Jest to praca zbiorowa przygotowana pod kierunkiem prof. Lecha Czarneckiego, wydana przez Polski Cement w 2004 r., bezpośrednio po opublikowaniu wymienionej normy. Publikacja ma charakter szczególny, [...]

Pod tym tytułem została przygotowana praca zbiorowa pod kierunkiem prof. Lecha Czarneckiego przez zespół w składzie: Lech Czarnecki; Agnieszka Fleszar; Andrzej Garbacz; Andrzej Królikowski; Stanisław Kuś; Justyna Kuziak i Adam Zybura i wydana przez Oficynę Wydawniczą Politechniki Warszawskiej w 2008 r. Jak zaznaczają autorzy, jest to praca naukowa finansowana ze środków na badania w latach 2005 - 2008 jako projekt badawczy nr 4 T07 E 04829. Przedmiotempracy sąmigrujące jony inhibitorów korozji wprowadzane do betonu w celu ochrony przed korozją, np. chlorkową, stalowych prętów zbrojeniowych. Efektywność takiego zabezpieczenia zbrojenia budzi nadal wiele dyskusji, mimo iż kilka światowych koncernów chemicznych od lat lansuje taki sposób zabezpieczenia stali i oferuje wi[...]

  Za prekursora prefabrykacji XX wieku uznaje się Waltera Gropiusa, twórcę Bauhausu i typizacji w budownictwie. Pomagałmu w tymLe Corbusier, który projektowałm.in. budynki stypizowane. Pierwsze "fabryki domów" powstały na Zachodzie w latach trzydziestych XX wieku, a w Europie Środkowo-Wschodniej dopiero po II wojnie światowej.WPolsce prefabrykacja betonowa kojarzy się z budownictwem wielkopłytowym realizowanym w latach 1970 - 1985. Powszechnie znane są wady ówczesnych prefabrykatów, do których należy zaliczyć niedokładne wymiary, nierówności płaszczyzn, raki powierzchniowe betonu, obtłuczenia krawędzi, ubytki warstw fakturowych elementów elewacyjnych. W efekcie nowo oddane do użytkowania budynkimiały liczne defekty pogłębiające się w trakcie ich eksploatacji. Ponadto panowało wówczas przekonanie, że w technologii produkcji betonu i formowania prefabrykatów oraz ich termoobróbki uzyskano kresmożliwości technicznych i wprzyszłości nie należy oczekiwać jakichkolwiek zmian. Prognozy te się nie spełniły. Począwszy od początku lat osiemdziesiątych XX wieku w Europie Zachodniej, a od dziewięćdziesiątych w Polsce, obserwuje się dynamiczny rozwój technologii prefabrykacji betonowej oraz metod formowania prefabrykatów. Do wyznaczników współczesnej prefabrykacji betonowej należy zaliczyć m.in.: ● dyspozytorskie sterowanie produkcją mieszanki betonowej; ● produkcję prefabrykatów w zautomatyzowanych agregatach, na uniwersalnych podkładach formujących lub na długich torach przy produkcji elementów sprężonych; ● wykorzystanie betonu jako materiału konstrukcyjnego i elewacyjnego; ● precyzję wykonania elementu. Dyspozytorskie sterowanie produkcją mieszanki betonowej i zagęszczaniem betonu Dyspozytorskie sterowanie produkcją mieszanki betonowej umożliwia: ■ precyzyjne dozowanie składników, w tym głównie wody, w celu osiągnięcia żądanych parametrów mieszanki; ■ przyjęcie zamiennika nadmiaru w stosunku do opt[...]

