Wartykule omówiono wybrane zasady obliczania i racjonalnego zbrojenia zbiorników żelbetowych. Zaprezentowano wytyczne zaczerpnięte z literatury oraz własne propozycje. Mogą być one przydatne do projektowania zbiorników cylindrycznych i skrzyniowych oraz pozwalają ekonomicznie kształtować zbrojenie. Słowa kluczowe: zbiornik, zbrojenie, żelbet.Celem artykułu jest usystematyzowanie wiedzy dostępnej w literaturze dotyczącej zbrojenia żelbetowych zbiorników cylindrycznych i skrzyniowych. Dostępną wiedzę uzupełniono własnymi propozycjami. Ograniczono się do obliczania i kształtowania zbrojenia ze względu na nośność. Niezbędne jest również uwzględnienie wpływów niemechanicznych - skurczu betonu i temperatury [4] oraz stanu granicznego użytkowalności. Czasami decydujące jest nie kryterium stanu granicznego nośności, ale stan zarysowania i naprężeń wymuszonych. Ze względu na coraz powszechniejsze stosowanie nowoczesnych izolacji, przestaje być kluczowe kryterium szczelności, jakkolwiek nadal konieczne jest ograniczenie szerokości rys. Zbrojenie ścian zbiorników skrzyniowych W przypadku ścian zbiorników skrzyniowych stosuje się dwa schematy statyczne. Pierwszy - zbiornika otwartego, to ściany współodkształcalne na krawędziach pionowych i dolnych, ze swobodną górną, natomiast drugi - zbiornika z przekryciem połączonym zawiasowo ze ścianami. W [5] zaproponowano podział ścian na pasma o[...]

  Analiza ugięć elementów żelbetowych wymaga specyficznego podejścia [2]. Jest to spowodowane głównie wpływem rys prostopadłych na ugięcia. Ich udział w całkowitym ugięciu może wynosić nawet ok. 80% [5]. Dodatkowymi zjawiskami wymagającymi uwzględnienia są efekty reologiczne w betonie, tj. pełzanie i skurcz [4]. W przypadku dźwigarów prefabrykowanych istotny jest również wpływ poszczególnych faz pracy, tym bardziej że elementy o dużej rozpiętości charakteryzują się znacznym ciężarem własnym, który oddziałuje praktycznie od początku cyklu pracy belki. W opisywanym przypadku udział ciężaru własnego wynosił ok. 25%. Analizowano konstrukcję wiaty przy hali fabrycznej (rysunek 1). Na słupach żelbetowych S wspierają się przedmiotowe dźwigary D1 ÷ D13 (rysunek 2), które wykonano z betonu C35/45 i zazbrojono stalą o charakterystycznej granicy plastyczności fyk = 500 MPa. Stopień zbrojenia rozciąganego wynosi ρ = 2,8%. Prostopadle do głównych ram nośnych zamontowano strunobetonowe płatwie P. Pokrycie dachu stanowi blacha trapezowa. Konstrukcja wiaty została zmontowana w ciągu jednego miesiąca. Krótko po zakończeniu montażu wiaty zaobserwowano znaczne ugięcia dźwigarów. Ugięcia dźwigarów Po upływie trzech miesięcy przeprowadzono pomiary metodami geodezyjnymi. Wzwiązku z wciąż przyrastającymi ugięciami niektórych dźwigarów zlecono następny pomiar po 20miesiącach od zakończenia budowy (tabela 1). Dodatkowo obliczono ugięcia wg [7] oraz k[...]

  Wśród materiałów PCM wykorzystywanych w budownictwie, stosowane są zarówno związki organiczne (alkany, estry, alkohole i polimery), związki nieorganiczne (sole i ich hydraty) oraz mieszaniny eutektyczne. Biorąc pod uwagę ceny PCM, ich właściwości oraz możliwość łączenia z innymi materiałami budowlanymi, najczęściej stosowane są organiczne PCM. Ich zalety i wady opisano w pracach1-4). Często napotykanym problemem, przy stosowaniu PCM w budownictwie jest ich sposób aplikacji. Najczęściej materiały te stosowane są w postaci mikrokapsułek, wykorzystywanych jako dodatek do mieszanki betonowej, bloczków betonowych lub płyt kartonowo- -gipsowych1). Kapsułki te stosowane są w wolnych przestrzeniach ceramiki drążonej, w oknach i elementach z nimi współpracującymi, w podziemnych akumulatorach ciepła lub ścianach kolektorowo- -akumulacyjnych jako alternatywa dla ich masywnych warstw akumulacyjnych5). W stanie wolnym są one rzadko stosowane, np. jako wypełnienie szczelnych elementów lub w akumulatorach ciepła. Jako duże stabilne pakiety stosowane są w bezpośrednim kontakcie 97/11(2018) 1853 Fig. 2. Samples with molten and solidified phase-change material coated with copolymer Rys. 2. Próbki z roztopionym i skrzepniętym PCM, pokryte powlokami kopolimerowymi Fig. 3. Capsule of copolymers of vinyl acetate and acrylate, containing the orginal phase change material, during glazing Rys. 3. Kapsułka z osłoną kopolimerową octanu winylu i akranów alkilowych, zawierają[...]

