Kwas siarkowy należy do najważniejszych produktów nieorganicznych. Jego produkcja jest ekologicznie uciążliwa niezależnie od stosowanej technologii. Uciążliwość wynika z nadmiernej emisji związków siarki SOx do atmosfery. W artykule omówiono możliwości jej ograniczenia do poziomu ekologicznie bezpiecznego, związane z kinetyką procesu. otychczasowa produkcja kwasu siarkowego jest oparta na [...]

  Soil samples collected from the area of Copper Smelter and Refinery impact zone were mixed with nanoparticles of (MeO)3Si(CH2)3NH(CH2)2NH(CH2)2NH2 and extd. with 5 acidic media of increasing acidity to follow the removal of Cu, Pb, Zn, Cd and As of various binding strength. The highest removal degree was achieved for Cd (73.57%), the lowest for As (37.61%). Powszechnie stosowaną techniką glebowej stabilizacji metali ciężkich (MC) na dużych obszarach objętych oddziaływaniem przemysłu jest zmiana kwasowości gleby, jednak technika ta nie gwarantuje trwałego ich zablokowania w kompleksie sorpcyjnym. Przedstawiono wyniki badań trwałego wiązania metali ciężkich i arsenu z krzemionką w glebie za pomocą N1-(3-trimetoksysililopropylo)dietylenotriaminy. Badania przeprowadzono na glebie pobranej z obszarów oddziaływania Huty Miedzi Głogów zawierającej znaczne ilości metali, takich jak miedź (Cu), ołów (Pb), cynk (Zn), kadm (Cd) i arsen (As). Gleby objęte oddziaływaniem przemysłu charakteryzują się bardzo często podwyższoną zawartością metali ciężkich (MC) i arsenu. Zanieczyszczenia te są zazwyczaj silnie wiązane przez kompleks sorpcyjny gleby, dlatego mogą przebywać w środowisku bardzo długo, nawet po zlikwidowaniu źródeł zanieczyszczeń. Problem ekologiczny z tym związany wynika z faktu, że MC i arsen mogą stanowić zagrożenie dla roślin oraz wód podziemnych poprzez włączenie się do łańcucha pokarmowego. Obecnie powszechnie stosowaną techniką glebowej stabilizacji MC na dużych obszarach objętych oddziaływaniem przemysłu jest zmiana kwasowości gleby. Jednak technika ta nie gwarantuje trwałego zablokowania metali w kompleksie sorpcyjnym, utrudniając jednocześnie uprawę niektórych roślin. Ustawa Prawo Ochrony Środowiska definiuje pojęcie standardów gleb i ziemi oraz określa dopuszczalne zawartości zanieczyszczeń w glebach dla różnych form użytkowania gruntów, co stanowi punkt [...]

  Przedstawiono charakterystykę odpadów powstających przy produkcji kwasu siarkowego i strategię postępowania z nimi w perspektywie najbliższych kilkudziesięciu lat oraz kierunki badań prowadzące do zmniejszenia ilości odpadów i poprawy stanu środowiska objętego oddziaływaniem zakładów wytwarzających kwas siarkowy. Gaseous, liq. and solid wastes from prodn. of H2SO4 were characterized. The methods for their processing were reviewed. Współczesne społeczeństwa pogodziły się z faktem, że przemysł negatywnie wpływa na środowisko naturalne ze względu na wytwarzanie produktów ubocznych uznawanych za odpady. Skumulowane w środowisku substancje chemiczne mogą zagrażać roślinom, zwierzętom i ludziom, dlatego ochrona środowiska naturalnego stała się głównym wyzwaniem XXI w. Podstawowym elementem zrównoważonego rozwoju gospodarczego jest konieczność poszukiwania rozwiązań maksymalizujących odzysk surowców z odpadów i jest to główny cel wszystkich obszarów polityki Unii Europejskiej. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego 2008/98/WE, preferująca rozwiązania prowadzące do zwiększenia odzysku odpadów i upraszczająca system gospodarowania nimi, jest tego przykładem1). Zrównoważony rozwój to także ograniczanie intensywności eksploatowania środowiska naturalnego prowadzącego do wyczerpywania się surowców naturalnych. Alternatywą dla surowców ze źródeł naturalnych jest otrzymywanie ich z produktów ubocznych, surowców wtórnych i odpadowych1). Rozwój nauki i postęp technologiczny powodują, że większość odpadów nadaje się do ponownego wykorzystania i jest źródłem cennych surowców, zgodne z zasadą 3R (reduce, reuse, recycle) zalecającą stosowanie surowców z odpadów przed wykorzystaniem naturalnych minerałów. Instrumentem pozwalającym kształtować gospodarkę odpadami zgodnie z Krajowym Planem Gospodarki Odpadami jest system opłat za korzystanie ze środowiska. Rodzą się przy tym uzasadnione pytania o zasady i sposoby redystrybuowania tych środków dla pr[...]

