W artykule tym przedstawiona została technika, która umoz˙liwia administratorowi sieci definiowanie reguł routingu opieraja˛cych sie˛ na informacjach zawartych w nagłówku pakietu. W odróz˙nieniu od klasycznych technik routing decyzje nie sa˛ podejmowane wyła˛cznie na podstawie adresu docelowego. Dzi˛ eki tej technice administrator ma mo˙zliwo´s´c samodzielnego kierowania ruchu sieciowego w oparciu o pewne samodzielnie zdefiniowane zasady. W artykule omówione zostały równiez˙ inne techniki, które cze˛sto mylone sa˛ z Policy-Based Routing (PBR). Przykład wykorzystania techniki PBR przedstawiony został z wykorzystaniem programowego routera Vyatta. Równie˙z oprogramowaniu Vyatta został po´swi˛econy fragment artykułu tak aby mo˙zliwym było zrozumienie zaprezentowanego przykładu. Abstract. In this article technique which provides to administrator ability of defining different routing rules based on information from packet header was presented. In contrast to the classical routing techniques decisions are not based only on the destination address. With this technique administrator has ability to self-manage network traffic routing on the basis of self-established rules. In this article also some other techniques were presented which are often mistaken with Policy-Based Routing technique (PBR). An example of use of PBR technique was presented on Vyatta software router. To make it easier to understand the example Vyatta router was also described in this article. (Policy-Based Routing on the example of Vyatta system) Słowa kluczowe: Vyatta, Policy-Based Routing, Source-Based Routing, Source Routing, Dynamic Source Routing Keywords: Vyatta, Policy-Based Routing, Source-Based Routing, Source Routing, Dynamic Source Routing doi:10.12915/pe.2014.08.11 Wst˛ep W przypadku tradycyjnych protokołów routingu decyzje dotycza˛ce przekazania pakietu podejmowane sa˛ na podstawie adresu docelowego znajduja˛cego sie˛ w nagłówku pakietu. Tego typu rozwia˛zanie ozna[...]

  Współczesne sieci gwarantują wydajne i skuteczne przesyłanie informacji pomiędzy różnego rodzaju użytkownikami - od indywidualnych do korporacyjnych. Od wielu lat prowadzi się prace nad zdefiniowaniem i realizacją mechanizmów oraz architektur, które zapewniłyby różnicowanie jakości usług transmisji danych oraz dodatkowo możliwość definiowania i dokonywania transmisji zgodnie z określonymi parametrami jakościowymi QoS (Quality of Service). Dostawcy usług pobierają zazwyczaj opłatę, opierając się na maksymalnej możliwej do uzyskania wartości przepływności (wydajności) łącza. Niestety, w rzeczywistości przepływność ta rzadko kiedy jest dostępna głównie ze względu na chwilowe obciążenie poszczególnych węzłów i łączy w sieci. Chwilowa przepływność jest określona przez najmniej wydajne ogniwo w transmisji pomiędzy nadawcą a odbiorcą. Zdefiniowane zostały różnego rodzaju metody i architektury umożliwiające zarządzanie ruchem sieciowym, korzystające z różnych podejść do koncepcji typów usług, priorytetów i kategorii przesyłanych informacji. Dla klasycznych sieci IP zaproponowano modele usług IntServ i DiffServ, dla sieci wielousługowych zdefiniowano kompletną technikę ATM (Asynchronous Transfer Mode), wypieraną przez MPLS (Multiprotocol Label Switching). Współcześnie powstają nowatorskie koncepcje, takie jak Software-Defined Networking (SDN), w której założono separację warstwy transportowej od sterowania, uzyskując w ten sposób większą wydajność sieci. W przypadku SDN przyjęto, iż zarządzanie jest realizowane centralnie - tzn. istnieje centralne repozytorium przechowujące reguły niezbędne do zarządzania siecią, a stworzone na podstawie informacji zebranych z całej sieci. Centralizacja nie zawsze wydaje się dobrym rozwiązaniem ze względu na problemy związane z wydajnością (skalowalnością rozwiązania), bezpieczeństwem zbieranej i przechowywanej informacji (jeden węzeł gromadzący informacje). Do realizacji systemu zdecentralizowanego [...]

