Zgodnie z dyrektywąParlamentuEuropejskiego i Rady Unii Europejskiej z 19 maja 2010 r. w sprawie charakterystyki energetycznej budynków, od 31 grudnia 2020 r. na terenie Unii Europejskiej wszystkie nowo wzniesione budynki mają mieć niemal zerowe zapotrzebowanie na energię. Świadomość tej regulacji zmusza do poszukiwania technologii, materiałów budowlanych i rozwiązań architektonicznych zmniejszających zapotrzebowanie energetyczne budynków i emisję zanieczyszczeń. Przynajmniej słońce jest zawsze za darmo… powiedział Haruki Murakami. Wsłowach tego współczesnego powieściopisarza kryje sięmyśl doskonalewpisująca sięwewspółczesną ideę budownictwa zrównoważonego - energia promieniowania słonecznego stanowi darmowe, powszechnie dostępne, czyste źródło energii. Należy zatemwykorzystać je do produkcji energii elektrycznej i ciepła w każdym budynku. Chociaż w ciągu kilku ostatnich lat udział energii ze źródeł odnawialnych w ogólnym pozyskaniu energii w Polsce wzrósł o ponad 40% (rysunek 1), to udział energii promieniowania słonecznego w tej grupie był niemal zerowy - w 2012 r. wynosił zaledwie 0,02% [2].Wynik ten pokazuje, że obecny system popularyzacji OZE nie wspiera rozwoju rynku fotowoltaiki. Warto zaznaczyć, że nieliczne istniejące w Polsce systemy fotowoltaiczne (np. farma solarna w Wierzchosławicach) zostały zrealizowane dzięki dofinansowaniu z funduszy europejskich [3]. Jednocześnie, wg niemieckich prognoz,wnadchodzących latach energia słoneczna będzie zwiększała udział w globalnym zużyciu energii[...]

  Wartykule przedstawiono surową ziemię jako materiał budowlany ze szczególnymuwzględnieniemjej parametrów cieplnych oraz zgodności z zasadami zrównoważonego rozwoju. Przedstawiono dwa sposoby obniżania przenikalności cieplnej przegród wykonanych z ziemi surowej - stosowanie lekkiej gliny oraz stosowanie dodatkowej warstwy izolacji termicznej wewnątrz przegrody. Słowa kluczowe: surowa ziemia, budownictwo z ziemi, ziemia jako materiał budowlany, zrównoważony materiał budowlany.Surową ziemię stosowano jako materiał budowlany od początków istnienia cywilizacji, ponieważ była powszechnie dostępna, łatwa w kształtowaniu, niewymagająca specjalistycznej obróbki. Wyparta w XX wieku przez nowe materiały - żelbet i stal - od niedawna powraca do łask i świadomości inżynierów na całym świecie. Sceptycyzm wobec konstrukcji wzniesionych z surowej ziemi nie jest jednak jedynie problemem dnia dzisiejszego, ale istniał również w czasach, gdy budowle te były wznoszone powszechnie. Jest 1648 r. Na mocy traktatu westfalskiego cesarz Ferdynand I Habsburg pod naporem Szwedów wyraża zgodę na wzniesienie kościołów ewangelickich w trzech śląskich miastach - Głogowie, Świdnicy i Jaworze. Pozwolenie było obwarowane wieloma ograniczeniami, a jednym z nich była konieczność zastosowania materiałów pozornie nietrwałych, takich jak glina, słoma, piasek czy drewno. Świątynie zostały wzniesione w tradycyjnej konstrukcji szachulcowo- -ryglowej wypełnionej ziemią ze słomą. Kościoły w Świdnicy i Jaworze zachowały sięwdobrymstanie do dnia dzisiejszego i wpisane zostały na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Rosnące koszty energii i wysoka emisja zanieczyszczeń przez budownictwo skłaniają do poszukiwania technologii i rozwiązań zmniejszających zapotrzebowanie budynków na energię oraz ich negatywny wpływ na środowisko naturalne. Budownictwo z surowej ziemi -materiału o bardzo niskiej energii wytworzenia (rysunek 1) i emisji dwutlenku węgla [...]

