Współczesne uwarunkowania w utrzymaniu rzek i potoków
Kluczem do gospodarowania wodami, zgodnie ze współczesną polityką wodną, jest integracja: ? celów środowiskowych, obejmująca jakość fizykochemiczną i biologiczną oraz ilość i reżim hydrologiczny wód; [...]
Miejsce ochrony przed powodzią w programowaniu rozwoju społeczno-gospodarczego
Podstawowym problemem rozwojowym naszego kraju jest przyspieszenie tempa wzrostu gospodarczego, a także osiągnięcie wymienionych niżej celów, które mają bezpośredni wpływ na wzrost PKB i poprawę jakości życia: □ włączenie Polski w europejską sieć infrastruktury transportowej, modernizacja oraz rozwój transportu wewnętrznego, zwłaszcza drogowego i kolejowego; □ rozwój rolnict[...]
Aplikacja Land Cover Method do polskich warunków
Artykuł prezentuje próbę adaptacji metody analizy podatności zlewni do polskich warunków - podjęto ją w Instytucie Inżynierii i Gospodarki Wodnej Politechniki Krakowskiej. Opisuje założenia metodyczne i zasady ich aplikacji, a także wnioskowanie ogólne, wykorzystujące już częściowo (a priori) praktyczną adaptację metody do polskich warunków [1, 4, 7].Współczesna polityka wodna, wyrażona w[...]
Zarządzanie gospodarką wodną - czekanie na Aleksandra Wielkiego, który przetnie istniejący węzeł gordyjski
Przedstawiony tekst powstał jako naturalna i spontaniczna reakcja jego autorów na sytuację gospodarki wodnej w Polsce i jej stopniowy upadek na przestrzeni ostatnich 40 lat. Co ciekawe, transformacja społecznopolityczna z 1989 r. nie zmieniła niekorzystnych trendów dotyczących gospodarki wodnej, choć w wielu innych obszarach działań państwa przyniosła rewolucyjne i korzystne zmiany. Przykładem dobitnym jest gospodarka narodowa i ochrona środowiska. Autorzy reprezentują środowiska naukowe obu głównych polskich dorzeczy: Wisły i Odry, ale tekst ten nie przedstawia uzgodnionego stanowiska środowisk związanych z gospodarką wodną w Polsce. Jest prezentacją wspólnych poglądów autorów diagnozujących obecny stan, a także propozycją dość zasadniczych zmian tego stanu jako punktu wyjś[...]
Kanał Krakowski - przeszłość czy przyszłość? DOI:
H istoria Kanału Krakowskiego, nierozerwalnie
związana z rozwojem Krakowa,
jest niezwykle pouczająca w kontekście rozwoju
infrastruktury hydrotechnicznej i przemian
w gospodarce wodnej, w warunkach
rozwoju, na przestrzeni ponad stu lat. Pokazuje
bowiem:
□ skutki braku konsekwencji w podejmowaniu
decyzji inwestycyjnych lub zaniechania
realizacji zamierzeń z braku możliwości ich
sfinansowania w określonym czasie,
□ historyczne przemiany zadaniowe gospodarki
wodnej i kryteriów wyboru rozwiązań
do ich realizacji.
Dwa zadania, traktowane rozdzielczo
lub wspólnie, określały i określają obecnie
inwestycję pn. "Kanał Krakowski", wcześniej
nazywaną "Przekopem Wisły pod Krakowem",
to użeglownienie Wisły oraz ochrona przed
powodzią Krakowa. Oba te zadania nierozerwalnie
wiążą się ze stanem rozwoju miasta
w różnych okresach - od końca XIX wieku
do dziś:
□ Koniec XIX i początek XX wieku to
Kraków lewobrzeżny, gdzie dominuje Wawel,
Stare Miasto i najstarsza dzielnica Kazimierz.
Jego powierzchnia liczyła 6,9 km2. Na mocy
ustawy inkorporacyjnej Sejmu Krajowego
Galicji, uwzględniającej plan regulacyjny
Wielkiego Krakowa zlecony przez prezydenta
Krakowa Juliusza Leo (Encyklopedia Krakowa,
2000), 1 kwietnia 1910 r. powierzchnia ta
wzrosła do 36,7 km2.
□ Kraków z okresu poprzedzającego wybuch
I wojny światowej, okres międzywojnia
i II wojny światowej, to rozbudowa Wielkiego
Krakowa, głównie prawobrzeżnej części miasta.
Do 1915 r. powierzchnia miasta wzrosła do
49,5 km2, po przyłączeniu gmin Dąbie i Ludwinów,
wsi Płaszów i odrębnego miasta Podgórze
na prawostronnym brzegu Wisły. Do 1941 r.
miasto osiągnęło powierzchnię 168,3 km2.
□ Okres po II wojnie światowej to dalsza
rozbudowa Krakowa wraz z nową dzielnicą
Nowa Huta na potrzeby kombinatu metalurgicznego.
