Obecnie w krajach członkowskich Unii Europejskiej dąży się do ograniczenia zużycia energii na potrzeby oświetlenia w budynkach użyteczności publicznej. Świadczą o tym regulacje prawne wprowadzane w krajach Unii Europejskiej, takie jak dyrektywy i rozporządzenia Komisji Europejskiej oraz normy zharmonizowane. W Polsce zagadnienia te reguluje m.in.: Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z późniejszymi zmianami) [3] oraz dwie normy PN-EN 12464:2012 Światło i oświetlenie. Oświetlenie miejsc pracy - część 1 [1] i PN-EN 15193:2010 Charakterystyka energetyczna budynków. Wymagania energetyczne dotyczące oświetlenia [2]. Zgodnie z normą [1] podstawowymi parametrami otoczenia świetlnego uwzględniającymi światło sztuczne i dzienne są: - rozkład luminancji, - natężenia oświetlenia, - kierunkowość światła, oświetlenia w przestrzeni wnętrza, - zmienność światła (poziomy i barwa światła), - oddawanie barw i wygląd barwy światła, - olśnienie, - migotanie. Oświetlanie miejsc pracy w pomieszczeniach biurowych Regulacje, wprowadzone przepisami, dotyczą m.in. parametrów oświetleniowych zalecanego i wymaganego: - poziomu eksploatacyjnego natężenia oświetlenia (Em) oraz jego równomierności (U0) w miejscu pracy, otoczeniu miejsca pracy i tła, - poziomu natężenia oświetlenia oraz jego równomierności na suficie i ścianach, - współczynnika oddawania barw (Ra) i temperatury barwowej (TCP), - ujednoliconej oceny olśnienia. Norma [1] zaleca, aby współczynniki odbicia światła od głównych powierzchni rozpraszających we wnętrzu mieściły się w zakresie: - sufit od 0,7 do 0,9, - ściany od 0,5 do 0,8, - podłoga od 0,2 do 0,4, - główne przedmioty w pomieszczeniu (meble, maszyny itp.) od 0,2 do 0,7. Dr inż. Piotr Cierzniewski, dr inż. Marcin Wardach, dr inż. Tomasz Zarębski - Katedra Elektroenergetyki i Napędów Elektrycznych Zachodniopomorski więcej »
 

W ostatnich latach (szczególnie w górnictwie) dąży się do coraz większego zagospodarowania gazu kopalnianego (metanu). Wykorzystuje się go m.in. w tłokowych silnikach gazowych napędzających generatory synchroniczne pracujące w układach wysokosprawnej kogeneracji (skojarzona produkcja energii elektrycznej/ciepła) czy trigeneracji (skojarzona produkcja energii elektrycznej/ciepła/chłodu). Pozwala to na ograniczenie emisji szkodliwego metanu do atmosfery jak i znacznie obniża koszty zakupu energii czynnej od zakładów energetycznych lub na rynku energii. Instalując układy z generatorami synchronicznymi często pomija się fakt, że generatory mogą być wykorzystywane do nadążnej kompensacji mocy biernej, ograniczając w ten sposób ich pełne wykorzystanie. W roku 2013 firma J.J.A. Progress zrealizowała pierwszy w polskim górnictwie nadążny układ kompensacji mocy biernej, w którym steruje się produkcją mocy biernej produkowanej przez generatory synchroniczne. Niniejszy artykuł dotyczy możliwości wykorzystania generatorów synchronicznych w nadążnym układzie kompensacji mocy biernej. Wpływ podłączenia generatorów synchronicznych na opłaty za energię elektryczną Podłączenie generatora synchronicznego do sieci elektroenergetycznej zakładu przemysłowego z jednej strony przynosi korzyści w postaci znacznego obniżenia opłat za energię czynną, jednak z drugiej strony może powodować wzrost kosztów za energię bierną indukcyjną w przypadku braku lub małej produkcji energii biernej. Poniżej rozważono trzy przypadki pracy układu elektroenergetycznego. Założono, że sieć elektroenergetyczna obciążona jest mocą czynną 5,0 MW oraz mocą bierną indukcyjną 4,0 Mvar. Przy takim założeniu współczynnik mocy tgφ wynosi 0,8. Przypadek 1 - w sieci elektroenergetycznej nie zainstalowano generatora synchronicznego (rys. 1a). Przypadek 2 w sieci elektroenergetycznej zainstalowano generator synchroniczny 2,5 MW, pracujący ze współczynnikiem moc cosφ = 1 więcej »
 