  Elewacje z surowego betonu stosowane są w budownictwie przemysłowym i użyteczności publicznej od kilkudziesięciu lat. Realizacje nie zawsze były udane, gdyż beton spełniał przede wszystkim zadania konstrukcyjne, a architektoniczno- dekoracyjne pozostawały na drugimplanie. Z wczesnego okresu zastosowania betonu jako elewacji wymienić jednakmożna także udane realizacje, m.in. hiszpańskie stadiony piłkarskie Santiago Bernabeu (1947) i Camp Nou (1954) przedstawiony na fotografii 1. W latach siedemdziesiątych XX wieku firmy produkujące urządzenia formujące dla betonowego budownictwamonolitycznego zaoferowały deskowania reliefowe w celu nadania powierzchni betonu wklęsło-wypukłej faktury, by odciąć się odmonotonnej szarości dużych powierzchni konstrukcji. Impuls do upowszechnienia betonu na elewacje dała technologia betonów samozagęszczalnych wdrożona początkowo w Japonii w 1988 r. Uzyskano betony o bardzo dobrej urabialności, szczelnie wypełniające krzywizny i reliefowe powierzchnie form. Początkowo technologię tę stosowano przede wszystkim w prefabrykacji, lecz bardzo szybko przeniesiono ją na place budów do betonowego budownictwamonolitycznego. Od początku XXI wieku elewacyjny beton dekoracyjny znalazł powszechne uznanie, dlatego też powstała potrzeba kwantyfikacji ilościowej i jakościowej wykonanych powierzchni. Wymagania dotyczące betonu architektonicznego W początkowym okresie eksponowania betonu tworzącego konstrukcję nie zwracano uwagi na jego walory dekoracyjne - ważna była funkcja i nośność konstrukcji, ewentualnie trwałość i łatwość eksploatacji. Jako naturalne efekty procesu formowania na placu budowy uznawano niejednolitość barwy, wycieki betonu na stykach płyt, przemieszczenia płaszczyzn, niew[...]

  Projektowanie i realizacja oczyszczalni ścieków należą do najbardziej skomplikowanych procesów inwestycyjnych. Na równie wysokim poziomie muszą być procesy mechanicznego, biologicznego i chemicznego oczyszczania ściekóworazwyposażenie technologiczne.Należy również dostosować trwałość konstrukcji, najczęściej betonowej, do agresywnych oddziaływań wewnętrznych i zewnętrznych. Na wymienione uwarunkowania nakładają się ogólne wymagania dotyczące ochrony środowiska wynikające z przepisów krajowych i międzynarodowych. Przepisy te okresowo się zmieniają, stąd projektanci i wykonawcy nie w pełni się do nich stosują, co obniża spodziewaną funkcję użyteczności obiektu. Od wielu lat pełnię funkcję konsultanta przy realizowanych tego rodzaju inwestycjach i pragnę zwrócić uwagę na najczęściej występujące problemy. Wszystkie obiekty oczyszczania ścieków z lat dziewięćdziesiątych XX w. i starsze były otwarte, z wyjątkiemwydzielonych komór fermentacyjnych (WKF).Wobiektach tych spodziewano się bardzo dużych zagrożeń korozyjnych, dlatego też powierzchniewewnętrzne zbiornikówbetonowych początkowo uszczelnianowodną zawiesiną lateksową, a następnie szpachlowano zaprawą chemoodporną i pokrywano trzema warstwami powłok. W pozostałych obiektach o charakterze otwartym lub częściowo otwartym powłoki różnicowano w zależności od czasu działania obciążeń korozyjnych. PoczątekXXIw.wyznaczył znaczniewiększewymagania dotyczące trwałości, co znalazło odbicie w wielu nowych normach PN-EN. Właściwości i trwałość betonuwg nowych norm Przygotowanie specyfikacji budowlanej, prace projektowe, procedury przetargowe i realizacje obiektów na placu budowy objęte są zaleceniami i wymaganiami pięciu podstawowych norm: ■ PN-EN197-1: 2012Cement.Część 1:Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku; ■ PN-EN 12620:2004 Kruszywa do betonu z poprawką PN-EN 12620:2004/AC wprowadzoną w grudniu 2004 r.; ■ PN-EN 206-1:2003 Beton.[...]

Światowy kryzys ekonomiczny nadal hamuje rozwój nowych inwestycji, co prowadzi do podejmowania prac mających na celu zwiększenie trwałości obiektów już istniejących. Także w nowo wznoszonych obiektach zagadnienie trwałości wysuwa się coraz bardziej na pierwszy plan. Mieści się to w szeroko rozumianej problematyce budownictwa zrównoważonego. Nawiązuje do tego również Rozporządzenie Ministra Rozwoju z dnia 9 czerwca 2010 r. w sprawie udzielania pomocy na rewitalizacje w ramach regionalnych programów operacyjnych, w którym jednym z celów jest modernizacja, czyli "trwałe ulepszenie[...]