  A com. C black and waste rubber carbonizate were used as pigments for black varnishes studied then for pigment grinding and drying time, and used for coating steel plates. The coatings were then studied for relative hardness, resistance to corrosion, resistance to moisture, and resistance to simulated climate conditions. The carbonizate was a good substituent for C black. Sprawdzono, z technologicznego oraz ekonomicznego punktu widzenia, przydatność karbonizatu z odpadów gumowych do zastosowania jako czarny pigment w lakiernictwie. Porównano standardowo stosowaną sadzę techniczną oraz karbonizat w badaniach roztarcia pigmentu, czasu schnięcia, twardości względnej pokrycia, odporności na korozję, odporności na wilgoć oraz odporności na symulowane warunki klimatyczne. W laboratoryjnych badaniach jakościowych stwierdzono, że karbonizat może stanowić pełnowartościowy substytut sadzy technicznej. Jego zastosowanie może umożliwić zmniejszenie kosztów produkcji farb i lakierów w kolorze czarnym oraz korzystny recykling karbonizatu. Poszukiwanie obszaru, w którym zastosowanie karbonizatu pochodzącego z pirolizy zużytych opon samochodowych jest ekonomicznie opłacalne stanowi obecnie jeden z problemów z zagospodarowa-niem tego odpadu1-3). Wykorzystanie go jako czarnego pigmentu w lakiernictwie stwarza perspektywy na rozwiązanie tego problemu4). Dotychczas karbonizat po pirolizie granulatu z gumy był stosowany przede wszystkim jako paliwo stałe, a w planach było użycie go jako reduktora w procesie Waelza5) (odzysk cynku). Ze względu jednak na względnie duże zawartości siarki oraz popiołu zastosowania te są ograniczone. Spalanie takiego odpadu na dużą skalę wymagałoby odsiarczania spalin, zaś wykorzystanie go jako reduktora w procesie Waelza niszczyłoby armaturę pieca. Jedną z potencjalnych metod wykorzystania granulatu jest substytuowanie nim sadzy technicznej w przemyśle lakierniczym6). Metoda ta pozwoliłaby na znaczące obniżenie [...]

  Przedmiotem artykułu jest analiza stanu technicznego konstrukcji stalowej hali przemysłowej zlokalizowanej w Chinach, której celem była ocena możliwości zamiany suwnic na nowe o większej nośności. W artykule przedstawiono ocenę stanu technicznego obiektu i analizę statyczno-wytrzymałościową. Słowa kluczowe: hala stalowa, stan techniczny, suwnica.Jednymz czynnikówdeterminujących przegląd konstrukcji budowlanej jest diagnostyka okresowa bądź planowana modernizacja obiektu. Celem omówionejwartykule diagnostyki konstrukcji czteronawowej hali stalowej zlokalizowanej w Chinach była ocena jej stanu technicznego i statyczno-wytrzymałościowe obliczenia sprawdzające w przypadku aktualnych warunków obciążeniowych oraz z uwzględnieniem dodatkowych obciążeń po modernizacji. Ze względu na lokalizację hali zdecydowano się na ocenę jednoetapową, która polegała na: wizji lokalnej; ustaleniu programu pomiarów, badań i analiz; wykonaniu inwentaryzacji konstrukcji oraz analizy dokumentacji i warunków eksploatacji obiektu; badaniachmakroskopowych konstrukcji; analizie stanów granicznych konstrukcji oraz ocenie stopnia wytężenia jej elementów; sformułowaniu wniosków dotyczących dalszej eksploatacji i możliwości modernizacji obiektu. Wewszystkich nawach hali pracują suwnice pomostowe (rysunek).Wramach mode[...]