Energia elektryczna jest przedmiotem umowy pomiędzy jej dostawcą a odbiorcą i - jak każdy inny produkt - powinna spełniać odpowiednie wymagania jakościowe. Dostawca energii elektrycznej powinien zapewnić, aby parametry napięcia zasilającego na zaciskach przyłącza były równe znamionowym lub mieściły się w przedziałach dopuszczalnych odchyleń i deformacji. Z kolei odbiorca nie powinien swoimi odbiornikami negatywnie wpływać na sieć elektroenergetyczną. Jakość energii elektrycznej można określić na podstawie porównania jej określonych parametrów z wartościami dopuszczalnymi, które są zdefiniowane w odpowiednich uregulowaniach prawnych, m.in. w normie PN-EN 50160 Parametry napięcia zasilającego w publicznych sieciach rozdzielczych. Celem artykułu było m.in. przeprowadzenie pomiarów jakości i zużycia energii elektrycznej w wybranych obiektach i urządzeniach oraz analiza uzyskanych wyników. Parametry jakościowe energii elektrycznej oraz metody poprawy jakości energii elektrycznej Norma PN-EN 50160 definiuje m.in. kilka wymienionych parametrów jakościowych energii elektrycznej: - wolne zmiany napięcia (odchylenia), - wahania napięcia - współczynnik krótko- i długoterminowy migotania światła, - zapady napięcia i przerwy w zasilaniu, - harmoniczne, interharmoniczne, - współczynnik odkształcenia, - asymetrię napięcia, - zmiany częstotliwości zasilania (wahania i odchylenia), - przepięcia. Poprawa jakości energii elektrycznej możliwa jest dopiero po zdiagnozowaniu i zdefiniowaniu przyczyn jej pogorszenia. Redukcja skutków złej jakości energii jest możliwa w odniesie więcej »
 

Elektroenergetyczna automatyka zabezpieczeniowa (EAZ) wraz z rozwojem techniki i wzrostem wymagań co do jej niezawodności oraz sposobu działania ulegała zmianom i modernizacjom. W tym rozwoju można wyróżnić kilka generacji urządzeń zabezpieczających. Zabezpieczenia elektroenergetyczne pierwszej generacji charakteryzowały się jednofunkcyjnością (spełnienie wyłącznie jednej funkcji - zabezpieczeniowej). Pierwsze wyzwalacze pierwotne, a następnie proste przekaźniki nadprądowe (elektromagnetyczne) powstały w pierwszej dekadzie XX w. Wprowadzona w latach 60. XX w. elektroniczna technika analogowa, oparta na elementach półprzewodnikowych przyczyniła się do powstania drugiej generacji zabezpieczeń elektroenergetycznych. Przekaźniki te w odróżnieniu od przekaźników elektromechanicznych, ze względu na brak elementów ruchomych zwane były statycznymi. Przekaźniki te pełniły pojedyncze funkcje zabezpieczeniowe, miały własne obwody wejściowe i zasilanie napięciem pomocniczym. Korzystną ich cechą w stosunku do zabezpieczeń pierwszej generacji był dużo krótszy czas działania, zredukowany z kilkuset do kilkudziesięciu sekund. Trzecia generacja zabezpieczeń elektroenergetycznych związana jest z chwilą wprowadzenia do eksploatacji zespołów automatyki zabezpieczeniowej. Zespoły te integrowały w jedną całość wiele indywidualnych przekaźników statycznych wykonanych w postaci modułów. Dynamiczny rozwój nauk informatycznych na przełomie XX i XXI w. skutkował powszechnym użyciem mikroprocesorów w wielu dziedzinach techniki. Zastosowanie układów mikroprocesorowych i techniki cyfrowej w urządzeniach automatyki zabezpieczeniowej umożliwiło powstanie czwartej generacji zabezpieczeń elektroenergetycznych. Technika cyfrowa umożliwiła wprowadzenie wielu zmian w zabezpieczeniach elektroenergetycznych, dotyczących przede wszystkim: konfiguracji układów zabezpieczających, sposobów otrzymywania sygnałów z obiektu chronionego, sposobu przetwarzania i pomiaru w więcej »
 

