NO-contg. air was purified by NH3 treatment in a catalytic reactor at 150-400°C. Zeolite was catalyst deposited by in situ method on the FeCrAl foam surface (30 pores on in.). The concns. of NOx and NH3 in the inlet and outlet streams were measured by using Fourier transform IR spectrometer and the conversion of the reactants and reaction selectivity to N2 were detd. The tests showed a high catalytic activity (up to 78%) and selectivity (about 95% below 300°C). Above the temp., the oxidn. of NH3 began to dominate. Addnl., the measurements of the flow resistance through the catalyst bed for varying air flow rates were made and compared with the calcd. values of flow resistance through the granular and monolith types of beds, resp.Prowadzono badania oporów przepływu dla piany metalowej stosowanej jako nośnik katalizatora zeolitowego. Stwierdzono dobrą aktywność i selektywność katalizatora w reakcji selektywnej katalitycznej redukcji tlenków azotu amoniakiem w temp. poniżej 300°C. Dla wyższych temperatur zachodzi utlenianie amoniaku. Opory przepływu dla pian są zadowalająco małe. Piany metalowe charakteryzują się małą gęstością, dużą powierzchnią właściwą i wolną objętością (do 97%) oraz relatywnie małymi oporami przepływu. Dzięki tym zaletom mogą być stosowane w katalizie Dr inż. Anna GANCARCZYK w roku 1996 ukończyła studia na Wydziale Technologii Chemicznej Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Tytuł doktora nauk technicznych uzyskała w 2009 r. Obecnie jest pracownikiem Instytutu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk w Gliwicach. Specjalność - reaktory fazowe. Instytut Inżynierii Chemicznej PAN, ul. Bałtycka 5, 44-100 Gliwice, tel. (0-32) 231-08-11, fax: (0-32) 231-03-18, e-mail: miwaniszyn@iich.gliwice.pl * Autor do korespondencji: Dr inż. Marzena IWANISZYN w roku 2010 ukończyła studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Stopień doktora nauk technicznych uzyskała w 2014 r. Jest pracownikiem In[...]

  A review, with 28 refs., of the available on the market solid foams made of metals, ceramics, polymers, C1 and glass. Piany stałe są obecnie produkowane z różnorodnych materiałów (metal, ceramika, tworzywa sztuczne, węgiel, szkło). Przedstawiono przegląd pian dostępnych na rynku, różne metody ich produkcji, zastosowania oraz potencjalne możliwości wykorzystania. Szczególną uwagę zwrócono na morfologię pian jako na jeden z głównych parametrów, których znajomość jest niezbędna przy ich badaniach, a następnie zastosowaniu. Piany stałe reprezentują nowoczesną generację materiałów porowatych, które już od wielu lat wzbudzają duże zainteresowanie pod względem udoskonalania sposobów ich produkcji, a przede wszystkim potencjalnych możliwości ich zastosowania. Istotny jest fakt, że piany stałe mogą być wytwarzane z prawie każdego materiału. Na rynku dostępne są piany metalowe (aluminiowe, niklowe, miedziane), ceramiczne (Al2O3, ZrO2, mullit, SiC), polimerowe (polistyrenowe, polietylenowe, PVC), jak również szklane i węglowe (grafitowe, amorficzne)1, 2). W wyniku procesu spieniania materiału litego jego podstawowe właściwości, takie jak gęstość, przewodność elektryczna, moduł Younga i wytrzymałość, ulegają zmianie. Materiał porowaty rozszerza je bowiem na obszar mniejszych wartości. Oznacza to, że piany charakteryzują się mniejszą przewodnością i wytrzymałością w porównaniu z materiałem litym, ale są od niego znacznie lżejsze i bardziej elastyczne. Pozwala to stosować piany stałe jako izolatory ciepła, pochłaniacze energii lub lekkie materiały strukturalne. Rozpatrując ewentualne zastosowanie piany stałej, w pierwszym kroku należy określić wymagane parametry, takie jak typ struktury porów (zamknięty, otwarty, mieszany), porowatość, rodzaj materiału, kształt elementów. Należy wziąć pod uwagę również względy ekonomiczne: koszty produkcji, obróbki i transportu. Morfologia pian Piany stałe, ze względu na strukturę ich porów, dzie[...]

  Flow resistance and heat transfer were studied in an air flow through a tube filled with solid foams. The foams were recommended as catalyst carriers for the exothermic oxidn. Przeprowadzono badania oporów przepływu i współczynników wnikania ciepła dla przepływu powietrza przez rurę wypełnioną pianami stałymi, rozważanymi jako nośnik katalizatora w egzotermicznych procesach selektywnego utleniania. Stwierdzono intensywny transport ciepła i niewielkie opory przepływu. Oceniono piany stałe jako obiecujący nośnik katalizatora w rozważanych procesach. Procesy selektywnego utleniania węglowodorów do bezwodników ftalowego i maleinowego oraz tlenku etylenu są ważnymi syntezami chemicznymi. Wydzielają się w nich znaczne ilości ciepła ok. 1400 kJ/kg surowca (węglowodoru). Procesy te, realizowane na katalizatorach tlenkowych (wanadowych i tytanowych) przebiegają w wysokich temperaturach i ze znaczną intensywnością. Wspólnym problemem jest wąski przedział temperatur, w których procesy te można prowadzić. Poniżej tego zakresu reakcja ustaje a powyżej następuje termiczna dezaktywacja katalizatora. Reakcje selektywnego utleniania węglowodorów prowadzone są w reaktorach wielorurowych, zawierających od kilku do nawet kilkudziesięciu tysięcy rurek o średnicy ok. 1 cala, wypełnionych złożem katalitycznym. Katalizatory są wytłaczane (tabletki) lub osadzane na ceramicznych kształtkach (pierścienie i półpierścienie o wymiarach do 10 mm). Rurki reaktora są intensywnie chłodzone łaźnią stopionych soli (tzw. saletra) cyrkulującą w przestrzeni międzyrurowej. Największy opór cieplny występuje na wewnętrznej powierzchni rurek reaktora, wobec zbyt małego współczynnika wnikania ciepła. Powoduje to zjawisko piku termicznego (hot-spot) migrującego powoli w kierunku końca reaktora i prowadzącego do dezaktywacji całego złoża katalitycznego. Nowe katalizatory o wyższej odporności termicznej oraz różnicowanie aktywności katalizatora wzdłuż reaktora nie dały [...]