  Artykuł dotyczy modernizacji konstrukcji fundamentu ramowego turbozespołu, wykonanego w latach sześćdziesiątych XX wieku.Modernizacja podyktowana była potrzebą wymiany turbozespołu na nowy, o innej geometrii, innym sposobie przekazywania obciążeń oraz zwiększonej mocy. W artykule omówiono główne problemy technologiczne i projektowe. Słowa kluczowe: dynamika budowli, fundament, turbozespół, żelbet.Fundamenty ramowe są podstawowym rodzajem konstrukcji pod maszyny szybkoobrotowe.Womawianym przypadku jest to konstrukcjawsporcza turbozespołu, która składa się z płyty dolnej, słupóworaz płyty górnej. Płyta dolna jestmasywna, ponieważma zapewnić wymaganą sztywność i nieodkształcalność całej konstrukcji oraz umożliwić pełne utwierdzenie słupów. Zwykle bezpośrednio na płycie dolnej montowany jest kondensator turbozespołu. Zasadnicza maszyna (turbina oraz generator) instalowana jest na płycie górnej. Ze względu na znaczną liczbę przewodów instalacyjnych oraz inne wymagania technologiczne, w płycie górnej wykonywane są otwory i wycięcia. Wówczas płyta ta przybiera kształt rusztu belkowego, którywraz ze słupami tworzy przestrzenny układ ramowy. W omawianym przypadku w latach 60. XX wieku wykonano fundament ramowy jako konstrukcjęwsporczą pod turbozespół o mocy 19MW.Większość obciążeń przekazywana była na belki poprzeczne fundamentu, wzdłuż kadłuba turbozespołu. Belki poprzeczne (4 szt.) wraz z belkami podłużnymi (2 szt.) opierały się na słupach (8 szt.). W związku z modernizacją, polegają[...]

  Artykuł dotyczy konstrukcji żelbetowej podziemnej przepompowni ścieków komunalnych, którą wykonano na przełomie lat 80. i 90. w technologii studni opuszczanej. Wzwiązku z planowaną modernizacją, polegającą na powiększeniu kubatury i wymianie płyty przekrycia, przeprowadzono badania stanu technicznego (w tym niszczące badania wytrzymałości betonu płaszcza oraz dna). W artykule przedstawiono stan techniczny obiektu, zamieszczono wyniki badań laboratoryjnych oraz zaproponowano sposób modernizacji obiektu. Słowa kluczowe: badania, beton, przepompownia, żelbet.Jednymz podstawowych zadańmiejskiej infrastruktury jest odprowadzanie ścieków komunalnych. Proces ten wymaga odpowiedniej sieci kanalizacyjnej wraz z towarzyszącymi jej obiektami. Takim jest jedna z czterdziestu wrocławskich przepompowni - przedmiot tego artykułu. Jej zadaniem jest tłoczenie ścieków z kanalizacji ogólnospławnej. Zarządca obiektu postanowił poddać go modernizacji. Powodem tej decyzji była m.in. potrzeba zwiększenia wydajności (przepompownia obsługuje coraz intensywniej wykorzystywany duży obiekt hotelowo- -sportowy). Modernizacji miała towarzyszyć naprawa lub wymiana elementów konstrukcji żelbetowej, dzięki czemu zwiększyłaby się trwałość budowli. Ze względu na rok budowy (przełom lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych) należało się bowiem spodziewać, że zastosowane rozwiązania z zakresu ochrony budowli przed agresywnym środowiskiem (XA3 wg [1]) są znaczniemniej skuteczne niż te oferowane obecnie. Dodatkowo wpływ na taki stan rzeczymogłamieć niższa wtedy staranność oraz świadomość techniczna wykonawców. Stan obecny, stan docelowy Omawianą przepompownię ścieków komunalnych wykon[...]

  Wartykule opisane zostały, na przykładzie budynków wykonanych w systemieWk-70, zarysowania i spękania złączy w obszarze klatek schodowych. Autorzy ocenili przyczyny uszkodzeń oraz potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa budowli. Zaproponowano również rozwiązania naprawcze. Słowa kluczowe: uszkodzenia, spękania, wielka płyta, złącze, naprawa.Początki budownictwa wielkopłytowego w Polsce to połowa lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Pierwsze budynkiwielkopłytowe składały się z zewnętrznych i wewnętrznych płyt ściennych o szerokości pomieszczenia i płyt stropowych krzyżowo zbrojonych. Ich układ konstrukcyjny może być: podłużny; poprzeczny; krzyżowy imieszany. Sztywność przestrzenną takiego układu zapewniają ściany nośne, ściany klatek schodowych, ściany szybów windowych, ściany usztywniające oraz płyty stropowe. Z tego punktu widzenia istotne jest odpowiednie połączenie ścian usztywnianych ze ścianami lub płytami usztywniającymi.Usztywnienie ściany nośnej innym elementem usztywniającym ma na celu wyeliminowanie możliwości przemieszczeń krawędzi ściany, a samo złącze pomiędzy prefabrykatami przejmuje siły działające między nimi. Ze wzg[...]

