Wpływ wybranych modyfikatorów pochodnych gliceryny technicznej na właściwości kompozytów polietylenu liniowego małej gęstości z wodorotlenkiem glinu
Przedstawiono wyniki badań właściwości
kompozytów polietylenu liniowego małej gęstości
z wodorotlenkiem glinu i z dodatkiem
produktów reakcji glicerolu z bezwodnikiem
maleinowym, kwasem oleinowym lub kwasem
adypinowym. Oznaczono gęstość, wskaźnik
szybkości płynięcia, właściwości wytrzymałościowe
przy rozciąganiu oraz palność próbek.
Największy, korzystny wpływ zastosowane
modyfikatory wykazywały w odniesieniu do
wydłużenia przy zerwaniu. Nie obserwowano
negatywnego oddziaływania na pozostałe właściwości.
Określono układ, dla którego uzyskano
najlepsze właściwości.
Esters of glycerol and maleic, adipic and oleic acids were
used as modifiers of Al(OH)3-reinforced 55% by mass linear
low-d. polyethylene-matrix composites. The addn. of
modifiers resulted in an increase in ultimate elongation of
the composites but did not affect their tensile strength and
flammability. The best results were achieved when oleic
acid-based ester (acid content 10% by mass) was used as
a modifier.
Zapewnienie kompleksowego bezpieczeństwa użytkownikom
wiąże się niejednokrotnie z koniecznością zmniejszenia stopnia palności
stosowanych tworzyw sztucznych. Popularną metodą modyfikacji
jest wprowadzanie do polimeru środków zmniejszających ich palność
(antypirenów). Najpowszechniejszym z nich jest wodorotlenek glinu
(ATH). W materiałach bez związków halogenowych jego zawartość
wynosi 35-70% m/m i zależy m.in. od oczekiwanego stopnia palności
i rodzaju modyfikowanej matrycy polimerowej.
Właściwości kompozytów polimerowych [...]
Comparison of the properties of plastic bonded explosives comprising polyglycerols made of technical and pharmaceutical glycerol as binders Porównanie właściwości plastycznych materiałów wybuchowych z lepiszczem na bazie poligliceroli z glicerolu technicznego i farmaceutycznego DOI:10.15199/62.2016.2.5
Tech. and pharmaceutical grade glycerols were converted
to polyglycerols on NaOH and used as binders for hexogen-
based plastic - bonded explosives studied then for d.,
detonation velocity and friction and impact sensitivities.
The properties of explosives did not depend on the glycerol
quality. The best properties showed the explosive containing
20% of the binder.
Przedstawiono wyniki badań właściwości plastycznych
materiałów wybuchowych, w których
jako materiał wybuchowy kruszący
zastosowano heksogen, a jako lepiszcze produkty
polikondensacji glicerolu technicznego
oraz farmaceutycznego. Oznaczono gęstość,
prędkość detonacji oraz wrażliwość na tarcie
i uderzenie. Zestawiono wyniki uzyskane dla
analogicznych plastycznych materiałów wybuchowych
z udziałem produktów polikondensacji
glicerolu technicznego i farmaceutycznego.
Konsekwencją obserwowanego w ostatnim czasie szybkiego rozwoju
rynku biopaliw jest pojawienie się dużych ilości nadmiarowego glicerolu,
który jest produktem ubocznym w procesie otrzymywania biodiesla i stanowi
ok. 10% masy głównego produktu1, 2). Nadprodukcja glicerolu jest
poważnym problemem dla producentów biodiesla, ponieważ zdolność do
jego zagospodarowania stanowi często czynnik limitujący ilość wytwarzanych
biopaliw. W celu zagospodarowania odpadu firmy produkujące biopaliwa
na dużą skalę prowadzą rafinację frakcji glicerynowej, otrzymując
glicerol farmaceutyczny, który jest kierowany do innych gałęzi przemysłu
(przemysł kosmetyczny lub spożywczy)3). Proces oczyszczania glicerolu
opiera się głównie na drogich metodach filtracji i destylacji próżniowej.
Alternatywnym sposobem zagospodarowania glicerolu jest wykorzystanie
produktów jego polikondensacji. Istotne jest, że jako substrat
w tym procesie można wykorzystać zarówno glicerol farmaceutyczny, jak
i tańszy glicerol techniczny. Produkt końcowy procesu polikondensacji
stanowi mieszaninę poligliceroli o strukturze liniowej, rozgałęzionej
i cykliczn[...]
Glycerol-based polymers as binders for explosives Polimery na bazie glicerolu jako lepiszcza materiałów wybuchowych DOI:10.15199/62.2016.2.6
Two plastic - bonded explosives were made by mixing hexogen
with polyglycerol or white oil and studied for friction and
impact sensitivity, detonation velocity and blasting properties.