  Obserwując remont, modernizację lub budowę nowych oczyszczalni ścieków, projektanci procesów dość ogólnie traktują zabezpieczenia przed środowiskiem agresywnym i proponują często beton o cechach C30/37, W8, F150 w klasach ekspozycji XC3, XD2 i XA1 z zabezpieczeniem powierzchni materiałami odpornymi na siarczany modyfikowanymi polimerami. Ponadto przyjmuje się izolację poziomą i pionową płyty dennej (posadzki) oraz stóp fundamentowych (m.in. na warstwie podkładu betonowego) z suchej mieszanki do uszczelniania betonu przez krystalizację.Wprzypadku istniejących konstrukcji betonowych w ramach technologii krystalizacji stosuje się izolację wewnętrzną ścian oporowych (powłokę ochronną) z odpornej na siarczany zaprawy naprawczej modyfikowanej polimerami z dodatkiem włókien z tworzyw sztucznych na warstwie sczepnej z zaprawy na bazie cementu siarczanoodpornego, modyfikowanej polimerami; uszczelnienie przerwy roboczej, tj. styku płyty dennej (posadzki) z konstrukcją ścian oporowych, za pomocą taśmy pęczniejącej na bazie kauczuku dopuszczonej do stosowania w kontakcie ze ściekami komunalnymi, z możliwością wielokrotnego pęcznienia i kurczenia się. Mając tak ogólne sugestie dotyczące zabezpieczenia betonu w projekcie wykonawczym przyjmuje się je dość przypadkowo, stosując kryterium minimalnej ceny i nie zwracając zupełnie uwagi na istniejące zalecenia normowe i rzeczywiste zagrożenia destrukcją powszechnie obserwowane w wielu oczyszczalniach. Zabezpieczenia betonu w obiektach oczyszczania ścieków wg norm Norma PN-EN 206-1:2014 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność wprowadziła wiele istotnych zmian w stosunku do wcześniejszej normy PN-88/B-06250 Beton zwykły [8]. Wprowadzono przede wszystkim inne oznaczenie klas betonu. Zamiast dotychczasowego oznaczenia B15, 20... 55, wprowadzono literę C oraz podwójne oznakowanie klasy, np. 8/10... 45/55... 100/115 itp. Kolejna nowość dotyczy wprowadzen[...]

Żelbetowe konstrukcje w oczyszczalniach ścieków często ulegają korozji. Podczas ich remontów w sposób bezodkrywkowy stosowane są różne metody napraw. Relining polega na wprowadzeniu do istniejącego ko[...]

Zpowodu zwiększającej się agresywności środowiska oraz starzenia obiektów betonowych i żelbetowych coraz częściej wymagana jest naprawa i ochrona tych konstrukcji. Naprawa ma na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego oraz zapewnienie trwałości. Na jej skuteczność wpływa zarówno dobór odpowiednich materiałów naprawczych, który zależy od charakteru zniszczenia powierzchni bądź struktury betonu, jak również sposób ich aplikacji. Materiał naprawczy powinien przenosić obciążenia w takim samym stopniu, co zastąpiony przez niego beton. Warunki użytkowania oraz czynniki zewnętrzne (temperatura, wilgoć) powodują z upływem czasu zmianę właściwości materiału naprawczego i zmniejszenie adhezji (szczególnie w kompozytach żywicznych, a w mniejszym stopniu także w zapraw[...]

Wartykule zostanie przeanalizowany rzeczywisty postęp korozji blach płaszczy stalowych czterech zbiorników na ciecze agresywne. Normowa wartość C1 naddatku na korozję w zbiornikach na paliwa płynne wynosi 0,04 - 0,06 mm/r., natomiast na inne media norma PN-B-03210:1997 Konstrukcje stalowe. Zbiorniki walcowe pionowe na ciecze. Projektowanie i wykonanie takich wartości nie precyzuje. W analizowanym przypadku, przy nieznanym naddatku na korozję, okazało się, iż pewne części zbiorników trzeba było wymieniać już po kilku latach. Stwierdzony postęp korozji jest zdecydowanie wyższy od normowego i zależy od wielu czynników (m.in. odczynu pH, temperatury i stężenia roztworów). Norma PN-B-03210:1997 wyznacza minimalną grubość płaszcza zbiornika stalowego na ciecze z uwzględnieniem warunków eksploatacji Wyznaczono różne wartości C1 w zależności od warunków składowania cieczy. Obciążenia korozyjne badanych zbiorników stalowych Zakres obciążeń zbiorników stalowych precyzują normy PN-82/B-02003: Obciążenia budowli. Obciążenia zmienne technologiczne. Podstawowe obciążenia technologiczne i montażo[...]