  W artykule przedstawiono przyczyny i metody wzmacniania konstrukcji z betonu, ze szczególnym uwzględnieniempłyt żelbetowych.Dokonano przeglądumetodwzmacniania, z podziałemna tradycyjne i nowoczesne. Podano podstawowe zasadywzmacniania przez zwiększanie przekroju poprzecznego i łączenie betonu z materiałami kompozytowymi FRP i FRCM. Słowa kluczowe: płyta, wzmocnienie, FRP, FRCM.Koniecznośćwzmocnienia konstrukcji żelbetowejmoże być spowodowana złymstanemtechnicznymi uszkodzeniami wynikającymi z procesówdegradacjimateriałówkonstrukcyjnych podwpływemagresywnego środowiska oraz z narażenia na nadmierne obciążenie. Inne powody, to zmiana funkcji użytkowej budynku i związane z nią zwiększenie obciążeń użytkowych lub zmiana schematu statycznego konstrukcji, które mogą powodować zwiększenie wytężenia elementów oraz błędy zarówno na etapie projektowym, jak iwykonawczym.Odzyskanie pierwotnej nośności konstrukcji lub jej zwiększenie jest złożonymzadanieminżynierskim. Należy przeanalizować aktualny stan obiektu budowlanego imając nawzględzie nowewymagania stawiane konstrukcji, dobrać odpowiedni sposób wzmocnienia [5]. Metody tradycyjne - zwiększenie przekroju poprzecznego Podstawowąmetodą wzmacniania płyt żelbetowych jest dołożenie dodatkowej warstwy betonu w ich górnej części. Grubość tej warstwy nie powinna być mniejsza niż 30 mm. Ze względu na różną sztywność nowej i starej warstwy betonu oraz występujące między nimi duże siły rozwarstwiające istotne jest zapewnienie odpowiednich warunków współpracy obu warstw [3, 5]. Zwiększenie sił zespalających można uzyskać dzięki odpowiedniemu przygotowaniuwierzchniej części wzmacnianej płyty.Wprzypadku niewystarczającej przyczepności,wynikającej z tarcia i adhezji, stosuje się kotwy stalowe osadzane we wzmacnianej płycie, które pozwalają [...]

  Wartykule opisano sposób wzmocnienia filarów pod dźwigary dachowe hali sportowo- widowiskowej "Trapez" (fotografia 1) w Lesznie. Halę o wymiarach 45 x 60mwzniesionowlatach 1977 - 1985 i jak na tamte czasywyróżniała się nowatorską oraz oryginalną konstrukcją o przekroju poprzecznym pokazanym na rysunku 1. Dźwigary dachowe z drewna klejonego opierają się na żelbetowych filarach posadowionych bezpośrednio na betonowych blokach fundamentowych o wymiarach 180 × 300 × 360 cm(szerokość × długość × głębokość). Filary wysokości ok. 250 cm mają zbieżny przekrój poprzeczny o szerokości 60 cm i wysokości od 70 cm (przy wierzchołku) do 210 cm (przy podstawie). Rozstaw głównych ram poprzecznych wynosi 600 cm. Opis uszkodzeń i przyczyny awarii Latem 2016 r. stwierdzono uszkodzenie jednego z filarów (fotografia 2). Na długości zakładu zbrojenia wyprowadzonego z bloku fundamentowego i podłużnego zbrojenia rozciąganego filara nastąpiło odspojenie otuliny. Filar obrócił się, a przy styku z fundamentem powstała szczelina o maksymalnej rozwartości 3,5 cm. Innych poważniejszych uszkodzeń, mających bezpośredni związek ze stanem awaryjnym, nie stwierdzono (m.in. dzięki korzystnemu schematowi statycznemu - ramie trójprzegubowej). Wstępne oględziny filara wykazały m.in.: ● zbyt małą długość zakładów zbrojenia wyprowadzonego z fundamentu ora[...]