W latach 1951-1973 miasto powiększyło
powierzchnię z 230 do 320,3 km2.
Od 1973 r. granice miasta praktycznie nie
ulegały zmianie i obecnie jego p[...]
Scenariusze pracy zbiornika jako podstawa zarządzania nim
Zarządzanie wielozadaniowym zbiornikiem
zaporowym, jakim jest zbiornik Goczałkowice,
wymaga reagowania na zmieniającą
się sytuację w samym zbiorniku,
a także w jego otoczeniu, zależną od czynników,
których znaczna część ma charakter
losowy. Po to, by reagowanie na określoną
sytuację miało racjonalny charakter,
rekomenduje się, by oprzeć je na procedurach
określonych w zintegrowanych scenariuszach
pracy zbiornika. W artykule bliżej
uzasadniono takie stanowisko, zdefiniowano
pojęcie scenariusza pracy zbiornika,
przedstawiono jego elementy oraz wskazano
drogę dojścia do scenariusza zintegrowanego.
Przedstawiono także pokrótce
grupy scenariuszy dla zbiornika Goczałkowice
związane ze zmianami zasadniczych
uwarunkowań jego pracy.
Docelowym zamierzeniem praktycznym
Projektu ZiZOZap była budowa
propozycji systemu wspomagającego
zarządzanie zbiornikiem Goczałkowice,
umożliwiającego najefektywniejszą
w danych warunkach, bezpieczną
i o wysokiej niezawodności realizację
funkcji użytkowych zbiornika (zaopatrzenie
w wodę i ochrona przeciwpowodziowa)
oraz ochronę jego ekosystemu.
Gospodarowanie wodami zbiornika
(sterowanie zbiornikiem) opiera się
na, z pozoru prostej, relacji: dopływ-
-pobór-retencja (pojemność zbiornika)-
zrzut. Deklarowanie wartości zrzutu
jest jednak decyzją odpowiedzialną,
mogącą mieć poważne skutki natury
ekonomicznej, społecznej i środowiskowej
(również/zwłaszcza w obszarze
poniżej zbiornika), a także trudną,
bo za każdym elementem przytoczonej
relacji kryją się problemy opisane
szczegółowo w wyniku analizy DPSIR
[1]. Kilka wybranych przykładów dla po-
Rys. 1. Zmiany poziomów piętrzenia w zbiorniku Goczałkowice w okresie od stycznia 2000 r.
do stycznia 2010 r.
szczególnych elementów przytoczonej
relacji podano poniżej.
- Dopływ do [...]
Przekształcenia w inżynierii i gospodarce wodnej - problemy i zadania do rozwiązania
W artykule przedstawiono analizę współczesnych zadań i uwarunkowań rozwoju inżynierii i gospodarki wodnej. Autorzy wskazują na potrzebę pilnych i różnorodnych działań poprawiających stan tej branży w [...]
Program ochrony przed powodzią w dorzeczu górnej Wisły - geneza i przyjęte rozwiązania
Artykuł opracowano na podstawie "Programu
ochrony przed powodzią w dorzeczu
górnej Wisły" przekazanego do uzgodnień
międzyresortowych w maju 2011 r. i wykonanego
na zamówienie Ministerstwa Spraw
Wewnętrznych i Administracji oraz wojewody
małopolskiego przez zespół pod kierunkiem
Janusza Zaleskiego w składzie: Antoni
Bojarski, Jerzy Grela, Zofia Gręplowska,
Beata Kondel i Elżbieta Nachlik.
W ostatnich latach na obszarze
górnej Wisły występują częste powodzie;
ich przebieg jest coraz gwałtowniejszy,
a straty coraz większe. Problem
wzrostu zagrożenia powodziowego
występuje w większości krajów świata.
Wynika to głównie z:
□ systematycznego wzrostu liczby
ludności;
□ dynamicznego rozwoju cywilizacyjnego,
który wyraża się wzrostem
majątku społecznego i indywidualnego,
rozbudową infrastruktury (komunikacyjnej,
gospodarczej, rolniczej, itd.);
□ z intensyfikacji trwałej zabudowy
zlewni rzecznych i poważnych zmian
w użytkowaniu gruntów, co ma niekorzystny
wpływ na stosunki wodne.
Programowanie zadań dla podniesienia
bezpieczeństwa przeciwpowodziowego
w dorzeczach lub w ich części
jest niezbędnym działaniem wyprzedzającym,
pozwalającym na koordynację
szczegółowych projektów
ochronnych planowanych w założonej
strukturze przestrzenno-czasowej.
Program szacuje sumaryczne środki
konieczne na ten cel i źródła ich pozyskania,
ustala hierarchię projektów
szczegółowych z uwagi na oczekiwane
efekty w zakresie podnoszenia bezpieczeństwa
przeciwpowodziowego, określa
harmonogram realizacji i wydatkowania
środków.