Współczesne systemy zasilania gwarantowanego w zakładach przemysłowych, energetyce wytwórczej i przesyłowej są odpowiedzialne za bezprzerwowe zasilanie najbardziej istotnych systemów dla utrzymania ciągłości ruchu i bezpieczeństwa zakładu. W tym systemie zasilane są takie systemy jak: rozdzielnie średniego i niskiego napięcia, sterowania DCS, automatyki procesów technologicznych, smarowania łożysk generatorów, gaszenia łuków, zasilania IT i serwerowni, ochrony procesów technologicznych i maszyn. Bardzo często systemy zasilane są przez scentralizowany układ zasilający wiele odpływów w rozdzielniach lub w szafach dystrybucyjnych - są to układy rozbudowane i rozległe. Wystąpienie w takich systemach zwarcia jest ogromnym zagrożeniem, zaś odpowiedni dobór zabezpieczeń zapewniający selektywność zadziałania jest czynnikiem kluczowym przede wszystkim dla odłączenia obwodu, w którym występuje zwarcie oraz zapewnienia ochrony przeciwporażeniowej, a także zachowania ciągłości i bezpieczeństwa procesów produkcyjnych. Niewłaściwy dobór zabezpieczeń może spowodować: totalną awarię, zagrożenie życia, uszkodzenie mienia a nawet pożar. Zwarcie jest to znaczące obniżenie rezystancji obwodu, uszkodzenie jego izolacji i połączenie dwóch punktów o różnych potencjałach. Prąd zwarciowy jest wielokrotnie większy od prądu roboczego. Efektem tego może być zniszczenie instalacji elektrycznej oraz uszkodzenie urządzeń elektrycznych. Do ochrony przed skutkami zwarcia służą zabezpieczenia elektryczne. Selektywność zabezpieczeń (w instalacjach elektrycznych) jest to właściwość, jaką mają połączone względem siebie szeregowo zabezpieczenia, których zadaniem jest jak najszybsze wyłączenie takiego obwodu, w którym jest takie zakłócenie. Wyłączenie powinno być wykonane jak najbliżej miejsca zwarcia. Kluczowym parametrem jest też czas wyłączenia zwarcia: powinno być nie więcej niż 400 ms dla ochrony przeciwporażeniowej i ok. 10-25 ms dla ochrony ciągłości proc więcej »
 

Chłodnia kominowa ma specjalną instalację - nazywaną zimową, zapobiegającą oblodzeniu wlotu powietrza i zraszalnika, przy czym są dwa rodzaje tej instalacji (rys. 1). Do instalacji natryskowej doprowadza się do 20% obciążenia hydraulicznego, do kurtynowej - do 40% [1]. Okazuje się jednak, że przy dostatecznie niskiej temperaturze powietrza atmosferycznego i małym obciążeniu cieplnym następuje oblodzenie obrzeża zraszalnika, co prowadzi do jego uszkodzenia. Temu procesowi ma zapobiegać dodatkowa instalacja wyposażona w kurtynę wodną o wyjątkowo wysokim stopniu rozpylenia (rys. 2). Kurtyna wodna składa się z różnych elementów, przedstawionych na rys. 3 i 4. E więcej »
 

Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia stanowią końcowy element przesyłowych urządzeń elektroenergetycznych, zasilających instalacje i urządzenia energetyczne odbiorców. W przesyle energii elektrycznej ważne jest zachowanie jej dopuszczalnych parametrów, zgodnie z wymaganiami i zaleceniami Unii Europejskiej. Energia elektryczna o standardowych parametrach może być przesyłana do miejsc, gdzie występuje jej niedobór zarówno w kraju, jak i poza jego granicami. Przesył i dystrybucja energii elektrycznej wiąże się z jej stratami, gdyż urządzenia przesyłowe i rozdzielcze wykazują straty energii, wymagają konserwacji, ulegają degradacji (starzeniu), ich właściwości izolacyjne pogarszają się w miarę upływu czasu. W stanach awaryjnych i przeciążeniach izolacja zużywa się dużo szybciej. Elementy wiodące prąd niskiego napięcia są bardziej niezawodne, gdy ich przepustowość jest większa (wyższe przekroje przewodów), krótsze są obwody elektryczne, stosowane materiały izolacyjne są lepszej jakości i gdy linie elektroenergetyczne prowadzone są przez tereny o małym zagrożeniu środowiskowym. Ze względu na dużą liczbę wyładowań atmosferycznych do linii elektroenergetycznych napowietrznych dąży się w trakcie realizacji inwestycji do rozwiązań tych linii w postaci kabli ziemnych. Kable ziemne nie są narażone na wyładowania atmosferyczne i w związku z tym nie ulegają awariom nie tylko z powodu wyładowań burzowych, ale także nie są narażone na: działanie wiatrów, wahań temperatury, zbyt dużych zwisów, kolizje z obiektami. Największą wadą linii kablowych nN są koszty ich budowy i zmiany trasy tych linii w związku z różnego rodzaju pracami ziemnymi. Dla określenia awaryjności sieci elektroenergetycznych napowietrznych i kablowych nN potrzebna jest znajomość jej parametrów, tj. przekrojów przewodów i kabli, rodzaju materiału, z jakiego są wykonane, temperatura pracy, warunki środowiskowe i inne czynniki, które są wynikiem działania anomalii pogo więcej » Czytaj za darmo! »