  A review, with 46 refs., of biomass uses in fuel prodn. and agriculture and pharmaceutical and cosmetic industries. Wykorzystując doniesienia literaturowe oraz wyniki badań własnych, przedstawiono występowanie, budowę chemiczną i morfologiczną alg słodkowodnych występujących także na terenie Polski oraz zastosowanie ich biomasy jako cennego surowca dla różnych gałęzi przemysłu i rolnictwa. Z powodu braku w Polsce systemu wykorzystywania biomasy alg do celów przemysłowych i rolniczych, zagospodarowanie tych surowców powstających na dużą skalę w zbiornikach wodnych stanowi duże wyzwanie i jest istotnym elementem gospodarki zrównoważonego rozwoju. Wypracowanie dróg zagospodarowania makroglonów wynika z właściwości ich biomasy, która wydajnie akumuluje pierwiastki biogenne i metale lekkie. Sztuczne wzbogacanie plech makroglonów w mikroelementy otwiera nowe możliwości w dalszym przetwarzaniu biomasy w różnych gałęziach gospodarki i rolnictwa. Makrohodowle w warunkach ultrasterylnych mogą dostarczać ekstraktów glonowych, które można stosować w kosmetologii i farmaceutyce. Ważnym argumentem przemawiającym za stałym rozwijaniem badań nad makroglonami jest łatwość ich separacji z medium, w którym prowadzisię ich hodowlę lub ze środowiska, w którym występują. Makroglony rozwijają się w większości przypadków w formie wyróżnialnych mat, które unoszą się na powierzchni wody lub płożą się na dnie. Oddzielenie biomasy od medium ogranicza się tym samym do działań związanych ze zgrabieniem przy użyciu prostych narzędzi lub sprzętu mechanicznego. W przypadku mikroglonów oddzielenie ich komórek od medium jest procesem kosztownym i mało wydajnym, w związku z koniecznością zagęszczenia mikroglonów ze znacznych objętości (wirowanie). Próby wykorzystania filtracji czy swobodnej sedymentacji mikroglonów również okazały się procesami czasochłonnymi. Masowy rozwój biomasy makroglonów w wodach śródlądowych s[...]

  Cu, Pb, Zn, Cd and As ions were adsorbed from aq. soil exts. on silane-functionalized SiO2 made of a spent V catalyst. (MeO)3Si(CH2)3NH4(CH2)2NH(CH2)2NH2 and (MeO)3Si(CH2)3SH were used for functionalization of SiO2. The 5-step sequential extn. was used for dissoln. of the soil-contained ions. The waste SiO2 was efficient in solidification of the harmful elements. The effectiveness of permanent binding of the ions depended on the amt. of org. ligands attached to the SiO2 surface and the amt. of the sorbent used for the reclamation of soils. Przedstawiono wyniki badań procesu solidyfikacji miedzi, ołowiu, cynku, kadmu i arsenu w glebie na terenach przemysłowych za pomocą funkcjonalizowanej silanami krzemionki odpadowej ze zużytych katalizatorów wanadowych. Do oznaczenia skuteczności związania badanych pierwiastków w ekstraktach glebowych zastosowano sekwencyjną metodę Tessiera. Badania wykazały przydatność funkcjonalizowanej krzemionki odpadowej w procesie otrzymywania preparatów zdolnych do solidyfikacji pierwiastków toksycznych w glebie, przy czym skuteczność związania metali zależy zarówno od stopnia pokrycia silanami powierzchni krzemionki, jak i od ilości użytego preparatu w procesie rekultywacji. Wzrasta zainteresowanie zatrzymaniem postępującej degradacji środowiska przyrodniczego wywołanej czynnikami antropogenicznymi. Jest to m.in. spowodowane zmniejszaniem się powierzchni gruntów użytkowych. Konieczność przywracania gleb do produkcji żywności z obszarów objętych oddziaływaniem przemysłowym wynika również z przepisów prawnych w zakresie ochrony środowiska1- 3). Grunty położone w sąsiedztwie zakładów przemysłowych narażone są na oddziaływanie emisji przemysłowych zawierających pierwiastki toksyczne (PT) bez względu na sposób ich użytkowania. Głównym emiterem do atmosfery tych zanieczyszczeń jest prze1992 93/11(2014) Dr Joanna KURCZEWSKA - notkę biograficzną i fotografię Autorki wydrukowaliśmy w nr 7/2014, str. 118[...]

  Kamertony piezoelektryczne, powszechnie stosowane jako kwarcowe wzorce częstotliwości w elektronicznych układach RTC (ang. Real Time Clock) mogą być również używane w różnych zastosowaniach czujnikowych. Kluczowe w takich aplikacjach jest precyzyjne określenie zmian własności mechanicznych rezonatora, które w określonych warunkach można powiązać ze zmianą mierzonej wielkości fizycznej. Technologia elektrycznych pomiarów parametrów drgań rezonansowych kamertonów kwarcowych (QTF) rozwijana w Zakładzie Metrologii Mikro- i Nanostruktur WEMIF PWR była stosowana do pomiarów różnych wielkości fizycznych. Autorzy prezentują przegląd zastosowań kamertonów piezoelektrycznych w pomiarach topografii powierzchni, detekcji niewielkich mas oraz określaniu[...]