Straty powodziowe w dorzeczu górnej
Wisły (rys. 1) były w ostatnich latach
bardzo wysokie. Powodzie z lat
1997 oraz 2001 przyniosły w tym regionie
straty o wartości prawie 3,0 mld
zł, a powódź w 2010 r. - o wartości
ponad 4,7 mld zł, przy czym kwota ta
obejmuje tylko straty w infrastrukturze
komunalnej jednostek samorządu terytorialnego
oraz infrastrukturze hydrotechnicznej,
podlegającej regionalnym[...]
Efektywność modeli hydrodynamicznych w ocenie dynamiki zbiornika zaporowego
Przedmiotem publikacji jest wieloaspektowe,
ale zintegrowane podejście do
modelowania dynamiki zbiornika zaporowego;
celem jest aplikacja i wykorzystanie
złożonego - hydrodynamicznego modelu
akwenu w budowie scenariuszy zarządzania
wielozadaniowym zbiornikiem retencyjnym
z uwzględnieniem wymagań środowiskowych.
Podejście uwzględnia złożoną
strukturę czaszy zbiornika oraz zróżnicowaną
dokładność odwzorowania w czasie
i przestrzeni parametrów dynamicznych
akwenu, dostosowanych do realnych warunków
akwenu. Miarą efektywności modelu
jest możliwość jego wykorzystania
w ocenie i prognozie procesów transportu
oraz wymiany masy na potrzeby oceny
alokacji osadów i zanieczyszczeń, a także
w sterowaniu falą powodziową do ochrony
terenów niżej położonych. Obszarem aplikacji
modelu jest zbiornik wodny Goczałkowice
na Małej Wiśle.
System zarządzania zbiornikiem
musi gwarantować:
- realizację podstawowych aktualnych
funkcji zbiornika,
- spełnienie wymagań środowiskowych
w zakresie ochrony potencjału
ekologicznego akwenu,
□ zapewnienie skutecznego sterowania
odpływem i funkcjonowaniem
ujęć wody w warunkach nadzwyczajnych
zagrożeń naturalnych i antropogenicznych.
To wieloaspektowe podejście do zarządzania
- z uwzględnieniem wszystkich
funkcji zbiornika - wymaga, aby
system zarządzania zbiornikiem zaporowym
był wspomagany modelem funkcjonalnym
zbiornika, w którym istotną
rolę odgrywa model hydrodynamiczny.
Model hydrodynamiczny zbiornika
jest narzędziem numerycznym, umożliwiającym
symulację pracy akwenu
w odniesieniu do dynamiki jego wód,
przy uwzględnieniu zasilania od strony
rzeki, poboru wody, a także sterowania
odpływem ze zbiornik[...]
Zagrożenia powodziowe
Powodzie w ostatnich dwóch dekadach
spowodowały w Polsce duże straty ludzkie
i materialne. Artykuł przedstawia problematykę
zagrożeń związanych z powodziami
i podtopieniami. Omówiono mechanizmy
generujące powodzie. O zmianach zagrożenia
powodziowego wnioskujemy z analizy
szeregów czasowych obserwacji, a także
na podstawie modelowych projekcji na
przyszłość. Dokonano przeglądu możliwości
redukcji ryzyka powodziowego i strategii
ochrony przed powodzią.
Powodzie są problemem globalnym
i nigdzie człowiek nie radzi sobie
z nimi zadowalająco. W ostatnich dziesięcioleciach
zaobserwowano znaczny
wzrost strat materialnych spowodowanych
przez powodzie; może on wynikać
ze wzrostu potencjału strat i ekspozycji
[Handmer i in. 2012], ale także
ze zmian klimatu i użytkowania terenu.
Najbardziej dramatyczne kataklizmy,
z tysiącami ofiar, zdarzają się poza naszym
kontynentem (szczególnie w Azji),
ale Europa też doświadczyła licznych
klęsk powodziowych, a w XX wieku ponad
9 tys. jej mieszkańców straciło życie
w powodziach.
Wezbrania rzeczne, podczas których
wody występują z brzegów, zalewając
przyległe tereny i powodując straty,
mogą być spowodowane przez znaczny
dopływ wód opadowych albo roztopowych
lub przez utrudnienie przepływu
wody (np. wskutek tworzenia się
zatorów). W rzekach przymorza spiętrzenie
wód może być wywołane przez
wiatry sztormowe i wlewy wód morskich
w ujścia rzek. Niekiedy przyczyną
powodzi jest awaria obiektów hydrotechnicznych
lub wadliwa gospodarka
na zbiornikach.
W dorzeczach Wisły i Odry na kulminację
w rzece głównej mogą się nakładać
fale powodziowe pochodzące
z dopływów. Zdarzają się (np. zarejestrowane
w 2010 r.) następujące po sobie
powodzie związane z wystąpieniem
kilku serii intensywnych opadów. Zagrożeniem
są długotrwałe podwyższone
stany wód w korytach, kiedy przesiąkają
wały, a rzeki podmywają brzegi
i przyczółki mostowe, zaś w górach
uruchamiają osuwiska nadbrzeżne.
Dość często występuj[...]