetów gospodarczych i wskazywanie preferencji w udzielaniu wsparcia rozwoju prac w obszarze B+R+I oraz skupienie inwestycji na obszarach zapewniających zwiększenie wartości dodanej gospodarki i jej konkurencyjności na rynkach zagranicznych [2]. Krajowa Inteligentna Specjalizacja stanowi integralną część "Programu Rozwoju Przedsiębiorstw", który 8 kwietnia 2014 r. został przyjęty przez Radę Ministrów [1]. Wdrażanie KIS odbywa się zarówno poprzez reali[...]

Metody pogłębionego utleniania (AOPs - Advanced Oxidation Processes) polegają na generowaniu wysoko reaktywnych rodników, głównie hydroksylowych, które w sposób nieselektywny utleniają niemal wszystkie zanieczyszczenia. Obecnie na całym świecie procesy AOPs zyskują coraz większą popularność do oczyszczania bardzo stężonych, toksycznych i trudno degradowalnych ścieków przemysłowych [1, 2]. Do[...]