Od kilku lat w Polsce większość napowietrznych linii SN w systemie PAS budowanych jest z zastosowaniem przewodów ekranowanych w podwójnej osłonie izolacyjnej. Firma SICAME oferuje nowej generacji przewody napowietrzne średnich napięć typu EKOPAS® CCST i CCSX, które są produkowane na podstawie najnowszej, obowiązującej normy PN-EN 50397-1:2007, co zostało dodatkowo potwierdzone pełnymi badaniami wykonanymi w niezależnym laboratorium akredytowanym oraz certyfikatem zgodności wyrobu, wydanym przez Instytut Energetyki w Warszawie.Przewody SICAME charakteryzują się bardzo dobrymi parametrami mechanicznymi, dodatkowo zastosowanie żył z wytrzymałego stopu AlMgSi gatunku AL-3, umożliwia projektowanie dłuższych przęseł, przez co koszty budowy linii mogą być niższe. Kolejnym atutem jest zastosowanie żył zagęszczanych, dzięki czemu na przewodzie występuje mniejsze parcie wiat więcej »
 

Alfons Hoffmann w 1905 r. rozpoczął studia na Politechnice Gdańskiej, a ukończył je w 1911 r. Był pierwszym Polakiem, który ukończył Wydział Mechaniki i Elektrotechniki na niemieckiej Politechnice. Praktykę zawodową odbył w czołowych zakładach niemieckich Garbe- Lahmayer i Siemens-Schuckert. W 1918 r. powrócił do kraju i cały następny rok pracował w Podkomisariacie Naczelnej Władzy Ludowej. Według ocen przełożonych i historyka J. Szewsa był bardzo aktywny i pracowity. W marcu 1920 r. pojawił się w Gródku jako kierownik budowy elektrowni wodnej w tej miejscowości. Wówczas Gródek był małą wsią położoną w Borach Tucholskich, nie było innej możliwości dojazdu jak tylko piaszczyste drogi lub leśne dukty. Budowa tej elektrowni była wielką szkołą życia dla Hoffmanna. Nie miał bowiem żadnego doświadczenia w prowadzeniu inwestycji, a ponadto tylko encyklopedyczne wiadomości wyniesione z uczelni o elektrowni wodnej. W kraju toczyła się wojna polsko-rosyjska, panowała inflacja, brakowało odpowiednich pracowników i sprzętu. A. Hoffmann większość swoich pracowników szkolił dopiero w trakcie budowy. Państwo polskie dopiero się organizowało. Tylko dzięki Jego wielkiemu talentowi inżynierskiemu, zdolnościom organizacyjnym i ekonomicznym udało się pomyślnie zakończyć budowę. A. Hoffmann już w trakcie budowy elektrowni opracował w 1922 r. plan elektryfikacji całego Pomorza. W międzyczasie połączono się także z miejską elektrownią cieplną w Grudziądzu. W kwietniu 1923 r. w obecności prezydenta Polski Stanisława Wojciechowskiego do użytku oddano pierwszą w kraju po odzyskaniu niepodległości elektrownię. W 1927 r. wybudował pierwszą 60-kilowoltową linię przesyłową Gródek-Toruń o długości 70 km, a tym samym uzyskano połączenie z miejską elektrownią w Toruniu. Linię tę na przełomie lat 1926-1927 (w okresie 6 miesięcy budowy) przedłużono do Gdyni. Przyczyniło się to do znacznego polepszenia zaopatrzenia w energię Gdyni, jak i szybko rozwijającego się więcej »
 