The relative ability to perform work by the blast wave
impulse was detd. by Held method and simultaneous measurement
of blast wave pressure using piezoelectric sensors.
Both explosives showed similar velocities of detonation. The
polyglycerol-contg. explosive showed lower resistance to
mech. stimuli, but a better ability to perform work.
Przedmiotem pracy jest plastyczny materiał wybuchowy
(PMW) będący mieszaniną heksogenu
oraz poliglicerolu z glicerolu technicznego.
Przedstawiono wyniki badań podstawowych
parametrów użytkowych i detonacyjnych PMW
(wrażliwość na tarcie i uderzenie, prędkość detonacji).
Zdolność do wykonania pracy określono
na podstawie badania impulsu fali podmuchu
metodą Helda z jednoczesnym pomiarem
ciśnienia fali podmuchu za pomocą czujników
piezoelektrycznych oraz za pomocą wahadła balistycznego.
Badania z lepiszczem poliglicerolowym
przeprowadzono w odniesieniu do PMW,
w których zastosowano wykorzystywane komercyjnie
lepiszcze na bazie oleju wazelinowego.
Badane PMW miały zbliżoną prędkością detonacji.
PMW z udziałem poliglicerolu cechował się
słabszą odpornością na bodźce mechaniczne,
ale lepszą zdolnością do wykonania pracy.Materiały wybuchowe (MW) mogą występować jako samodzielne
związki chemiczne lub ich mieszaniny. Coraz rzadsze jest stosowanie
kruszących MW (np. oktogen, heksogen, pentryt) w postaci krystalicznej
(sypkiej), gdyż zaprasowanie ładunku lub napełnienie pocisków materiałem
występującym w takiej postaci jest czynnością nie tylko bardzo
trudną do zrealizowania, ale przede wszystkim niebezpieczną. Z tego
względu powszechne stało się wykorzystanie różnego typu mieszanin
wybuchowych, czyli jedno- lub wielofazowych układów, które zawierają
co najmniej dwa składniki. Do tego rodzaju MW można zaliczyć
plasty[...]
Products of pharmaceutical glycerol polycondensation as auxiliary agents for linear low density polyethylene/aluminium hydroxide composites. Produkty polikondensacji gliceryny farmaceutycznej jako środki pomocnicze do kompozytów polietylenu liniowego małej gęstości z wodorotlenkiem glinu
Three polyglycerols with various mol. masses were analyzed
and used as modifiers of linear low-d. polyethylene/
Al(OH)3 composites. The addn. of modifiers resulted in an
increase of melt flow index and ultimate elongation at tension.
The flammability of modified composites was lower
than those produced without any polyglycerols. Przedstawiono wstępne wyniki badania możliwości
zastosowania produktów polikondensacji
glicerolu jako środków pomocniczych w kompozytach
polietylenu liniowego małej gęstości
napełnianych wodorotlenkiem glinu. Zastosowane
produkty polikondensacji były mieszaniną
glicerolu oraz jego oligomerów o różnych
masach cząsteczkowych. Wartości średnich
mas cząsteczkowych wzrastały wraz ze wzrostem
temperatury polikondensacji oraz czasu
prowadzenia reakcji. Zastosowanie produktów
polikondensacji glicerolu w kompozytach z wodorotlenkiem
glinu powodowało zwiększenie wskaźnika szybkości płynięcia oraz wydłużenia
przy zerwaniu, a przede wszystkim pożądane
skrócenie czasu palenia próbek w teście palenia
w położeniu pionowym.
Prawodawstwo w krajach Unii Europejskiej promuje rozwój
układów zmniejszających palność tworzyw, alternatywnych wobec
związków halogenowych i nie stwarzających zagrożenia dla zdrowia
ludzi i środowiska. Warunek ten spełniają tanie wodorotlenki glinu
i magnezu. Kompozyty polietylenowe z ich udziałem to materiały
bezpieczne w produkcji i użytkowaniu. Na podstawie analiz rynku
opublikowanych w latach 2010 i 2011, wskazujących na stały wzrost
znaczenia globalnego rynku substancji uniepalniających, zwanych też
antypirynami, przewiduje się, że wartość tego rynku w 2018 r. osiągnie
pułap 5,8 mld USD. W USA i Europie Zachodniej, gdzie ogranicza się
zużycie związków bromu i chloru, notuje się roczny wzrost zapotrzebowania
na organiczne związki fosforu oraz uniepalniacze nieorganiczne
o 3,5-4,3%. [...]