  W niniejszym artykule przedstawiono innowacyjne podejście dla zapewniania jakości w sieciach IP. Zaprezentowana koncepcja nazwana została Pay&Require. Podejście to pozwala na lepsze zarządzanie zasobami. W artykule opisano środowisko emulacji wykorzystane do określenia wpływu protokołu rutingu na jakość transmisji. Wyniki badań wykazały znaczącą redukcję (około 50%) w czasie i opóźnieniu transmisji w przypadku wykorzystania proponowanego podejścia P&R. Dokonano porównania z protokołami rutingu dynamicznego RIP i OSPF. Abstract: The paper describes an innovative approach to quality assurance in IP networks. The concept shown here is called Pay&Require. This approach enables to better manage the resources. The paper describes the emulation environment, which has been used in the study aimed at determining the impact of the routing protocol on the transmission quality. The results of the study showed a significant reduction (around 50%) in the transmission time and delay when the proposed P&R concept was used as compared to dynamic routing protocols RIP and OSPF. Słowa kluczowe: Pay&Require, ruting, SDN, jakość Keywords: Pay&Require, routing, SDN, quality 1. INTRODUCTION Modern computer networks are used to transmit more and more data, and thus often there is an excessive load carried in the network. This type of load affects the quality of transmission - the delay and the number of lost packets increase when the nodes are overloaded and not able to handle the transmission. As a result, a number of quality assurance (QoS) methods have been proposed mainly involving the appropriate marking of transmitted data (packets) and prioritizing the transmission using these markings. Unfortunately, such solutions are not always used by operators. In addition, Internet service providers usually charge fees for the maximum attainable throughput while not guaranteeing it. This means that users pay for the transmission parameters which th[...]

  Obserwujemy ciągły i spektakularny rozwój technik sieciowych. Tendencja ta związana jest z postępem dotyczącym sprzętu, oprogramowania czy wykorzystywanych protokołów. Bardzo istotną kwestią stała się jakość usługi transmisji danych przez sieć. Zasada besteffort, zgodnie z którą świadczona jest usługa transmisji informacji bez gwarancji jakościowych jest coraz częściej jest niewystarczająca. Zapewnienie jakości transmisji w selektywny sposób w przypadku sieci wielousługowej jest kluczowym problemem. Klienci wymagają, aby transmisja odbywała się na określonym poziomie. Bardzo często dostawcy usług internetowych pobierają opłaty za maksymalną możliwą do uzyskania przepustowość nie dając przy tym gwarancji, że ten parametr kiedykolwiek zostanie osiągnięty. W związku z tym definiowane są różnego rodzaju mechanizmy, dzięki którym jest możliwe różnicowanie oferowanych usług i zagwarantowanie wymaganych parametrów QoS. Pojęcie QoS (Quality of Service) to ogół mierzalnych parametrów usługi, które mają wpływ na zdolność zrozumienia i zaspokojenia potrzeb użytkownika [1,10,13]. Główne założenie QoS to klasyfikacja i priorytetyzowanie ruchu sieciowego w zależności od strumienia informacji, co umożliwia zagwarantowanie parametrów takich jak np. szybkość transmisji, stały poziom opóźnienia, poziom fluktuacji opóźnienia. Do rezerwacji zasobów może zostać wykorzystany protokół RSVP (z ang. Resource Reservation Protocol) [2,11]. Dzięki niemu możliwe jest zapewnienie określonych parametrów transmisji. RSVP umożliwia rezerwację zasobów w jedną stronę (i rozpoczynając od odbiorcy). W protokole tym zdefiniowano format komunikatów, po wymianie których usługa transmisji danych będzie odbywała się zgodnie z ustalonymi parametrami. Na potrzeby klasyfikacji ruchu sieciowego oraz zapewniania parametrów transmisji takich jak przepływność, opóźnienie, fluktuacja opóźnienia, strata pakietów zdefiniowano architekturę DiffServ [9]. Architektura ta p[...]