O działalności Kazimierza Szpotańskiego pisze się, że był to błysk polskiej przedsiębiorczości w dwudziestoleciu międzywojennym, przy czym słowo "błysk" w przypadku tego wielkiego polskiego inżyniera-elektryka staje się symboliczne. Jego kariera była rzeczywiście błyskotliwa, a jej źródłem przekonanie, że elektryczność może przynieść Polsce "oświecenie" po dziesiątkach mrocznych lat niewoli. We wspomnieniach i tekstach poświęconych Kazimierzowi Szpotańskiemu pojawia się też niezwykle trafne określenie Jego postawy: (...) inżynierski pragmatyzm z romantyzmem w tle. Motto całego Jego życia i przekonanie, któremu podporządkował swoją działalność, zawarte są w słowach: Napoleoński Krzyż Legii Honorowej mego pradziada i historia powstań mówiły mi, że droga wyłącznie orężna nie prowadzi do celu wyczerpanego gospodarczo i zrujnowanego przez zaborców Narodu. Natomiast słusznym wydawało mi się mniemanie, że osiągnięcie prawdziwej niepodległości poprzedzić musi podniesienie całego Narodu, a więc każdego Polaka, podniesienie cywilizacyjne i kulturalne, co możliwe jest jedynie przy równoczesnym zdobyciu mocnej pozycji gospodarczej w świecie. Kazimierz Szpotański pochodził z rodziny o tradycjach patriotycznych, zasłużonej w walkach o niepodległość, ale On sam należał j więcej »
 

13 września o godz. 12.00 na stacji WKD Podkowa Leśna Główna miało miejsce uroczyste odsłonięcie tablicy upamiętniającej 90. rocznicę otrzymania koncesji przez Spółkę Siła i Światło na budowę Elektrycznej Kolei Dojazdowej. Uroczystość została zorganizowana przez Z więcej » Czytaj za darmo! »

Europejskie Dni Dziedzictwa obchodzone w Mieście-Ogrodzie Podkowa Leśna w 2014 r. są szczególną okazją do odkrywania wydarzeń, które obecnie tworzą historię. Chcę dzisiaj podzielić się z Czytelnikami wiadomościami związanymi z powstaniem Spółki Akcyjnej Siła i Światło. Pierwsza Spółka Akcyjna Siła i Światło została powołana w okresie zaborów przez hrabiego Zamojskiego (Wrotnowski, Woroniecki). Spółka brała udział w przetargu ogłoszonym w 1900 r. przez prezydenta Warszawy W. Bibikowa na elektryfikację terenów Warszawy. Przetargu nie wygrała. W 1891 r. Michał Doliwo-Dobrowolski odniósł sukces na Wszechświatowej Wystawie Elektrotechnicznej we Frankfurcie nad Menem, prezentując przesył energii elektrycznej dzięki systememowi trójfazowemu z odległej elektrowni do odbiorcy. Nazwany został "ojcem elektrycznego przesyłu". Ten system wywołał rewolucję w budowie sieci elektroenergetycznych w Europie i na świecie. Jego dzieło zostało upamiętnione w Podkowie Leśnej tablicą na stacji transformatorowej 15 września 2012 r. przy ul. Jana Pawła II i Akacjowej. Z inicjatywy księcia Macieja Radziwiłła, Antoniego Stamirowskiego i Dawida Tempela w 1914 r. została powołana kolejna Spółka Akcyjna Siła i Światło. Finansowana była przez Bank Kronenberga z siedzibą w Warszawie przy ul. Traugutta (róg Czackiego). W niepodległej Polsce, Polacy kończący studia na różnych uczelniach, pragnęli zrealizować swoje marzenia. Jednym z nich było powołanie organizacji, która umożliwiłaby elektryfikację kraju. Realizacji więcej »
 