  Globalne tendencje w ograniczaniu zużycia energii oraz emisji zanieczyszczeń przez budownictwo skłaniają do poszukiwańmateriałów lokalnych, niewymagających transportu ani skomplikowanego, wysokoenergetycznego procesu produkcji. Jednym z materiałów, który staje naprzeciw tym oczekiwaniom, jest surowa ziemia. O rosnącej popularności ziemi jakomateriału budowlanego świadczy fakt, że w ostatnich trzydziestu latach zostały opublikowane 33 normy projektowe w dziewiętnastu krajach, znajdujących się na wszystkich kontynentach. Dwanaście spośród nich zostało opublikowanych w ciągu ostatnich pięciu lat [1]. Ziemia jest często utożsamiana z nietrwałym materiałem budowlanym. Dzieje się tak nie bez przyczyny. Materiał ten był i wciąż jest stosowany głównie w krajach rozwijających się, często przy budowie prostych budowli.Warto jednak zaznaczyć, że wiele starożytnych budowli wykonanych z ziemi przetrwało do naszych czasów. Najbardziej znaną budowlą jestWielki Mur Chiński, wzniesiony 4000 lat temu [2]. Na terenie Polski również można znaleźć wiele zabytkowych obiektów, których mury zostały wzniesione z ziemi ubijanej, np. pałac w Tarchominie z przełomu XVII i XVIII w., będący prawdopodobnie najstarszym budynkiem wykonanym w tej technice w Polsce (fotografia) [5]. Technika ziemi ubijanej (Rammed Earth) Spośród wspomnianych trzydziestu trzech normprojektowych opublikowanych w różnych krajach świata, aż czternaście dotycz[...]

  W artykule przedstawiono wyniki badania wytrzymałości na ściskanie próbek z ziemi ubijanej bez dodatków stabilizacyjnych. Mieszanki ziemi, z których uformowano poszczególne serie próbek, różniły się między sobą uziarnieniem. Z uwagi na brak aktualnych polskich norm dotyczących ziemi ubijanej, badania oraz analiza wyników bazowały na zagranicznej literaturze, normie nowozelandzkiej NZS 4298:1998 oraz archiwalnych polskich normach branżowych z lat sześćdziesiątych XX wieku, dotyczących budownictwa z gliny. Słowa kluczowe: ziemia ubijana, wytrzymałość na ściskanie, budownictwo z ziemi, zrównoważony materiał budowlany.Ziemia ubijana stanowi jeden z najbardziej zrównoważonych materiałów budowlanych. Pozwala ona na wznoszenie monolitycznych murów z lokalnie dostępnego gruntu, zarówno przy użyciu nowoczesnego sprzętu budowlanego, jak również tradycyjnych niezmechanizowanych narzędzi. Technika ta polega na dynamicznym ubijaniu warstw wilgotnej mieszanki w deskowa[...]

  Przedmiotem artykułu jest analiza wyników badań właściwości termicznych monolitycznych ścian konstrukcyjnych wykonanych z ziemi ubijanej stabilizowanej cementem.Badaniom poddano próbki wytworzone w warunkach laboratoryjnych. Parametry wytrzymałościowe kompozytu z ziemi pozwalają na dobór takiego gruntu (dostępnego w warunkach lokalnych w Polsce), który umożliwiawykonanie przegród pionowych pełniących funkcję konstrukcyjną. W klimacie umiarkowanym konieczne jest jednak zastosowanie dodatku stabilizującego, który zapewnia odpowiednią trwałość i odporność na czynniki atmosferyczne. Najczęściej stosowanym stabilizatorem jest cement, którego niewielka ilość gwarantuje odpowiednią trwałość elementu. W artykule zaprezentowanowyniki badańwspółczynnika przewodzenia ciepła próbek ziemi ubijanej stabilizowanej cementem. Próbki wykonane z różnych mieszanek ziemi miały zbliżoną gęstość objętościową. Uzyskane wyniki ukazują zakres zmienności współczynnika przewodzenia ciepła ziemi ubijanej w zależności od uziarnienia mieszanki ziemi. Słowa kluczowe: ziemia ubijana, przewodność cieplna, aparat płytowy HFM.Ziemia ubijana umożliwia wznoszenie monolitycznych ścian nośnych (fotografia 1) z lokalnie dostępnego gruntu, zalegającego pod warstwą humusu. Technologia wznoszenia tego typu ścian polega na ubijaniu warstwami wilgotnej mieszanki ziemi układanej w deskowaniu. Ze względu na trwałośćmateriału, w klimacie umiarkowanym, mieszanka ziemi powinna zawierać dodatek zwiększający odporność na czynniki atmosferyczne. Najczęściej jako stabilizator stosowany jest cement portlandzki. Na wartość współczynnika przewodzenia ciepła materiałów budowlanych na bazie ziemi wpływa wiele właściwości materiału, wśród których największe znaczenie mają jego gęstość objętościowa oraz wilgotność. Relację przewodności cieplnej do gęstości objętościowej w stanie suchym materiałów z ziemi pokazano na rysunku 1. W zależności od zastosowanej technologii zagęszc[...]