Międzynarodowa konferencja ICHVE (International Conference on High Voltage Engineering and Application) odbyła się w dniach 8-11 września 2014 r. w Centrum Wykładowo-Konferencyjnym Politechniki Poznańskiej. Honorowy patronat objęli: wojewoda wielkopolski, marszałek województwa wielkopolskiego, prezydent Miasta Poznania i JM Rektor Politechniki Poznańskiej. Wsparcia udzieliło również Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Organizatorami konferencji były: Politechnika Poznańska, Mississippi State University oraz Chongqing University, a sponsorami technicznymi i patronami konferencji - IEEE Dielectrics and Electrical Insulation Society (IEEE DEIS), Stowarzyszenie Elektryków Polskich, Polskie Sieci Elektroe więcej »
 

23 października 2014 r. w Krakowie odbył się Piknik Jakości Energii Elektrycznej. Impreza odbywała się na terenie Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, przy współudziale TAURON Dystrybucja. Wydarzeniu patronował prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Deklarowanym celem spotkania była promocja jakości dostawy energii elektrycznej oraz wymiana doświadczeń przez producentów oraz użytkowników analizatorów. Otwarcia Pikniku dokonali: dziekan Wydziału EAMIB AGH dr hab. inż. Antoni Cieśla, prof. AGH, Dariusz Lubera - prezes TAURON Polska Energia, Piotr Kołodziej - prezes TAURON Dystrybucja, Maciej Bando - prezes Urzędu Regulacji Energetyki. Spotkanie składało się z dwóch równolegle pr więcej »
 

W Centrum Targowo-Wystawienniczym Targów Lubelskich na terenie Parku Ludowego w dniach od 18 do 20 listopada 2014 r. odbyły się Targi Energetyczne ENERGETICS oraz po raz czwarty Targi Technologii Szerokopasmowych INFOSTRADA. Swoje wyroby prezentowało ponad 130 wystawców polskich oraz z: Anglii, Austrii i Szwecji. Głównym partnerem Targów było PGE Dystrybucja. Patronat nad Targami objęli: Ministerstwo Gospodarki, marszałek województwa lubelskiego, prezydent Miasta Lublina, Urząd Regula więcej »
 

Komisja Szkoleniowa Oddziału Białostockiego SEP zorganizowała 26 listopada 2014 r. spotkanie kadry inżynieryjno-technicznej, poświęcone nowościom technicznym w budowie linii energetycznych średniego i niskiego napięcia. Obrady seminarium odbyły się w sali konferencyjnej Domu Technika NOT w Białymstoku, w którym uczestniczyło blisko 50 osób, które reprezentowały energetykę zawodową i więcej » Czytaj za darmo! »

16 grudnia 2014 r. odbyło się coroczne tradycyjne spotkanie świąteczno- noworoczne przyjaciół i sympatyków SEP. Przyjaciele i zaproszeni goście spotkali się w Warszawskim Domu Technika NOT w Warszawie. Zgromadzonych gości powitał prezes SEP Piotr Szymczak, który podsumował kończący się rok 2014. Wręczono Złote i Srebrne Odznaki Honorowe SEP. Po raz pierwszy przyznana zost więcej » Czytaj za darmo! »

Cyfrowe przetwarzanie sygnałów w telekomunikacji. Tomasz P. Zieliński, Przemysław Korohoda, Roman Rumian: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów w telekomunikacji. Podstawy, Multimedia, Transmisja. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2014 W Podziękowaniu czytamy: (…) Tematy wszystkich wykładów zostały zaproponowane przez firmę Motorola, dlatego zakładamy, że materiał zawarty w książce stanowi najbardziej klasyczny, ale również najbardziej aktualny zestaw zagadnień związanych z zastosowaniem algorytmów cyfrowego przetwarzania sygnałów w telekomunikacji (…). Autorzy przedstawiają następującą tematykę w poszczególnych rozdziałach: Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Jakie to proste - motywacja, o czym jest ta książka, podstawowe pojęcia, struktura książki. Cz. I. Podstawy: Podstawy analizy częstotliwościowej i próbkowania sygnałów, Sygnały losowe i szumy, Projektowanie filtrów, Szybkie metody obliczania DFT i ich zastosowania, Zespoły filtrów i transformacje ortogonalne, Podstawy filtracji adaptacyjnej, Adaptacyjne filtry ortogonalne, Przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo- analogowe, Sterowanie dynamiką sygnału, Podstawy arytmetyki stałoprzecinkowej. Cz. II. Multimedia: Kodowanie sygnału mowy, Estymacja i redukcja zakłóceń w sygnale mowy, Automatyczne rozpoznawanie mowy, Kompresja sygnałów fonicznych, Ocena jakości sygnałów fonicznych,Macierze mikrofonowe i głośnikowe, Kompresja obrazów, Obiektywne pomiary jakości sekwencji wizyjnych. Cz. III. Transmisja: Zaawansowane algorytmy analizy więcej »
 

Chapman N.: When one wire is enough, Tansmission &Distribution World 4/2001, L. Ebin: Sieti s ispolzowanijem ziemli w kaczestwie odnowo iz prowodow, Elektriczeskije Stancji 8/1939. Opracował - Piotr Olszowiec. Jednoprzewodowe jednofazowe linie rozdzielcze SN Pod koniec XIX w. Tesla udowodnił, że do przesyłu energii elektrycznej wystarczy jeden przewód, podczas gdy funkcję przewodu powrotnego może spełniać ziemia. Możliwość tę wykorzystano w technologii jednoprzewodowych układów przesyłowych SWER (single wire earth return - jednoprzewodowa linia z ziemią jako torem powrotnym), którą opracował i wdrożył po raz pierwszy Lloyd Mandeno do elektryfikacji rolnictwa Nowej Zelandii w 1925 r. Do chwili obecnej w Australii i Nowej Zelandii zbudowano ponad 200 tys. km takich jednofazowych linii SN. Z biegiem czasu układy SWER zostały przeniesione również do niektórych krajów w Afryce, Azji i obu Amerykach. więcej »
 

Geothermal energy. Hot rocks. Why geothermal is the new fracking. The Economist 2014 nr 8. Opracował - Witold Bobrowski. W zależności od punktu widzenia - szczelinowanie hydrauliczne jest albo przyszłością czystej eksploatacji gazu ziemnego, albo apokalipsą dla środowiska. Szczelinowanie uwalnia gaz uwięziony pod ziemią przez wiercenia poziome - w bok od pionowych szybów, pod warstwami skał łupkowych. Miliony litrów mieszaniny wody, piasku oraz chemikaliów wstrzykuje się pod wysokim ciśnieniem do odwiertów poziomych, szczelinowanych łupków, uwalniając gaz. Powoduje to gwałtowne protesty zarówno w Europie, jak i niektórych częściach Ameryki. Energia geotermalna też budzi wiele kontrowersji. Większość elektrowni geotermalnych powstało tam, gdzie woda od dawna sączyła się do skorupy ziemskiej w sposób nat więcej » Czytaj za darmo! »

Schlunegger H.: Pumping efficiency. A 100 MW converter for the Grimsel 2 pumped storage plant. ABB Revue 2014 nr 2. Opracował - Witold Bobrowski.Elektrownie wodne szczytowo-pompowe są jedną z najstarszych form wytwarzania energii elektrycznej, a także jedną z najbardziej elastycznych, ponieważ woda może być utrzymywana w górnym zbiorniku i wypuszczana w chwili, gdy jest potrzebna. Elektrownia idealnie nadaje się do regulacji wytwarzanej energii przy wahaniach zapotrzebowania. Elektrownia wodna szczytowo- pompowa Kraftwerke Oberhasli - Oberland w szwajcarskich Alpach korzysta aktualnie z przekształtnika o mocy 100 MW opracowanego przez ABB. Elektrownia Oberhasli to kompleks dziewięciu elektrowni wodnych zlokalizowanych w regionie Oberland w szwajcarskich Alpach. Elektrownie mają łączną moc 1125 MW przy rocznej produkcji 2200 GWh. Jeziora mają łączny przepływ 700 mln m3 rocznie, a ich pojemność wynosi 200 mln m3. Przy mocy 100 MVA jest to najbardziej potężny przekształtnik napędowy napięcia prądu stałego zasilany z łącza na bieżąco. Jak wiadomo jednoczesne pompowanie i generowanie w tym samym czasie, jest nie tylko nieefektywne, ale również marnuje najcenniejsze zasoby w zakładzie, jakimi są nagromadzone wody. Elektrownia szczytowo-pompowa jest używana do tego, co nazywa się obcinaniem szczytu przeciążenia: energia elektryczna jest pochłaniana przez pompowanie w okresach niskiego zapotrzebowania (zazwyczaj w nocy), a zmagazynowana w ten spo więcej »